Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Τα ΜΑΤ έφυγαν, το πρόβλημα όχι...


Πέρασε ένας χρόνος από την αποχώρηση των ΜΑΤ και μοιάζει σαν να ήταν μόλις χθες. Το να γράψουμε ξανά το τι έγινε για 128 ημέρες είναι περιττό. Το έχουμε βιώσει τόσο έντονα που δεν θα σβήσει ποτέ. Όσοι το ζήσαμε το ζήσαμε. Όσοι θέλησαν να το καταλάβουν το κατάλαβαν. Όσοι προσπαθούν να το σβήσουν από τη μνήμη μας και να διαστρεβλώσουν το μήνυμά του, προσπαθούν πολύ και πιστεύουν πως θα τα καταφέρουν. Εδώ κάνουν λάθος. Ήταν όμορφα που βρεθήκαμε ξανά με αυτή την αφορμή με πολύ καλούς φίλους και συναγωνιστές. Δεν υπήρξαν πολλές κουβέντες εκτός απ' τις ευχές, μόνο βλέμματα γεμάτα νόημα και πολλά χαμόγελα. 

Για άλλη μια φορά το απουσιολόγιο ήταν γεμάτο με τα ονόματα όλων εκείνων που στα λόγια μιλούν για ενότητα, αλλά δεν το έχουν δείξει ακόμα με τις πράξεις τους. Η συμμετοχή του δήμου ήταν «πολύ σημαντική» καθώς τοποθέτησε τρία πανό και μοίρασε ένα κείμενο για την επέτειο, που πέρα από τη διάθεση του συντάκτη να συνδυάσει το ύφος προκηρύξεων αριστερής νεολαίας του '70 με έναν επικό ποιητικό λόγο, καταλήγει στο ποια κατά τη γνώμη του, είναι η δικαίωση του αγώνα, που ακόμα όπως λέει συνεχίζεται: «Σήμερα, ένα χρόνο μετά, ο αγώνας συνεχίζεται και θα συνεχίζεται μέχρι που να διαγραφεί το Οβριόκαστρο από τον περιφερειακό σχεδιασμό». (Σωστό, γι’ αυτό αγωνίστηκε και συνεχίζει να αγωνίζεται η κοινωνία, αλλά με ποιο τρόπο το κάνει ο δήμος;)  
«Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι να γίνει πλήρως αποδεκτή η πρότασή μας για Αποκεντρωμένη Διαχείριση των Απορριμμάτων με τρόπους που θα δίνουν έμφαση στην Πρόληψη, στην Επαναχρησιμοποίηση, στην Ανακύκλωση και στην Ανάκτηση με ελάχιστο ή και καθόλου υπόλειμμα. Μια πρόταση που θα δώσει το παράδειγμα και σε άλλους δήμους να κάνουν το ίδιο, κλείνοντας την πόρτα σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και εξαλείφοντας φαινόμενα τύπου Φυλής και Λιοσίων». Στα περί πρόληψης, ανακύκλωσης, και επαναχρησιμοποίησης συμφωνούμε απόλυτα. Έπρεπε ήδη να το είχε κάνει η δημοτική αρχή και θα μας είχε βρει συμπαραστάτες. Στα περί προτάσεως υπενθυμίζουμε πως είναι η πρόταση του δήμου. Ή μήπως κάποιων άλλων; 

Σίγουρα δεν είναι η πρόταση των κατοίκων… 

Ο αγώνας έγινε για να μην καταστραφεί ο τόπος μας και όχι για να μεταφερθεί η καταστροφή 1000 μέτρα πιο κάτω.


Αυτό που δεν έχουμε κάνει μέχρι σήμερα είναι να κάτσουμε και να συζητήσουμε ΛΟΓΙΚΑ για το πιο ήταν το αποτέλεσμα του αγώνα, τι καταφέραμε, μα περισσότερο ποια ήταν τα λάθη που κάναμε και ποιοι είναι οι νέοι στόχοι που πρέπει να θέσουμε. Μεγάλη ευθύνη γι’ αυτή την ανυπαρξία επικοινωνίας φέρουμε κι εμείς σαν κοινωνία. Όσα ελαφρυντικά κι αν υπάρχουν έχουμε ευθύνη. Πίστεψε ο περισσότερος κόσμος πως όλα τελείωσαν. Δεν εξελίχθηκαν έτσι ακριβώς τα πράγματα και το βλέπουμε σήμερα, όπου όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς μιλούν για εφαρμογή του περιφερειακού σχεδιασμού εκτός από τους δικούς μας «εκπροσώπους» που ζουν σε μία διαφορετική πραγματικότητα. Τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχει η δημοτική αρχή, εννοώντας όλες τις παρατάξεις που την απαρτίζουν, με την ευθύνη που αναλογεί στην κάθε μία. Έχουν μεγάλη ευθύνη για την έλλειψη πληροφόρησης απέναντι στους πολίτες και μάλιστα ότι μεταφέρεται ελεγχόμενα ως πληροφορία, γίνεται με έναν τρόπο ανήθικο, που προσπαθεί όχι να ενημερώσει, αλλά να αλλάξει το νόημα του αγώνα και να το παραφράσει σε κάτι άλλο. 

Αυτό που πρέπει να αντιληφθούμε όλοι είναι πως το πρόβλημα δεν είναι η διαχείριση των απορριμμάτων, όπως το έχουν βαφτίσει, αλλά κάτι άλλο πολύ μεγαλύτερο. Μετά τις εκλογές θα ζήσουμε τη συνέχεια. Αυτό που λέγαμε κάθε ημέρα εδώ και χρόνια, απ’ το 2003 και μετά, μιλώντας με συμπολίτες και από αυτό εδώ το ιστολόγιο όταν ξεκίνησε, είναι πως στο τέλος θα γίνει αυτό που θέλουμε εμείς. Το δείξαμε πριν ένα χρόνο, θα το δείξουμε ξανά όταν χρειαστεί. 


Υ.Γ.1 - Το «προεκλογικό πανηγύρι» ξεκίνησε και στον τόπο μας επίσημα στις 20 Απριλίου. Μέχρι τις εκλογές θα πούμε δυο κουβέντες παραπάνω για μερικούς από τους υποψηφίους. Να δείτε που θα γεμίσουμε αγωνιστές και σωτήρες...