του φίλου μας Σωτήρη Τριανταφύλλου
Πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια από την έναρξη εκείνου του αγώνα που για πολλούς αποτέλεσε σύμβολο. Πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια από τότε που στην Κερατέα είπαν ένα από τα τελευταία “όχι”, από τότε που άπλωσαν μεγαλοπρεπές πέπλο αντίστασης και αξιοπρέπειας και έδειξαν σε όλη την κοινωνία τι σημαίνει να έχεις αξίες και ιδανικά, να μάχεσαι για αυτά και να μην σκύβεις το κεφάλι. Πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια από την ημέρα που στην Κερατέα οι άνθρωποι ξεσηκώθηκαν για να υπερασπίσουν τη γη τους και να μην επιτρέψουν να θαφτεί κάτω από τα σκουπίδια.
Στην Κερατέα η κρατική εξουσία καταστολής και τα ιδιωτικά συμφέροντα υπέστησαν μία από τις μεγαλύτερες ήττες της ιστορίας της. Εκεί τελικά επικράτησε η νομιμότητα, γιατί απλά οι άνθρωποι έδωσαν έναν αγώνα για να υπερασπιστούν τον πολιτισμό τους, τις πατρογονικές τους εστίες και να τις παραδώσουν στα παιδιά τους. Οι κατηγορίες που ακούστηκαν για αυτούς τους ανθρώπους ήταν πολλές και οι προβοκάτσιες επίσης. Μέχρι και το καλυβάκι, το περίφημο “Άπαρτο Kάστρο” απ΄ όπου ξεκινούσαν την καθημερινή τους αντίσταση, τους έκαψαν. Ο, τι, όμως, και αν ειπωθεί, όποια κατηγορία και αν εκτοξευθεί, ο αγώνας των κατοίκων της Κερατέας θα αποτελεί για εμάς σύμβολο και φάρο φωτεινό. Θα αποτελεί ένα διαχρονικό σύμβολο αντίστασης και μη υποταγής που το χρειαζόμαστε όλοι στις ζωές μας.
