Μία επιθυμία που υπήρχε εδώ και πολύ καιρό, γίνεται επιτέλους πραγματικότητα. Ο 1ος Ορεινός Αγώνας Δρόμου Οβριοκάστρου είναι γεγονός, χάρη στην επιμονή και το «τρέξιμο» από τους S Runners. Συνδιοργανωτές είναι ο Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Λαυρεωτικής και ο Δήμος Λαυρεωτικής με χορηγούς - συμπαραστάτες πολλές επιχειρήσεις απ’ την περιοχή και όχι μόνο. Λεπτομέρειες για τον αγώνα θα βρείτε στη σελίδα των S RUNNERS στο facebook, στις δρομικές και τοπικές ιστοσελίδες.
Η διοργάνωση του αγώνα είναι σημαντική όχι μόνο γιατί αναδεικνύει έναν χώρο και την προσπάθεια που έγινε από μία ολόκληρη κοινωνία να παραμείνει όπως είναι, αλλά και γιατί έχει κοινωνικό χαρακτήρα. Το Σάββατο στα πλαίσια υποστήριξης του αγώνα με τη συναυλία που διοργανώνει ο Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Λαυρεωτικής με τους Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλο και Λευτέρη Ελευθερίου, θα εγγράφονται εθελοντές πυροπροστασίας και ανήμερα του αγώνα γινόμαστε όλοι εθελοντές δότες μυελού των οστών με τον Σύλλογο Όραμα Ελπίδας.
Αν ο αγώνας γινόταν στον υπό κατάληψη χώρο από τα ΜΑΤ την άνοιξη του 2011 η περιγραφή του θα ήταν κάπως έτσι:
«Ο αγώνας ξεκινά από το Άπαρτο Κάστρο. Εκεί βρίσκουμε ανθρώπους όλων των ηλικιών χαρούμενους και φιλόξενους. Βλέπουμε στους τοίχους φωτογραφίες, δημοσιεύματα και σε περίοπτη θέση το ασφαλητολόγιο, με τα πρόσωπα των γνωστών αγνώστων που κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Η έντονη μυρωδιά και το τσούξιμο στα μάτια από τα χημικά μπορεί να μας δυσκολέψει αλλά συνηθίζεται εύκολα.
Στο 1ο χιλιόμετρο διασχίζουμε το ΒΙΟΠΑ, περνάμε από το χωράφι που έβαζε το μποστάνι του ο μακαρίτης ο μπάρμπα Κώστας ο Σκατσίλας και φτάνουμε στο γεφυράκι που από πάνω του βρίσκεται ο αυθαίρετος οικισμός των ΜΑΤ, η Μάτεζα. Προσπεράστε τις διμοιρίες και τα άλλα σκουπίδια και περνώντας κάτω από τη γέφυρα θα συναντήσετε το ποταμάκι της Ντάρδεζας. Εκεί θα βλέπατε το μεγάλο αρδευτικό έργο του τότε «deputy mayor» που θα ένωνε τους δύο βιολογικούς, όπου το νερό από τον βιολογικό του Λαυρίου θα «ανηφόριζε» (με τεχνολογία αντιβαρύτητας) για να συναντήσει εκείνο της Κερατέας και μαζί θα άρδευαν τον «χαρισματικό κάμπο της Λαυρεωτικής». Οι μελέτες χάθηκαν, οι προθεσμίες περασαν και από τότε έχει μόνο ξηρασία. Πείτε μονάχα ένα γεια στις νεροχελώνες καθώς περνάτε.
Στρίβουμε αριστερά μετά το ποτάμι και πάμε ευθεία, όπου περνάμε το πηγάδι του Πολύζου, αδιαφορούμε για το περιπολικό και συνεχίζουμε κάνοντας δεξιά αναστροφή. Αφού περάσουμε τα σπίτια του Ορνεράκη και του Κασόλα ξαναβγαίνουμε στην οδό Οβριοκάστρου και πιάνουμε τον ανήφορο. Στα 100 περίπου μέτρα τα παιδιά της ΟΠΚΕ μας καλωσορίζουν στο Studio 54 και αφού δείξουμε ταυτότητα συνεχίζουμε. Ο Στέφανος ο Αττάρτ, πάντα χαμογελαστός, μας προσφέρει καλούδια, περνάμε τα τελευταία σπίτια και μετά τις μικρές στάνες του Παπαγιάννη και του Μπάτρη φτάνουμε στα απομεινάρια του 1ου φυλακίου, όπου αντί να μπουν μέσα τα όργανα της τάξης για να ζεσταθούν, προτίμησαν να το διαλύσουν και να κάψουν τα ξύλα έξω!!!
Αφού περάσουμε την χαράδρα και το υδατόρεμα Μουζάκι θα φτάσουμε στα επόμενα φυλάκια, εκεί που γίνονταν τα Φεστιβάλ Οβριοκάστρου. Καμένα και αυτά όπως και το προηγούμενο. Φτάνοντας στην κορυφή του λόφου θα συναντήσουμε τρία απαρχαιωμένα μηχανήματα του εργολάβου τα οποία πήραν φωτιά ένα βράδυ του Μαρτίου με χιονιά. Η διμοιρία που τα «πρόσεχε» δεν κατάλαβε τίποτα, αφού τα παιδιά είχαν πάρτι γενεθλίων εκείνη τη βραδιά. Από εκεί ξεκινάμε το κατηφορικό κομμάτι των Βιλλίων που θα μας οδηγήσει στο Τογάνι. Στον «Τρελό» θα κάνουμε δεξιά, θα μπούμε στη Νόκα και θα συνεχίσουμε προς Ντάρδεζα. Κοντά στο πηγάδι του «Καλόγερου» θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί γιατί στο μπλόκο της αστυνομίας θα μας ζητηθεί εκ νέου ταυτότητα. Λίγα μέτρα μετά φτάνουμε ξανά στο γεφυράκι, προσπερνάμε τα ίδια σκουπίδια και μπαίνουμε στο τελευταίο χιλιόμετρο στο ΒΙΟΠΑ για να τερματίσουμε στο Άπαρτο…»
Κάπως έτσι θα ήταν μία σύντομη περιγραφή του αγώνα αν γινόταν την άνοιξη του 2011…
Το Άπαρτο, οι χαρούμενοι και φιλόξενοι άνθρωποι, η γέφυρα, το ποτάμι και οι νεροχελώνες, οι άνθρωποι του Οβριοκάστρου, η φύση και οι μνήμες είναι και σήμερα εκεί. Θα είναι πάντα εκεί.
Καλή επιτυχία στους συμμετέχοντες. Να απολαύσουν τον αγώνα και να φτάσουν όλοι υγιείς στον τερματισμό…
Υ.Γ. - Στον τερματισμό θα βρίσκονται «οι απόντες και κάποιοι από εκείνους
που ήθελαν να ξεχάσουμε». Γραβατωμένοι και πάντα έτοιμοι να κλέψουν
δημοσιότητα, θα είναι εκεί να δώσουν μετάλλια και βραβεία, να ποζάρουν
και να αυτοφωτογραφηθούν. Να δείξουν κι αυτοί ότι έκαναν κάτι.
Θα τους καταλάβετε εύκολα.
Γυρίστε τους την πλάτη…
