Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Τα θεμέλια της Ελληνικής Δημοκρατίας


Κύριε διευθυντά

Αναφέρομαι στο κύριο άρθρο της εφημερίδας σας την περασμένη Πέμπτη. Αλήθεια, πώς κτίζονται γερά τα θεμέλια μιας δημοκρατικής χώρας, για να μη κινδυνεύουν και να μη γελοιοποιείται κάθε εφαρμογή αποφάσεων της δημόσιας διοίκησης; Νομίζω η αρχή γίνεται πάντα με την ισχυρή τεκμηρίωση κάθε απόφασης της διοίκησης και την επιδίωξη αποδοχής της, πριν πάρει τον μανδύα της επισημότητας και εν συνεχεία υλοποιηθεί.

Στην περίπτωση της Κερατέας (και σε παρόμοιες) η δημόσια διοίκηση αποφάσισε (ατεκμηρίωτα όπως αποδεικνύεται) με διχασμένη προσωπικότητα, (αφού ταυτόχρονα άλλοι αρμόδιοι δημόσιοι φορείς αποφάσισαν τα αντίθετα) να επιβάλει εκτός της περιφέρειας των Αθηνών τη λύση των προβλημάτων της πρωτεύουσας (άρα, όλη η χώρα ανήκει μόνο σ’ αυτή;) επιβαρύνοντας άλλες πόλεις της επικράτειας τις οποίες και δεν ενημέρωσε για την πρόθεσή της προκειμένου να βρεθεί μια ενδεδειγμένη λύση πριν επισημοποιηθεί η απόφαση. Οι αρμόδιοι φορείς με το «jus imperium» είχαν τη βεβαιότητα ότι εκτελούν δημοκρατικά τις αρμοδιότητές τους; Μάλλον όχι. Η στιγμή του κλονισμού των θεμελίων του «δημοκρατικώς δραν» ήταν τότε, επειδή οι τεχνίτες θεώρησαν ότι κάθε κακοτεχνία καλύπτεται επειδή την έκαναν αυτοί.

Άλλωστε, κατά τους κανόνες της Δημοκρατίας μας, οι βουλευτές κάθε περιοχής τις εκπροσωπούν. Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι εκπρόσωποι του λαού υποστηρίζουν, «μυστικώ τω τρόπω», σε συζητήσεις μόνο, ότι διαφωνούν με τη διοίκηση, εκτός μιας περίπτωσης που δεν μπορεί να εκληφθεί σοβαρή, επειδή έχει χαθεί η «έξωθεν καλή μαρτυρία» υπέρ αυτού. Σ’ αυτό το θέμα υπάρχουν μόνο δύο αντίπαλες ομάδες, εκ των οποίων η μία αποτελείται από όλους τους συγκεντρωμένους στην Αθήνα (από πρωθυπουργούς μέχρι ρακοσυλλέκτες και βουλευτές βέβαια) που επιθυμούν «παντί σθένει» και με κάθε μέσο να απαλλαγούν από το πρόβλημά τους σε βάρος ανίσχυρων πολιτών, όπου τύχει της Επικράτειας. Αυτή η πραγματικότητα δεν προοιωνίζεται τη δημοκρατία βέβαια. Όμως τα θεμέλια της Δημοκρατίας δεν είναι τα όργανά της, αλλά η θέληση του λαού.

Κων. Πάλλης – Κερατέα

Πηγή: kathimerini.gr (Ουστ!!!)

