Ένας χρόνος από την αστυνομική εισβολή κι επίθεση στην Κερατέα.
Η πόλη σήμερα χωρίς το “κτήνος” της καταστολής και των μεγάλων πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων. Η πόλη σήμερα με το “κτήνος” της λεηλάτησης της ζωής μας και του περιβάλλοντος, όπως όλη η χώρα.
Ο αγώνας του λαού της Κερατέας βρήκε συμπαραστάτες χιλιάδες κόσμου απ' όλη την Ελλάδα και η δικαίωσή του με την ματαίωση του σχεδίου εγκατάστασης ΧΥΤΑ στο Οβριόκαστρο και την αποχώρηση των δυνάμεων καταστολής, απέκτησε συμβολική διάσταση. Και απέδειξε ότι όλοι μαζί, ενωμένοι, με δύναμη, αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη και συλλογικοποίηση της δράσης, μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα.
Στην Κερατέα και παντού παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Για έναν νέο κόσμο, όπου η δικαιοσύνη δεν είναι ο νόμος του ισχυρού, όπου το περιβάλλον δεν είναι παιχνίδι στα χέρια της οικονομικής ολιγαρχίας. Έναν κόσμο που θα σέβεται τη μνήμη και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων, την ίδια τη ζωή. Και μια κοινωνία που θα στηρίζεται στην ισότητα, την αλληλεγγύη, την άμεση δημοκρατία.
Η Art Resistance, η πρωτοβουλία καλλιτεχνών που δημιουργήθηκε με κοινό στόχο την αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας και διοργάνωσε μαζί με τη Συντονιστική Αγώνα το KERATEA ART RESISTANCE FESTIVAL τον περασμένο Απρίλιο, βρίσκεται ξανά στην Κερατέα, στο Μπλόκο ΒΙΟΠΑ της Λεωφόρου Λαυρίου, με αφορμή τον ένα χρόνο από την εισβολή των ΜΑΤ στην πόλη.
Είμαστε και πάλι εδώ “ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΞΑΝΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΑΤΕΑ”. Γιατί θεωρούμε πως πολιτισμός δεν είναι μόνο η παραγωγή έργων τέχνης, αλλά πως μετουσιώνουμε τα ίδια τα έργα σε αντίσταση και αλληλεγγύη.
Αντιστεκόμαστε σε κάθε επιχείρηση τρομοκράτησης από κυβέρνηση, κράτος, συμφέροντα του κεφαλαίου και οποιουδήποτε έχει στόχο να καταλύσει κάθε έννοια δημοκρατίας και δικαιοσύνης και να υποβαθμίζει τις ζωές μας και το μέλλον μας. Γιατί η Τέχνη Είναι Αντίσταση.
Στρέφουμε τα μάτια στην Κερατέα, κι εκφράζουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας συμμετέχοντας ενεργά στο πλευρό των κατοίκων και των ακηδεμόνευτων κινημάτων, όπου και παντού.
Και δεδομένου ότι ο αγώνας της Κερατέας ξεπέρασε τα τοπικά σύνορα κι αναδείχθηκε σε σύμβολο αγώνα ενάντια σε ότι μας υποβαθμίζει, στρέφουμε τα μάτια μας παντού: σε όλες τις πλατείες και τις λαϊκές συνελεύσεις, στα κινήματα πολιτών και τους κοινωνικούς χώρους, σε κάθε κραυγή άρνησης στην άνωθεν επιβολή προειλημμένων αποφάσεων, σε κάθε φωνή ελπίδας κι αντιεξουσίας που συνηχεί παντού όλο και περισσότερο.
