Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Η μεγάλη business με τα σκουπίδια...







«ΒΡΟΜΙΚΟΣ» ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ 3 ΔΙΣ ΕΥΡΩ

Η μεγάλη business με τα σκουπίδια


Σε θέση μάχης οι μεγάλες εταιρείες για εργοστάσια καύσης απορριμμάτων σε υποβαθμισμένες περιβαλλοντικά περιοχές, ακόμα και δίπλα σε νοσοκομεία - Τα σχέδια από την πίσω πόρτα και οι «αμαρτωλές» συμβάσεις - Τίνα Μπιρμπίλη: «Δεν μπορούμε πλέον να συνεχίσουμε με τον διαγωνισμό της ΕΣΔΚΝΑ στην Αττική, είναι φωτογραφικός»




Καύση απορριμμάτων από την πίσω πόρτα για να ξεγελαστούν οι τοπικές κοινωνίες
που αντιδρούν, εργοστάσια σε απόσταση αναπνοής από τους ταμιευτήρες της ΕΥΔΑΠ
και μόλις 500 μέτρα από το νοσοκομείο της Θήβας και δημοτικά τέλη-φωτιά που εκτινάσσουν στα ύψη τα κόστη για τα νοικοκυριά σχεδιάζουν στην πλάτη των
κατοίκων της Αττικής και της Βοιωτίας τα επιχειρηματικά μονοπώλια επεξεργασίας των σκουπιδιών.

Θύματα και αυτή τη φορά είναι οι υποβαθμισμένες συνοικίες της Αθήνας, όπως τα Λιόσια και η Φυλή, που εδώ και χρόνια αποτελούν τον χωνευτήρι των σκουπιδιών της Αττικής, αλλά και νέες θέσεις, όπως το Γραμματικό και η Κερατέα, όπου κατά τεκμήριο
κατοικούν τα χαμηλά οικονομικά στρώματα. Το παζλ συμπληρώνει η Βοιωτία, που εδώ και χρόνια βομβαρδίζεται από τα τοξικά απόβλητα των βιομηχανιών των Οινοφύτων και του Σχηματαρίου.


Η μεγάλη μπίζνα των 3 δισ. ευρώ με τα υπερ-σύγχρονα εργοστάσια που μετατρέπουν τα σκουπίδια σε ενέργεια και υπόσχονται λύσεις με το αζημίωτο στο ακανθώδες θέμα των απορριμμάτων ισοδυναμεί με projects αντίστοιχα της Αττικής Οδού και ίσως ακόμη μεγαλύτερα. Γι’ αυτό και τα φαβορί είναι ονόματα γνωστά και ισχυρά που ξέρουν καλά τους κανόνες του παιχνιδιού και είχαν την πρόνοια να επενδύσουν συστηματικά τα τελευταία χρόνια στην τεχνογνωσία των σκουπιδιών.


Το μεγάλο κόλπο της Θήβας

Οπως είχαμε αποκαλύψει την προηγούμενη Κυριακή, η μόνη εταιρεία που συμπτωματικά έχει
υποβάλει σχετικό αίτημα στη ΡΑΕ από το 2007 είναι και πάλι η «Ηλέκτωρ». Μάλιστα, εδώ και έναν χρόνο η εταιρεία έχει καταθέσει προκαταρκτική μελέτη περιβαλλοντικής εκτίμησης και αξιολόγησης στο ΥΠΕΚΑ, η οποία όμως ακόμη δεν έχει εγκριθεί. Η μονάδα σχεδιάζεται να εγκατασταθεί στη Θήβα, πολύ κοντά στον ΧΥΤΑ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων) και στο νοσοκομείο της πόλης που λειτουργεί εδώ και λίγους μήνες η ίδια εταιρεία. Το project επεξεργάζεται μεθοδικά από το 2007, αλλά οι κάτοικοι της περιοχής και τα μέλη της Συμπαράταξης Βοιωτών, που πρωτοστατούν στον αγώνα κατά του εργοστασίου, το πληροφορήθηκαν τελευταίοι.

«Μέχρι τότε», εξηγεί στο «b.s.» η κυρία Δέσποινα Σπανούδη, χημικός μηχανικός και μέλος της Συμπαράταξης, «η Νομαρχία Βοιωτίας δήλωνε άγνοια και ο Δήμος Θήβας προσπαθούσε να μας πείσει ότι πρόκειται για μονάδα βιομάζας. Μάλιστα μας είχε φέρει
επιστολή της “Ηλέκτωρ”, που ανέφερε ότι το εργοστάσιο θα γίνει χώρος υποδοχής αγροτικών υπολειμμάτων». Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο, αφού, όπως αποδεικνύουν στοιχεία της περιβαλλοντικής μελέτης, στο εργοστάσιο θα καίγονται τον χρόνο μόνο 57.083 τόνοι γεωργικών υπολειμμάτων! Τα στοιχεία της μελέτης που έχουν διαρρεύσει αποδεικνύουν ότι η μονάδα της Θήβας δεν θα καίει μόνο απορρίμματα της περιοχής. Στη λίστα, σύμφωνα με την κυρία Σπανούδη, μπαίνουν συνολικά 782.000 τόνοι αστικών και άλλων αποβλήτων, καθώς σε αυτά περιλαμβάνονται τα απόβλητα του Εργοστασίου Μηχανικής Ανακύκλωσης των Λιοσίων, ελαστικά αυτοκινήτων, η ξηρή λυματολάσπη της Ψυτάλλειας, ακόμη και τα λύματα των βιομηχανιών του Σχηματαρίου και των Οινοφύτων.

«Το εργοστάσιο είναι ένας πραγματικός εφιάλτης,ο οποίος χωροθετήθηκε μόλις 6 χλμ. μακριά από τον ταμιευτήρα της Υλίκης, καταργώντας νομοθετική ρύθμιση που ορίζει απόσταση10 χλμ. για τα εργοστάσια», αναφέρει το μέλος της Συμπαράταξης Βοιωτών, ενώ
υποστηρίζει ότι λόγω της απουσίας ελέγχων, στον ΧΥΤΑ της Θήβας φτάνουν ακόμη και επικίνδυνα βιομηχανικά απόβλητα από τις μονάδες του Ασωπού, τα οποία βαπτίζονται οργανικά. Τονίζει επίσης ότι τα εργοστάσια καύσης συνδέονται με τη μεταφορά διοξινών και φουρανίων στο έδαφος και στην ατμόσφαιρα και λόγω του υψηλού τους κόστους πολλαπλασιάζουν τα δημοτικά τέλη. Η Greenpeace και η Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης έχουν υπολογίσει ότι το κόστος χρέωσης ξεπερνά τα 100-150 ευρώ ανά τόνο, γεγονός που μεταφράζεται σε αύξηση από 30% έως 100% των δημοτικών τελών, επιβαρύνοντας φυσικά τα ελληνικά νοικοκυριά.



Ο «Καλλικράτης» ακυρώνει το μόρφωμα του ΕΣΔΚΝΑ


Δύο παράγοντες θα καθορίσουν τους όρους του παιχνιδιού στη διαχείριση των απορριμμάτων το επόμενο διάστημα και αυτοί συνδέονται με την πολιτική της κυβέρνησης, η οποία πιέζεται για άμεσες και οριστικές λύσεις στην αντιμετώπιση της πληγής των σκουπιδιών: τα χαμηλά ποσοστά ανακύκλωσης, αλλά κυρίως οι ανεξέλεγκτες χωματερές που τείνουν να οδηγήσουν στη λαιμητόμο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου τη χώρα μας. Η υπουργός Περιβάλλοντος κυρία Τίνα Μπιρμπίλη γνωρίζει καλά ότι η Ε.Ε. δεν
χωρατεύει, καθώς ο χρόνος συμμόρφωσης που έχει δοθεί στην Ελλάδα έχει εξαντληθεί από καιρό, με τον κίνδυνο της άμεσης επιβολής δυσθεώρητων προστίμων. Η ίδια δεν έχει
ανοίξει πλήρως τα χαρτιά της, δεν φαίνεται όμως να απορρίπτει την καύση απορριμμάτων, παρόλο που γνωρίζει ότι θα χρειαστεί να πολεμήσει με θεούς και δαίμονες για να την επιβάλει. Αυτό πάντως που απέρριψε την προηγούμενη εβδομάδα ήταν
το φωτογραφικό διάταγμα της κυβέρνησης της Ν.Δ. που έβαλε από την... πίσω πόρτα έναν και μόνο όμιλο στη μεγάλη δουλειά των σκουπιδιών. Σύμφωνα με πληροφορίες η υπουργός είπε σε συνεργάτες της :«Δεν μπορούμε πλέον να προχωρήσουμε με τον διαγωνισμό του ΕΣΔΚΝΑ στην Αττική, είναι φωτογραφικός». Πολλά βέβαια θα κριθούν από τη στάση των δημοτικών αρχόντων. Εν όψει των δημοτικών εκλογών, ακόμη και
αυτοί που πρόσκεινται στην κυβερνώσα παράταξη δύσκολα θα πάνε κόντρα στη βούληση των τοπικών κοινωνιών που βλέπουν τα εργοστάσια καύσης ως μονάδες πυρηνικής ενέργειας.


Προς το παρόν ένα είναι σίγουρο: το σχέδιο «Καλλικράτης» για την αναμόρφωση του αυτοδιοικητικού χάρτη της χώρας προτείνει την ακύρωση του αμαρτωλού μορφώματος του ΕΣΔΚΝΑ, που ταυτίστηκε με αδιαφανείς διαδικασίες και αμαρτωλές συμβάσεις στον τομέα των σκουπιδιών, δημιουργώντας έναν νέο φορέα που θα ελέγχεται κατά 30% από την
Περιφέρεια Αττικής, με τα υπόλοιπα 60 μέλη του να είναι οι δήμοι του Λεκανοπεδίου. Η κυβέρνηση επιχειρεί να «καθαρίσει» το παιχνίδι, αλλά από τη φύση τους τα σκουπίδια είναι μια πολύ βρόμικη δουλειά.




ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ


«Ηλέκτωρ», «Ιntrakat», Βγενόπουλος - «Veolia», ΔΕΗ - «Urbaser» έχουν αρχίσει να οργανώνονται. Είναι κοινό μυστικό ότι ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης στην αγορά είναι η
«Ηλέκτωρ», καθώς οι υπόλοιπες εταιρείες βρίσκονται με μεγάλη απόσταση μακριά. Οι συμμαχίες έχουν αρχίσει να οργανώνονται και οι διεργασίες για τα σχήματα που θα διεκδικήσουν τα τέσσερα εργοστάσια απορριμμάτων της Αττικής κορυφώνονται, κάνοντας
εκπροσώπους του κλάδου να πιστεύουν ότι με την παρούσα κυβέρνηση η τράπουλα ανακατεύεται και ίσως μπορέσει να μοιραστεί πιο δίκαια.

Η «Ιntrakat» του ομίλου Κόκκαλη, που βλέπει με δέος την μπίζνα των σκουπιδιών, και η γαλλική «Suez», που βρίσκεται με το ένα πόδι στην ΕΥΑΘ, εντάσσονται εκτός απροόπτου στο άρμα του ομίλου Ηλέκτωρ. Στην επεξεργασία των σκουπιδιών είναι αποφασισμένος να
δραστηριοποιηθεί και ο όμιλος της MIG του κ. Ανδρέα Βγενόπουλου μαζί με τον πολυεθνικό γίγαντα της γαλλικής «Veolia», ενώ εδώ και περίπου έναν χρόνο στο προσκήνιο εμφανίζεται ένα αουτσάιντερ που όσοι το υποτιμήσουν ίσως αποδειχτεί ότι δεν ξέρουν να ποντάρουν στα δυνατά άλογα. Πρόκειται για τη συνεργασία της ΔΕΗ με την ισπανική «Urbaser», μια συμφωνία που δυνητικά μπορεί να τις αναδείξει σε αξιόμαχους
παίκτες στην εγχώρια αγορά απορριμμάτων. Οπως περιγράφουν παράγοντες της επιχειρηματικής αγοράς, η μάχη που θα δοθεί το επόμενο διάστημα στην αγορά των σκουπιδιών δεν θα έχει προηγούμενο. Ο λόγος είναι ότι τα σκουπίδια γεννούν μεγάλες υπεραξίες για τους επιχειρηματικούς ομίλους, καθώς θα διέπονται από μακροχρόνιες συμβάσεις παραχώρησης (25 έως 30 ετών).


ΠΗΓΗ: Πρώτο Θέμα, 18 Απριλίου 2010, business stories, σελ. 8

Άλλα ενδιαφέροντα άρθρα:


Καθημερινή: Η ΔΕΗ εισέρχεται στη διαχείριση των απορριμμάτων

Καθημερινή: Στην τελική ευθεία η «μάχη» για τη διαχείριση απορριμμάτων

Ελευθεροτυπία: Βελτιώσεις στο νομοσχέδιο για τα σκουπίδια ζητούν τέσσερις ΜΚΟ