Η επέλαση των βαρβάρων - Με αφορμή μία εκπομπή…


…κι αφού μας αγνόησαν για σχεδόν τρεις μήνες, κι αφού ασχολήθηκαν μαζί μας μόνο για να μας λοιδωρήσουν, εμάς και το αρβανίτικο κεφάλι μας, το αρβανίτικο πείσμα μας, - αυτό που μας κράτησε όρθιους για να ελευθερώσουμε την Αθήνα και την Ακρόπολη από τον σουλτάνο -, ξαφνικά άρκεσε η ανακοίνωση ενός μεγαλοεργολάβου από το ιδιωτικό του μεγάλο κανάλι, ότι δεν εμπλέκεται, λέει, η κατασκευαστική του εταιρεία στη δημιουργία του ΧΥΤΑ, για να αρχίσουν τα κανάλια, ομοθυμαδόν, να ασχολούνται με την Κερατέα. Έφτανε η αλλαγή στάσης ενός μεγαλοεργολάβου, κι έμοιαζε σαν τα μάγια να είχαν λυθεί ξαφνικά, λες κι όλοι χρειάζονταν μια εντολή για να ασχοληθούν επιτέλους μαζί μας. Περίεργα πράγματα… πάλι καλά που έχουμε και δημοκρατία δηλαδή, αλλιώς το μυαλό μας θα πήγαινε αλλού… άπαγε της βλασφημίας!

Και μετά από αυτό το άνοιγμα της αυλαίας προς την ερημωμένη και κατεχόμενη γη της Κερατέας, άρχισε μια σειρά από «ειδήμονες» σκουπιδολόγους αλλά και αυτόκλητους, αυτοδιόριστους και μη εκπρόσωπους, έρημους κι απρόσωπους που λέει κι ο Σαββόπουλος, να παρελαύνουν μπροστά από το γυαλί της τηλεόρασης. Με εξαίρεση λίγες αυθεντικές φωνές που με τον δικό τους τρόπο έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους, - φωνές που είναι ίσως λιγώτερες από τα δάκτυλα της μιας χειρός – παρακολουθήσαμε «μεγαλοπαράγοντες της Κερατέας» που δεν κατοικούν καν στον τόπο μας, μετανοημένους πασόκους που επιθυμούσαν να γίνουν κοψοχέρηδες, πρώην αριστερούς της κακιάς ώρας με τέτοια τρικυμία εν κρανίω που δήλωναν – φεύ, για όλους μας – ότι «τώρα γίναμε όλοι χρυσαυγίτες»(!) καθώς και άλλα πολλά ευτράπελα, να παρελαύνουν μπροστά στο γυαλί επιθυμώντας λίγα λεπτά εφήμερης δημοσιότητας. Για να επαληθευθεί το αρχαίο ρητό: το γαρ χρήμα πολλοί εμίσησαν, την δε δόξαν ουδείς! Κι όπως πάντα, αφού οι καλύτεροι σιώπησαν κι έμειναν στην αφάνεια, η λάσπη του βυθού, με όλο αυτό το ανακάτεμα των τελευταίων μηνών, βγήκε στην επιφάνεια θολώνοντας τα πάντα. Ένας οχετός βοθρολύματος που λόγω της πληθύος του θάρρεψε ότι έγινε Σηκουάνας, πλημμύρισε αίφνης τα πάντα, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη από το φλέγον θέμα, ανοίγοντας συζητήσεις άσχετες, μιλώντας για «γενιές του Πολυτεχνείου», σκυλοκαυγαδίζοντας για το ποιος βοήθησε ευτραφή κ. κ. Αντιπρόεδρο περισσότερο στους προεκλογικούς του αγώνες, για τον ποιος ψήφισε περισσότερες φορές τον κ. κ. Περιφερειάρχη – δίχως ίχνος αυτοκριτικής για όλες αυτές τις πράξεις τους που είχαν καταστροφικές συνέπειες για τον τόπο μας – γεμίζοντας τις ψυχές μας θλίψη και απογοήτευση για το κατάντημα μιας ολόκληρης κοινωνίας.

