Κάθομαι και σκέφτομαι, εδώ και μέρες, τι να γράψω. Πέρασαν 2 χρόνια από τότε που ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια και έπρεπε κάπως να αναφερθώ σε αυτό. Με τα "πρέπει", δυστυχώς, δεν τα πάω και πολύ καλά. Θυμάμαι, από το σχολείο, πόσο με ενοχλούσε το "σκέφτομαι και γράφω". Μου άρεσε περισσότερο το "αισθάνομαι και γράφω". Έτσι και σήμερα: "αισθάνομαι και γράφω"...
Ψάχνω μέσα στην καρδιά μου, εκεί στριμώχνω αναμνήσεις και συναισθήματα, και βλέπω πως μέσα από αυτή τη δύσκολη κατάσταση, που βρίσκεται η πόλη μας τα τελευταία 15 χρόνια, αναδεικνύονται πολλά σημαντικά και όμορφα. Επίκεντρο όλων το Οβριόκαστρο. Αυτό που συμβαίνει εκεί πάνω δεν είναι μόνο ένας αγώνας για να μη γίνει η χωματερή. Περνώντας αυτή την αλυσίδα, που οριοθετεί το χώρο, υπάρχει η απόλυτη ελευθερία. Σαν να υπάρχει ένα αόρατο "απολυμαντήριο" και μας ξεπλένει από αποτυχημένες πολιτικές ιδεολογίες, από το μικρό ή μεγάλο μέγεθος του πορτοφολιού, από την ακαδημαϊκή ή μη εξειδίκευση, από όλα εκείνα τα "στεγανά" που μας απομακρύνουν από τη μοναδική λέξη που μπορεί να μας χαρακτηρίσει: ΑΝΘΡΩΠΟΙ...
Διαφορετικοί άνθρωποι, συναντηθήκαμε εκεί, στο Οβριόκαστρο. Μοιραστήκαμε το ίδιο φαγητό, το ίδιο κρασί, τις ανησυχίες μας, τις σκέψεις μας, τα θέλω και τα όνειρά μας. Για πρώτη, ίσως, φορά κάθήσαμε και συζητήσαμε ελεύθερα. Το συμπέρασμα είναι ότι αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν και ο πιο δυνατός "αρμός" μεταξύ μας είναι Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΡΑΤΕΑ. Αυτό το "πάντρεμα των γενεών"(από τα νηπιαγωγεία μέχρι τα ΚΑΠΗ) που συντελείται εκεί, στο Οβριόκαστρο, έχει δημιουργήσει μία δυναμική που υπόσχεται ένα καλύτερο αύριο για την πόλη μας.
Σ'αυτά τα 2 χρόνια, ελπίζω, το ιστολόγιο να πρόσθεσε μία μικρή βοήθεια στον αγώνα της πόλης μας ενάντια στην κατασκευή της χωματερής. Συγκεντρώσαμε ένα μεγάλο αρχείο δημοσιευμάτων, επίσημων εγγράφων και γενικότερα καταγράψαμε την κατάσταση όπως τη ζήσαμε από κοντά. Ενημερώσαμε τους συμπολίτες μας και δώσαμε απαντήσεις στα ψεύτικα επιχειρήματα όλων αυτών που επιθυμούν την καταστροφή του τόπου μας. Ενδεικτικά διαβάστε: Η έγγραφη απάντηση του κ. Poncet σχετικά με τη χρηματοδότηση των έργων του ΠΕΣΔΑ στην Αττική... , Αντιδρά και η 1η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, Μπλόκο ΕΕ στα κονδύλια για νέους ΧΥΤΑ , Διαρκής Κατάλογος Κηρυγμένων Αρχαιολογικών Χώρων Και Μνημείων Της Ελλάδος. Επίσης, ανεβάσαμε διάφορα βίντεο, όπου περιληπτικά, παρουσιάζουμε τις απόψεις μας και τα επιχειρήματά μας, τα οποία μπορείτε να δείτε είτε μέσω του ιστολογίου είτε μέσω του YouTube
Πέρα από την όμαδα των παιδιών που ασχοληθήκαμε με το ιστολόγιο, το πιο σημαντικό απ'όλα ήταν η συμμετοχή των συμπολιτών μας σε αυτό. Όποιος άκουγε, διάβαζε ή έβλεπε κάτι, αμέσως, επικοινωνούσε μαζί μας. Έτσι, όλοι μαζι, συμμετείχαμε στην ενημέρωση και είμαστε πάντα έτοιμοι για ότι συμβεί.
