Αξιότιμη κ. Μπατζελή
Σήμερα παρακολούθησα σε μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι τη διαμαρτυρία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στη διάρκεια εκδήλωσης που διοργάνωσαν οι πολιτικές ομάδες των Σοσιαλδημοκρατών και των Φιλελεύθερων για
«τα 2,500 + 1 χρόνια από τη μάχη του Μαραθώνα». Στο διαδίκτυο σας παρακολούθησα να ειρωνεύεστε και να καταφέρεστε σε έντονη γλώσσα εναντίον του διαδηλωτή, ο οποίος αναφερόταν κυρίως για την Κερατέα και για το επίμαχο θέμα της κατασκευής ΧΥΤΑ στην περιοχή, λέγοντάς του χαρακτηριστικά
«δεν ντρέπεσαι νέος άνθρωπος»,
«αυτό είναι δημοκρατία!» και άλλα.
Από την ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ που έχει τον τίτλο «πρώτα ο πολίτης» αντλώ και αντιγράφω ερώτησή σας προς την Ε.Ε. σχετικά με την κοινοτική συγχρηματοδότηση του ΧΥΤΑ Κερατέας με ημερομηνία δημοσίευσης 10/11/2008.
ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-4807/08
υποβολή: Katerina Batzeli (PSE)
προς την Επιτροπή
Θέμα: Χώρος Υγειονομικής Tαφής Aπορριμάτων σε αρχαιολογικό χώρο
Η διαχείριση των στερεών αποβλήτων είναι ένα σοβαρό θέμα για την Ελλάδα με διαστάσεις περιβαλλοντικές και κοινωνικές. Για την Αττική ορίστηκε ως ένας από τους Χώρους Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (Χ.Υ.Τ.Α.) περιοχή στην Κερατέα, η οποία ωστόσο έχει κηρυχθεί «Αρχαιολογική περιοχή, ιστορικός τόπος και τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους».
Ερωτάται η Επιτροπή:
Θεωρεί ότι γίνεται σωστή εφαρμογή της οδηγίας 2006/12/ΕΚ[1][2], η οποία προβλέπει με σαφήνεια στο άρθρο 4 ότι τα κράτη μέλη οφείλουν να διαχειρίζονται τα απόβλητα χωρίς να βλάπτονται τοπία που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον; Πόσο υψηλά στις προτεραιότητές της είναι η προστασία χώρων πολιτιστικού ενδιαφέροντος;
Ελέγχεται η τήρηση των όρων διαχείρισης των απορριμμάτων και ποια τα αποτελέσματα αυτών των ελέγχων;
Έχει σκοπό να προβεί η Επιτροπή στη λήψη μέτρων εναντίον της Ελλάδας σε περίπτωση που διαπιστώσει παραβάσεις; Ποια είναι αυτά;
Δεδομένου μάλιστα ότι η λύση των Χ.Υ.Τ.Α. θεωρείται πλέον τεχνολογικά παρωχημένη στην υπόλοιπη ΕΕ, ποιες άλλες λύσεις θα μπορούσαν να προταθούν ώστε να αποφευχθεί η υποβάθμιση ενός χώρου αρχαιολογικής αξίας και φυσικού κάλλους;
Τι έγινε άραγε, Αξιότιμη κ. Μπατζελή, μετά από δύο χρόνια;
Τα «ανεμόδαρτα ρήματα ορφάνεψαν» και τα «σήμαντρα της γλώσσας σιώπησαν». «Ψυχές που έθρεψε ο λωτός».
Ο νεαρός διαδηλωτής, τον οποίο ειρωνευτήκατε, αναφέρθηκε: «στους κατοίκους της Κερατέας που παλεύουν ενάντια στους σύγχρονους βαρβάρους» και είπε ότι: «Αυτοί οι σύγχρονοι βάρβαροι δεν είναι από την Ασία, είναι από την Ελλάδα».
Από κείμενο με τίτλο «Γαίας ατίμωσις» (1954) του μεγάλου δάσκαλου της ελληνικής αρχιτεκτονικής, ζωγράφου και στοχαστή Δημήτρη Πικιώνη αντλώ απόσπασμα και το αντιγράφω:
Η Γη τούτη κείτεται τώρα ως το πριν όμορφο σώμα ενός θεϊκού πλάσματος όπου κατατρώγει τις σάρκες του η αρρώστεια. Κι αν είχε μιλιά – κι έχει, αλλά δεν την ακούμε – θα έλεγε: Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι, τι κάνετε; τι αφανίζετε; Δεν ξέρετε ότι είμαι η μητέρα κι η τροφός, το λίκνο, η κοιτίδα, η μήτρα της περασμένης δόξας και της μελλούμενης; Μάταια θαυμάζετε τα μνημεία που έστησαν κάποτε τα παιδιά μου. Δεν ξέρετε πως είναι σαρξ εκ της σαρκός μου, και πως όταν η Μορφή μου αφανισθεί, η δικιά τους θα χάσει το νόημά της; …. Δεν βλέπω πια βωμούς των θεών επάνω εις τα όρη μου και τους λόφους, πάρεξ τα γραφεία και τις μηχανές των Εταιρειών σας. Εκείνοι ήταν σημάδι λατρείας, σε σας δεν απόμεινε παρ' η κατώτερη μορφή της σχέσης με τη Φύση, η εκμετάλλευση.