Όταν μετά από όλα αυτά, βλέπουμε ότι νέα παιδιά του τόπου μας συνεχίζουν να αγωνίζονται με αυτοθυσία και ηρωισμό, με τα γυμνά χέρια τους και κυρίως με την καρδιά τους, για να σώσουν ό,τι μπορεί να σωθεί από την επέλαση των βαρβάρων, οι οποίοι ενέσκηψαν στον τόπο μας σαν την ακρίδα και τη λοιμική, όταν βλέπουμε δεκαοχτάχρονα και εικοσάχρονα παιδιά να προτάσσουν τα νεανικά τους στήθη μπροστά στη βία της εξουσίας και του κράτους, ένοπλη πολλές φορές, - παραβλέποντας όλους αυτούς τους διεφθαρμένους γέρους που παρέδωσαν στα σκυλιά όλα τα άγια και ιερά που οι προηγούμενες γενιές τους εμπιστεύθηκαν και που τώρα σκυλοτρώγονται στις τηλεοράσεις για το ποιος υπήρξε πιο πιστός πασόκος στο παρελθόν -, δεν έχουμε παρά να σταθούμε σιωπηλοί και να υποκλιθούμε μπροστά σε αυτήν την Άνοιξη που με τόση δυσκολία προσπαθεί να φέρει το φως και τη ζέστη μέσα σε ένα σκληρό χειμώνα δεκαετιών. Μπροστά σε αυτήν την Άνοιξη που δέχεται καθημερινώς τη σωματική και τη λεκτική βία όλων αυτών των «επιφανών» που αποκαλούν τα παιδιά του τόπου μας «έμμισθους υπαλλήλους» κάποιου μη προσδιοριζόμενου εργοδότη, αφού όλες αυτές οι εξωνημένες συνειδήσεις νομίζουν πως μόνο επί πληρωμή μπορεί να αγωνιστεί κάποιος. Δεν έχουμε παρά να σταθούμε σιωπηλοί και να υποκλιθούμε με σεβασμό μπροστά σε αυτά τα παιδιά που αποτελούν τη μόνη ελπίδα στην decadence πραγματικότητα που εδώ και δεκαετίες βιώνουμε.

Θάρρος παιδιά, αγνοήστε όλους τους σάπιους γέρους και γερασμένους, ασχέτως ηλικίας, όλους αυτούς που με τις επιλογές τους, οι οποίες έγιναν με βάση πάντοτε το μικροσυμφέρον τους, μας βύθισαν στην άβυσσο και το χάος και που τώρα παριστάνουν τις μετανοούσες παρθένες ή που απλώς σφυρίζουν αδιάφορα. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΜΟΙΡΟΙ ΕΥΘΥΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΜΑΣ! Αυτά όμως δεν είναι του παρόντος, στερνά θα ξηγηθούμε! Συνεχίστε να στέκεστε όρθιοι και μην ξεχνάτε ότι καμία υπόθεση δεν είναι χαμένη, φτάνει να υπάρχει έστω κι ένας που αγωνίζεται για αυτήν. Γιατί η Άνοιξη πάντα έρχεται, φτάνει να ξέρει κανείς να την περιμένει!



Ευχαριστούμε τους φίλους μας για το κείμενο και το βίντεο...

ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ


ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ!

Το καλοκαίρι 1949 ο Μίκης Θεοδωράκης πέρασε από την Κερατέα. Ήταν εμφύλιος πόλεμος – όπως ο ίδιος διηγείται – και μας μετέφεραν από το στρατιωτικό νοσοκομείο στη Μακρόνησο. Μας σταμάτησαν έξω από μια ταβέρνα και μας έβγαλαν στο λιοπύρι.
Ένας φαντάρος, μας πρόσφερε νερό «Ποιος είσαι συνάδελφε;» τον ρώτησαν κι εκείνος απάντησε «Είμαι ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης». Αυτή ήταν η αρχή της γνωριμίας μας. «Μου έδωσες να πιω ένα ποτήρι νερό … Γρηγόρη, εκεί στην Κερατέα»*
Αργότερα ο Μίκης Θεοδωράκης γράφει σε μουσική το σπουδαίο έργο «Άξιον Εστί» του Νομπελίστα ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη, που τραγουδά ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης:
«Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ * και μυρσίνη σύ δοξαστική
Μη παρακαλώ σας μη * λησμονάτε τη χώρα μου!»
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο πιο σπουδαίος εν ζωή Έλληνας, ο Μίκης Θεοδωράκης στις 30.3.2011 με αυτό το μοναδικό αίσθημα δικαίου που διαθέτει, επειδή ο ίδιος έχει αδικηθεί τόσο πολύ, το αίσθημα δικαίου που έχει αποκτηθεί από τους πολύχρονους αγώνες του για την αξιοπρέπεια και τον πολιτισμό, κάνει δηλώσεις για την Κερατέα.
«Όταν βλέπω αυτές τις μάχες σώμα με σώμα ανάμεσα στο σύνολο των κατοίκων μιας πόλης και στις δυνάμεις της κρατικής καταστολής δεν μπορώ παρά να είμαι ολόψυχα στο πλευρό των κατοίκων της Κερατέας και μακάρι να μπορούσα να παλέψω μαζί τους στα οδοφράγματα» γράφει μεταξύ άλλων.
Μίκη Θεοδωράκη, σε ευχαριστώ πού από τα βάθη της καρδιάς μου, γιατί έδωσες στην πόλη μου την Κερατέα ένα ποτήρι νερό στην πιο κρίσιμη ώρα. Γιατί έδωσες σε όλους εμάς τους κατοίκους του Δήμου Λαυρεωτικής οξυγόνο που διαλύει τα δακρυγόνα και τα χημικά που μας ρίχνουν 4 μήνες τώρα τα ΜΑΤ, γιατί εξαφάνισες με μιας τους φόβους μας για τα παιδιά μας και το αύριο.
Μίκη Θεοδωράκη, υποκλινόμαστε στο πνευματικό σου ανάστημα. Μια ολόκληρη πόλη η Κερατέα ακούει τη μουσική και τα τραγούδια σου στα μπλόκα και θέλει να σου σφίξει το χέρι. Πώς μπορεί να γίνει αυτό;