Ο αγώνας των κατοίκων της Κερατέας είναι δίκαιος και νόμιμος. Συνεχίζουμε μέχρι την τελική νίκη. Έχει αποδειχθεί ότι το έργο είναι παράνομο, η "Κοινοπραξία ΧΥΤΑ Κερατέας" έχει δηλώσει ήδη παραίτηση από το έργο από τις 15 Φεβρουαρίου του 2009 και όλοι πλέον αρχίζουν να λένε ότι η κατασκευή του ΧΥΤΑ στην Κερατέα δε λύνει το πρόβλημα διαχείρισης των απορριμμάτων στην Αττική. Καταστρέφουμε άλλη μία περιοχή και το πρόβλημα συνεχίζει να υπάρχει. Γιατί δεν πρέπει να γίνει ο ΧΥΤΑ στην Κερατέα: Λίγα λόγια για το Οβριόκαστρο και Οι 10 λόγοι που θα είμαστε απέναντι στα ΜΑΤ...
Πέρα από τις πορείες και τις διαδηλώσεις (Ο αγώνας των κατοίκων) που κάναμε οι πολίτες τις Κερατέας (Πορεία μαθητών Γυμνασίου-Λυκείου Κερατέας) εντός και εκτός της πόλης μας και τις νομικές ενέργειες, προσπαθήσαμε μέσα από τον πολιτισμό να εκφράσουμε τα επιχειρήματά μας. Η έκδοση του βιβλίου Ο ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΕΡΑΤΕΑΣ, το πιο σημαντικό όπλο στον αγώνα μας ενάντια στην κατασκευή της χωματερής. Η συναυλία με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου 30.06.2008 - Όλη η Κερατέα στο πόδι, η έμπνευση του Αλκιβιάδη: Με μια κιθάρα στο Οβριόκαστρο, το 1ο Φεστιβάλ Οβριοκάστρου, έρχεται και το 2ο στα τέλη Ιουλίου, αλλά και οι συμπολίτες μας δρομείς που μετέφεραν το μήνυμα Olympus Marathon 2009 , είναι απλά μερικές από αυτές.
Πρόσφατα προβλήθηκε και θα συνεχίσει να προβάλλεται το ντοκιμαντέρ "ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ". Ελπίζουμε να προσφέρει κι αυτό πολλά στον αγώνα μας και να έχει ένα μακρύ ταξίδι...
Σε αυτά τα δύο χρόνια κρατήσαμε αποστάσεις από δημοτικές παρατάξεις και πολιτικά συμφέροντα. Αυτό θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Θέλω μονάχα αυτή τη φορά να κάνω μία έκκληση σε αυτή την παρέα των 50άρηδων, πρώην φίλων, από όλες τις παρατάξεις, που εδώ και πολλά χρόνια, διαχειρίζονται την εξουσία στην πόλη μας. Κάποτε, είχατε κοινά όνειρα για να κάνετε τον τόπο μας καλύτερο. Δυστυχώς, με το πέρασμα του χρόνου, έχετε μεταφέρει στα κοινά του τόπου μας τις προσωπικές σας αντιπαλότητες. Ή επιστρέψτε σε αυτά που ονειρευόσασταν για τον τόπο μας και μπορείτε να προσφέρετε ενωμένοι ή αδειάστε μας τη γωνιά.
Ο αγώνας ενάντια στη κατασκευή της χωματερής δεν είναι αγώνας προσώπων. Είναι ο αγώνας μιας ολόκληρης πόλης ενάντια στην καταστροφή της. Αν σκεφτούμε σε ποια πρόσωπα ανήκει αυτός ο αγώνας και αυτή η πόλη, αυτά είναι τα πρόσωπα των παιδιών μας, των μελλοντικών της κατοίκων. Αυτός είναι και ο λόγος που αυτή είναι η τελευταία μου φορά ως διαχειριστής του ιστολογίου. Είναι άδικο, όταν τόσα παιδιά δουλεύουν για κάτι, αυτό να προσωποποιείται. Το ιστολόγιο περνάει στα χέρια νέων της πόλης μας, που έχουν αποδείξει την αγάπη τους για τον τόπο μας και μου κάνουν την τιμή να είναι, μερικοί, από τους καινούριους μου φίλους. Θα συνεχίσω να βρίσκομαι κοντά τους σε ότι χρειαστούν.
Θέλω να ευχαριστήσω πολύ κόσμο, ξέρετε ποιες και ποιοι είστε. Παρέα συνεχίζουμε...
Μαζί θα τα λέμε στους δρόμους...
Θα τα λέμε στο βουνό...
Εις το επανιδείν...
Με ονοματεπώνυμο
Κώστας Αντωνίου