…Μα τί τ' όφελος, η ύβρις μένει. Τίποτα πιά δεν μπορεί να την απαλείψει, θα μείνει εις τον αιώνα. Τρισμέγιστη είναι η ενοχή μας. Κι όχι μονάχα απέναντι του εαυτού μας, μα έναντι της μνήμης των περασμένων, έναντι του μέλλοντος και έναντι όλων των λαών της οικουμένης.
Μα οι ανάγκες; θα μου πείτε. Εκείνοι που βάζουν αυτό το ερώτημα ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι η αδήριτη χρεία, αυτή καθεαυτή, η αιτία της καταστροφής. Η αιτία έγκειται στον τρόπο που ανεχθήκαμε να θεραπευθεί αυτή η χρεία.
«Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι».
Σήμερα, Αξιότιμη κ. Μπατζελή, ποιους άραγε θα αποκαλούσε έτσι ο μεγάλος στοχαστής; Μήπως ο Πικιώνης μετεμψυχώθηκε στον νεαρό διαδηλωτή;
Ποιος θέλει να καταστρέψει σήμερα μια «Αρχαιολογική περιοχή, έναν ιστορικό τόπο και τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους» όπως Εσείς σωστά επισημαίνεται στην ερώτησή σας προς την Ε.Ε.;
Ποιος βάζει τις αστυνομικές δυνάμεις να χτυπάνε με λυσσώδη μανία ηλικιωμένους, γυναίκες, παιδιά, εκλεγμένους άρχοντες και να τους ψεκάζουν με χημικά, να βρίζουν χυδαία, να μπαίνουν στην πόλη της Κερατέας και να συμπεριφέρονται σαν δυνάμεις κατοχής;
Τι έγινε άραγε, Αξιότιμη κ. Μπατζελή; «Η στάχτη έγινε κανόνας φωτιάς».
Στη χώρα της μίζας και της λήθης ο εθνικός μας εργολάβος λυσσομανά στο σώμα της ρημαγμένης Αττικής.
But don’t worry, Mrs Bartzeli, you are member of the Greek Parliament.
Οι «ζογκλέρ» που έλεγε ο αείμνηστος ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΡΙΤΣΗΣ για τα μέλη του κοινοβουλίου μας, τον οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, ο ιδρυτής και πρόεδρος του Κινήματός σας απέπεμψε από το Υπουργείο Χωροταξίας και Περιβάλλοντος αντικαθιστώντας τον με τον εκλεκτό του εθνικού μας εργολάβου. Θα σας τα υπενθυμίζουμε εμείς οι «γραφικοί».
Και επειδή ειρωνευτήκατε τον διαδηλωτή με τη φράση «αυτό είναι δημοκρατία!»
Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι οι λέξεις Δημοκρατία, Οικονομία και Οικολογία γεννήθηκαν στην αρχαία Ελλάδα και κληροδοτήθηκαν στην παγκόσμια κοινότητα. Δυστυχώς, στη χώρα της μίζας και της λήθης, δεν κατανοούμε ότι η οικονομία, δηλαδή ο νόμος του οίκου δεν μπορεί και δεν πρέπει να καταλύει την οικολογία, δηλαδή τον λόγο του οίκου. Γιατί όταν καταλύεται ο λόγος του οίκου απειλείται η δημοκρατία. Γι αυτό το αγαθό, τη δημοκρατία, αγωνίστηκαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι στο Μαραθώνα ώστε να είναι σήμερα προνομιακό στον ευρωπαϊκό χώρο.
Στην Ελλάδα επίσης γεννήθηκε η έννοια του Ορίου και της Διαλεκτικής, γεννήθηκε επίσης η λέξη Μέτρο. Έννοιες και λέξη παντελώς άγνωστες στους καταστροφείς, στους μεγαλοεργολάβους, στους εμπρηστές, στους κλέφτες της δημόσιας περιουσίας, στους ανάλγητους και τους αδιάφορους. Από αυτούς παραδίδεται, κατατρώγεται και αποσυντίθεται το σώμα της ελληνικής γης και η δημοκρατία μας. Δεν απειλείται από τον διαδηλωτή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η δημοκρατία, δεν απειλείται από τους σθεναρά αγωνιζόμενους κατοίκους της Κερατέας ή από κάθε Έλληνα πολίτη που αγαπά τον τόπο του, που πληγώνεται γι αυτόν, που πασχίζει γι αυτόν, που τον οραματίζεται, που τον ονειρεύεται καλύτερο. .
Η οικονομική κρίση, Αξιότιμη κ. Μπατζελή, κάποτε θα ξεπεραστεί. Όμως ο τόπος του Οβριόκαστρου Κερατέας, τον οποίο και Εσείς άλλωστε αναφέρεται στην ερώτησή σας ως «τόπο και τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους», αν το κράτος τον μετατρέψει σε χωματερή αυτός ο τόπος θα έχει απολεσθεί δια παντός. Η αλλοίωση της γραμμής και του σχήματος του τοπίου καθώς και η μόλυνση του ευρύτερου φυσικού περιβάλλοντος θα είναι ανεπανόρθωτη.
Αν αφανισθεί το περιβάλλον της λαυρεωτικής γης - η βασική πλουτοπαραγωγική πηγή (τα «αργυρεία» των αρχαίων) και η βάση ανάπτυξης της Αθηναϊκής Δημοκρατίας - μαζί της θα σβηστούν και η ιστορία και οι μύθοι της. Οι νύμφες θα φύγουν τρομαγμένες. Εκεί που ανέμιζαν τα πέπλα της «Ροδοδάχτυλης» Ηούς και η χλαμύδα του μυθικού ήρωα Κέφαλου θα ανεμίζουν πλέον σακούλες σκουπιδιών και θα κελαρύζουν μελανά ρυάκια.
Αυτό θα είναι δημοκρατία;
Μετά τιμής
Δημήτρης Πλάτωνος Ιατρού
(γραφίστας, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών -
τμήμα Ελληνικού Πολιτισμού του ΕΑΠ)
Υ.Γ.1. Πως κάνατε το ατόπημα και συντάξατε την ερώτηση προς την Ε.Ε. για τον ΧΥΤΑ Κερατέας χωρίς να πάρετε την έγκριση της παλαιάς σας προϊσταμένης στις Βρυξέλλες κ. Βάσως Παπανδρέου, υπεύθυνης για τον καταστροφικό Περιφερειακό Σχεδιασμό;
Υ.Γ.2. Αν είχατε ποτέ περιηγηθεί τα μεγάλα μουσεία της Ευρώπης θα είχατε ανακαλύψει τα αναρίθμητα έργα τέχνης ευρωπαίων καλλιτεχνών από την εποχή της Αναγέννησης, του Μπαρόκ, του Ροκοκό, του Νεοκλασικισμού τα οποία είναι εμπνευσμένα από τον μύθο του Κέφαλου (μεταξύ αυτών και οι κορυφαίοι: Βερονέζε, Πιέτρο ντι Κόζιμο, Ρούμπενς, Νίκολας Πουσέν, Κλώντ Λορραίν, Φρανσουά Μπουσέρ, Φραγκονάρ και Πικάσσο). Αφορμή αυτής τεράστιας εικαστικής παραγωγής ήταν το πολύτομο έργο του Μεταμορφώσεις του κορυφαίου ποιητή της «χρυσής εποχής» της Ρώμης Οβίδιου ο οποίος ύμνησε τον Κέφαλο μετατρέποντάς τον σ’ έναν επικό χαρακτήρα και καθιστώντας τον έκτοτε κληρονομιά του ευρωπαϊκού πολιτισμού.Ο Δήμος Κερατέας αυτό τον μυθικό ήρωα είχε ως σήμα του.
Υ.Γ.3. Όπως και στην γενέτειρά μου την Κερατέα έτσι και στο Μετς όπου κατοικώ με την οικογένειά μου η κυβέρνηση επιδιώκει να ικανοποιήσει τη λαιμαργία του εθνικού μας εργολάβου (μήπως τυχαίνει να γνωρίζεται τον μύθο του Ερυσίχθονα;) Εδώ θέλουν να κατασκευάσουν ένα δαπανηρότατο και αχρείαστο υπόγειο γκαράζ στην πλατεία του Α’ Νεκροταφείου Αθηνών το οποίο θα αλλοιώσει την πράσινη πλατεία. Ένα έργο ασύμβατο με την ιστορία του χώρου καθώς στο κοιμητήριο αυτό έχουν ταφεί σχεδόν όλοι οι επώνυμοι Έλληνες που διακρίθηκαν στα τελευταία χρόνια στο χώρο των γραμμάτων και των τεχνών και της πολιτικής. Επιπλέον, αυτό το κοιμητήριο-κήπος είναι η μεγαλύτερη υπαίθρια γλυπτοθήκη της χώρας μας με έργα υψηλής αξίας. Οι κάτοικοι και η πολιτεία οφείλουμε τον ανάλογο σεβασμό.