Γιώργος Π. Ιατρού
Μαθηματικός – κάτοικος Κερατέας

*ρεπορτάζ της Φωτεινής Μπάρκα με τίτλο «Ένα στάδιο μια φωνή» για την εκδήλωση στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας προς τιμήν του Γρ.Μπιθικώτση (Ελευθεροτυπία 12.3.2002)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ - ΠΡΑΣΙΝΟΙ


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ - ΠΡΑΣΙΝΟΙ

ΚΕΡΑΤΕΑ: ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΗ Η ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ


μέλος του ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

4-4-2011



ΚΕΡΑΤΕΑ: ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΗ Η ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ

Με αφορμή πρόσφατες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών για την κατάσταση στην Κερατέα και τα νέα κρούσματα βίας και αστυνομικής αυθαιρεσίας στην περιοχή, η εκπρόσωπος τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Ελεάννα Ιωαννίδου, έκανε εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας την ακόλουθη δήλωση:

«Επί 4 μήνες στην Κερατέα, η κυβέρνηση περιορίζεται σε μια ακατανόητη επίδειξη δύναμης. Οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Παπουτσή και της κ. Τζάκρη δεν αποτελούν, λοιπόν, είδηση: Προσθέτουν μόνο στο κλίμα έντασης που η κυβέρνηση επιλέγει να τροφοδοτεί. Επισημαίνουμε λοιπόν ότι το θέμα εκκρεμεί ακόμη δικαστικά και συνιστούμε στα κυβερνητικά στελέχη να μην διαστρεβλώνουν την αλήθεια, κραδαίνοντας παλαιότερες ή ανύπαρκτες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Πέρα από το δικαστικό όμως σκέλος, οι Οικολόγοι Πράσινοι καλούμε για άλλη μια φορά την κυβέρνηση να αποσύρει τώρα τις δυνάμεις καταστολής, διασφαλίζοντας την άμεση και ειρηνική αποχώρηση των ανενεργών μηχανημάτων του εργολάβου. Η τωρινή της στάση αποτελεί παιχνίδι με τη φωτιά και προκαλεί ερωτηματικά για τις σκοπιμότητες που η ίδια υπηρετεί.

Παράλληλα ζητάμε συνολική επανεξέταση τόσο της πολιτικής για τα σκουπίδια όσο και του έργου για το Χώρο Ταφής στην Κερατέα. Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση, ως σημείο αναφοράς για μια βιώσιμη διαχείριση σκουπιδιών χωρίς καύση και χωρίς κανένα νέο χώρο ταφής στην Αττική».


Το Γραφείο Τύπου των Οικολόγων Πράσινων

Κερατέα: Η μεγάλη στρατιωτική παρέλαση της 4ης Απριλίου 2011

Καλημέρα με χαμόγελο από την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΕΡΑΤΕΑ...