Σαν χθες πριν από 4 χρόνια δημιουργήθηκε αυτή η σελίδα. Το ρόλο που
διαδραμάτισε και αν σημαίνει κάτι για τον αγώνα και την εξέλιξή του θα το
κρίνετε εσείς και η ιστορία. Όσα παιδιά δούλεψαν έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν, αυτό είναι
κάτι παραπάνω από σίγουρο. Ήταν πολύ γεμάτα και όμορφα χρόνια, παρά τις
δυσκολίες. Το ότι τις αντιμετωπίσαμε σαν κοινωνία με επιτυχία σημαίνει πολλά
για εμάς, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του «Μεγάλου Σχολείου» των 128
ημερών.
Ζητάμε συγγνώμη για όποια λάθη έχουμε κάνει, τουλάχιστον τα αναγνωρίζουμε,
μαθαίνουμε από αυτά και δεν τα επαναλαμβάνουμε. Κάτι ανάλογο δεν κάνει η «πολιτική
ελίτ» (συμπεριλαμβάνεται και η ανύπαρκτη αντιπολίτευση, όπως και τα τοπικά συμβούλια που δεν έχουν βγάλει έστω ένα ψήφισμα μέχρι σήμερα) του τόπου μας, όπου επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη και δυστυχώς δεν ακούει
κανέναν.
Η ανάρτηση αυτή θα είναι η τελευταία για αρκετό καιρό. Θα είμαστε ξανά
ενεργοί διαδικτυακά όταν κρίνουμε πως χρειάζεται. Ευχόμαστε να μην χρειαστεί
ποτέ. Τα παιδιά θα «τρέχουν» τη σελίδα στο facebook κανονικά και θα γίνει μία
προσπάθεια να ταξινομηθεί το υλικό του ιστολογίου ώστε να είναι πιο εύκολη η
αναζήτηση των πληροφοριών.
Γνωρίζουμε καλά πως ενοχλήσαμε κάποιους. Θα συνεχίσουμε να το κάνουμε με
διαφορετικό τρόπο. Η αλήθεια όντως ενοχλεί, αν και δεν θα έπρεπε. Ενοχλεί επίσης το ότι η σελίδα αυτή ήταν,
είναι και θα είναι ανεξάρτητη. Προσπάθησαν κάποιοι «φίλοι» είτε με πλάγιους
τρόπους, είτε με απειλές να μας ελέγξουν ή να μας φιμώσουν. Δεν τα κατάφεραν.
Συγγνώμη και πάλι που στεναχωρήσαμε τους «φωστήρες», φταίμε...
Θα μας επιτρέψετε να πούμε μερικά πράγματα που μας ενοχλούν. Μπορεί να
κάνουμε λάθος, μπορεί και όχι. Τα γεγονότα αποδεικνύουν τι είναι λάθος και τι
είναι σωστό κι εσείς μπορείτε εύκολα να το διακρίνετε..
Δεν μπορούμε να δεχθούμε πως ένας τεράστιος κοινωνικός και νικηφόρος αγώνας
μπορεί να αντικατασταθεί από μία πολιτική απόφαση. Η παγίδα του «τι προτείνετε εσείς»
οδήγησε στην πολιτική απόφαση του Μαΐου 2011. Ερωτήματα όπως: «Ποια είναι η
πρόταση; Ποιος ο επιστημονικός φορέας που την κατάρτισε; Γιατί δεν έχει αλλάξει
ο νόμος;» δεν έχουν απαντηθεί και δεν ξέρουμε αν η πλειοψηφία των δημοτικών
συμβούλων που ψήφισαν υπέρ μπορούν να απαντήσουν ή αν γνωρίζουν τι ψήφισαν.
Κάποιοι είναι σίγουρο πως δεν ξέρουν καν που είναι το Οβριόκαστρο.
Το χειρότερο είναι η αλαζονική συμπεριφορά ορισμένων εξ αυτών: «Είμαστε η πλειοψηφία,
εμείς αποφασίζουμε...» Και το πασοκ ισχυρή λαϊκή εντολή είχε και πλειοψηφία.
Είχε και ματ και μμε. Και τι κατάφερε στο τέλος; Κάποιοι από αυτούς σε δημόσιες
τοποθετήσεις τους, με λανθάνουσα γλώσσα που λέει πάντα την αλήθεια, είπαν: «Θαυμάζουμε
τον αγώνα που κάνατε...» Πολύ σωστά, η αγωνιζόμενη κοινωνία έκανε τον αγώνα. Η
κοινωνία αγωνίστηκε, νίκησε, αλλά άλλοι αποφασίζουν ξανά για εκείνη; Κάτι δεν πάει καλά και
πρέπει (έπρεπε) να αλλάξει.
Η αναγνώριση των λαθών και η διόρθωσή τους είναι γνώρισμα των γενναίων και
των ευφυών. Η εγωιστική επιμονή στο λάθος είναι γνώρισμα των αλαζόνων και των
ανοήτων. Ρωτήστε τους κυρίους ραγκούση και παπουτσή για το δεύτερο…
Ένα λάθος που έχουμε κάνει όλοι μας, δημοτική αρχή και πολίτες, είναι πως
δεν αναδείξαμε, στο βαθμό που του αναλογούσε, ούτε προστατέψαμε, τον αγώνα μας.
Ακόμα και χθες, 8 Ιουνίου 2012, υπήρχαν άρθρα που μας κατηγορούν, είτε
συνδέοντάς μας με το ένα άκρο είτε με το άλλο, ανάλογα με την ιδεολογική
προέλευση του αρθρογράφου. Κανείς από αυτούς βέβαια δεν ήταν παρών στα γεγονότα. Twitter Journalism... Δεν υπήρξε ποτέ μια συγκροτημένη προσπάθεια προς
αυτή την κατεύθυνση. Ο λόγος αναφέρεται πιο πάνω. Κάποιοι θέλουν να ελέγχουν
την πληροφορία, την ενημέρωση...
Η προσπάθεια υποβάθμισης των γεγονότων της Κερατέας είναι μεγάλη και
συστηματική. Αυτό ήταν αναμενόμενο. Αναμενόμενη δεν ήταν η δική μας αδράνεια.
Τα πάντα μένουν αναπάντητα και οι εντυπώσεις δημιουργούνται, εν τέλει, εις βάρος
μας κι ας έχει περάσει στην ελληνική κοινωνία ο αγώνας μας σαν παράδειγμα προς
μίμηση. Μία προσπάθεια και μάλιστα άμεσα πρέπει να γίνει προς αυτή την
κατεύθυνση. «Ένας ιδιώτης δε μπορεί να εκφράζει έναν ολόκληρο δήμο...», είχε
πει κάποτε εξέχον στέλεχος της γραμματείας. Απολύτως σωστό... Ας γίνει λοιπόν το
γραφείο τύπου του δήμου «Γραφείο Τύπου του Δήμου Λαυρεωτικής», να μην αφήνει
τίποτα να πέφτει κάτω και ας πάψει να είναι γραφείο τύπου της διοικούσας
δημοτικής παράταξης. Εμείς σε αυτή την περίπτωση θα σταθούμε αρωγοί με όλες μας
τις δυνάμεις και ξέρετε πως είναι μεγάλες.
Μία καλή αρχή ως πρόταση, είναι να αποτελέσουν τη
ναυαρχίδα της επικοινωνιακής μας αντεπίθεσης τα στοιχεία που έχουν παρουσιάσει
σε ημερίδες αρμόδιοι επιστήμονες, οι παράγοντες της αγοράς διαχείρισης
απορριμμάτων, οι κυβερνώντες και οι αυτοδιοικητικοί, τα οποία αποδεικνύουν πως
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ. Με τη μείωση του όγκου των απορριμμάτων
λόγω της ύφεσης και της διαρκώς αυξανόμενης ανακύκλωσης δεν χρειάζονται
καινούριες χωματερές. Δεν υπάρχουν επίσης τα χρήματα για επενδύσεις
εργοστασιακής επεξεργασίας, αφού η μείωση της παραγωγής απορριμμάτων αυξάνει το
ρίσκο της επένδυσης και οι τράπεζες δανείζουν ακριβά. Ακόμα, όλα τα διαχρονικά επιχειρήματα εναντίον μας
καταρρίφθηκαν ένα προς ένα.
Για την παγίδα της πρότασης το έχουμε ξαναγράψει στο παρελθόν. Δεν έγινε
αρκετά κατανοητή η παγίδα των επικοινωνιολόγων της Ιπποκράτους. Όταν απειλείς
κάποιον ότι θα τον δολοφονήσεις, κάνεις την απόπειρα και αποτυγχάνεις, δε
γυρνάς μετά να του ζητήσεις τι προτείνει. Τι θα πει: «Εντάξει πήγες να με
σκοτώσεις, σε απέτρεψα απ' το να κάνεις, αλλά λέω να το συζητήσουμε και προτείνω να αυτοκτονήσω;» Δεν είχε κανείς στο μυαλό κάτι τέτοιο και προέκυψε εκ των υστέρων. Ποιος αγωνιζόμενος κάτοικος σκεφτόταν την ώρα που κινδύνευε η ζωή του στην κυριολεξία πως αγωνιζόταν για να βρεθεί λύση 1000 μέτρα πιο κάτω; ΚΑΝΕΝΑΣ!!! Η πρόταση Φοβόλες αποτελεί αυτοκτονία.
Η χωροθέτηση στο Οβριόκαστρο αποδείχθηκε
λάθος, όπως πρόσφατα και στο Γραμματικό. Στημένες μελέτες που ακολούθησαν των
χωροθετήσεων και προσπάθησαν να τις προσαρμόσουν σε αυτές εκ των υστέρων!!! Το
λάθος είναι των κυβερνήσεων, όχι δικό μας. Πως ζητούν από εμάς να το
διορθώσουμε; Πως ζητούν από εμάς να βρούμε τη λύση για αυτούς; Το λάθος τους παραμένει
λάθος, είτε με πρόταση δική μας, είτε χωρίς πρόταση. Η διόρθωση του λάθους δεν
προϋποθέτει δική μας πρόταση. Πότε θα γίνει αυτό αντιληπτό;
Η πολιτική που ακολουθήθηκε μετά την αποχώρηση των ματ αποδείχθηκε μέχρι
σήμερα αδιέξοδη. Κανένα βήμα καλής θέλησης από την κυβέρνηση. Τα δικαστήρια
τρέχουν (με επιμονή στο Οβριόκαστρο) και ο ΠΕΣΔΑ ισχύει κανονικά. Η επίσκεψη
του ΥΠΕΚΑ εν κρυπτώ τις Φοβόλες και λίγες μέρες μετά η δήλωσή του πως το υπουργείο
δεν είναι αρμόδιο για τη χωροθέτηση αλλά η περιφέρεια, αποδεικνύει πως δεν
υπάρχει ειλικρινής βούληση να βρεθεί λύση. Απλά κερδίζουν χρόνο. Το «κράτος» είναι
εκδικητικό και δεν ξεχνάει. Με τη πρώτη ευκαιρία θα χτυπήσει ξανά...
Παρ’ όλα αυτά οι εκπρόσωποι του δήμου έτρεχαν να παραδώσουν προτάσεις. Να φανούν φερέγγυοι απέναντι στους αφερέγγυους. Η
αντίληψη-πρόβλεψη των πολιτικών εξελίξεων δεν ήταν ιδιαίτερη καλή. Απόδειξη οι
ημερομηνίες όπου κατατέθηκαν οι προτάσεις. Στις 15 Ιουνίου 2011 κι ενώ εκατοντάδες
χιλιάδες συμπολίτες μας διαδήλωναν στο Σύνταγμα και η κυβέρνηση παπανδρέου στην
ουσία δεν υπήρχε, οι εκπρόσωποι του δήμου κατέθεσαν πρόταση στην υπό παραίτηση
κ. μπιρμπίλη. Την επόμενη ημέρα υπουργός ήταν ο κ. παπακωνσταντίνου. Στις 6
Μαρτίου 2012 κατατέθηκε εκ νέου πρόταση στον υπουργό ανάπτυξης κ. χρυσοχοΐδη. Στις 7
Μαρτίου 2012 ο κ. χρυσοχοΐδης ορκίστηκε υπουργός προστασίας του Πολίτη. Φοβερή
πολιτική οξυδέρκεια…
Ο περιφερειάρχης και οι συνεργάτες του από την άλλη επιμένουν στην εφαρμογή
του ΠΕΣΔΑ, ενώ στις συνομιλίες με τους εκπροσώπους του δήμου λέει πως συμφωνεί
με την πρόταση τους, αρκεί να την κάνουν αποδεκτή οι υπουργοί. Οι υπουργοί
νομοθετούν, όχι η περιφέρεια. Ο κ. σγουρός θα μπορούσε να εγκρίνει την πρόταση
για οικιακή κομποστοποίηση και όχι να σπαταλάει χρήματα σε ενοικίαση ελικοπτέρων
για αεροφωτογραφήσεις των ήδη κλειστών ΧΑΔΑ. Ούτε είναι έντιμο να συνδέει το πρόβλημα των αποχετεύσεων της
ανατολικής Αττικής με το θέμα του ΧΥΤΑ για να δημιουργεί εντυπώσεις. Η Κερατέα
και το Λαύριο έχουν ΚΕΛ που συνεχώς εκσυγχρονίζονται και εξυπηρετούν στο ΚΕΛ
Λαυρίου όμορους και μη δήμους. Μοιάζει με πράξη αλητείας αυτή η εμμονή.
Αυτός υποτίθεται πως είναι φίλος και συνομιλητής, όπως ο λιακόπουλος. Από το
στόμα του αξιότιμου κ. δημάρχου ακούσαμε τον Φεβρουάριο που πέρασε πως λόγω
ένστασης κάποιου εργολάβου που ούτε καν είχε τις προϋποθέσεις, ακύρωσε «ο αποκεντρωμένης διοίκησης» τη
χρηματοδότηση νηπιαγωγείου. Ελπίζουμε να έχει αλλάξει αυτό και να μην ισχύει
μέχρι σήμερα. Αυτά γίνονται γιατί είναι πραγματικός φίλος και δεν κοντράρει τη Λαυρεωτική
επειδή δεν του βγήκε η δουλειά με τον ΧΥΤΑ. Σας φέρνει μνήμες με την
υποτιθέμενη επιστολή e-mail ιδιοκτήτη
έκτασης στο ΒΙΟΠΑ, όπου διαμαρτυρόταν για την ενδεχόμενη πρόταση χωροθέτησης
εντός του ΒΙΟΠΑ μονάδας διαχείρισης απορριμμάτων; Μπα, σύμπτωση θα είναι. Να
προσέχετε τους φίλους σας. Υπάρχουν άλλοι που σας φέρθηκαν με μπέσα σε δύσκολες
στιγμές και τους έχετε στο περιθώριο. Υπάρχουν και άλλοι που σας κοροϊδεύουν
κατάμουτρα. Προσέξτε τους...
Υπάρχουν τρόποι που θα προσπαθήσουν να σας πείσουν πως πρέπει να δώσουμε
λύση, πως μπορούμε να το κάνουμε. Όσοι έχουν μελετήσει αντίστοιχες περιπτώσεις
θα παρατηρήσουν πως οι μέθοδοι είναι παντού ίδιες.
Πρώτα απ' όλα θα προσπαθήσουν να μας πείσουν πως δεν θα γίνει μια χωματερή.
Θα είναι ένα χειρουργείο, χωρίς δυσάρεστες οσμές, με ένα αδρανές υπόλειμμα που
θα θάβεται σε έναν σύγχρονο ΧΥΤΥ. Μετά ξεκινούν τα ταξίδια στο εξωτερικό, όπου
θαυμάζουμε τα σύγχρονα εργοστάσια. Οι εκπρόσωποί μας έστειλαν αντιπροσωπεία από
μόνοι τους στο εξωτερικό (συνήθως το κάνουν οι εταιρίες). Βέβαια είδαν ένα
εργοστάσιο που παράγει ηλεκτρική ενέργεια μέσω γεωθερμίας στην Ισλανδία (στο
Χούσαβικ, όχι Χούσανιμ) και ένα στην Αγγλία που ήταν τύπου STAR TREK. Ταξίδια
χωρίς νόημα αφού ακόμα και σήμερα ισχύει ο ΠΕΣΔΑ. Τα ίδια έκαναν στη Μαυροράχη.
Ρωτήστε τους, εμείς το κάναμε όταν επισκεφθήκαμε τον εκεί ΧΥΤΑ...
Έπειτα ακολουθεί το τυράκι στη φάκα: «Θα βρει ο κόσμος δουλειά...»
Υπενθυμίζουμε πως αν γινόταν ο ΧΥΤΑ, δουλειά θα έβρισκαν 18 άτομα, σύμφωνα με
την προκήρυξη του έργου. Θα λυνόταν το πρόβλημα της ανεργίας δηλαδή. Στο
υποτιθέμενο εργοστάσιο αγνώστου τεχνολογίας και ταυτότητας πόσοι θα εργάζονταν;
30, 40; Αν θέλουμε να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας να πείσει η δημοτική αρχή
τον ιδιοκτήτη του ΒΙΟΠΑ να ρίξει τις τιμές της γης ώστε να έρθουν περισσότερες
επιχειρήσεις και να εργαστεί ο κόσμος που το έχει ανάγκη. Είχαμε ακούσει κάποτε
για 4000 θέσεις εργασίας. Πόσες είναι τώρα οι θέσεις εργασίας στο ΒΙΟΠΑ και
πόσοι είναι οι εργαζόμενοι από την περιοχή; Ελάχιστοι. Από εκεί μπορεί να ζήσει
όλη η Λαυρεωτική και όχι από φανταστικά εργοστάσια σκουπιδιών και
πολυκαταστήματα με ημερομηνία λήξης και μισθούς πείνας...
Ας υποθέσουμε πως κατασκευάζεται ένα εργοστάσιο για τα απορρίμματα της
Λαυρεωτικής και του Σαρωνικού. Το κόστος λειτουργίας, που είναι μεγάλο για
εργοστασιακή επεξεργασία, θα καλύπτεται από τον όγκο των απορριμμάτων της
περιοχής; Αν όχι, θα είναι αποδεκτή η μεταφορά απορριμμάτων από άλλες περιοχές;
Υπάρχει πολιτική δέσμευση όπου μιλάει ρητά μόνο για τα δικά μας. Άρα η επιχείρηση θα κινδυνεύσει
να χρεοκοπήσει και να κλείσει. Τι κάνουμε τότε; Την κλείνουμε και μένουν
άνεργοι οι εργαζόμενοι ή την πουλάμε όσο όσο; Αν την πουλήσουμε πάμε στοίχημα
ποιος θα την αγοράσει; Και μετά άντε να ελέγξεις την κατάσταση. Επικίνδυνες
υποθέσεις. Ευτυχώς μόνο υποθέσεις...
Πρόταση: Έγκριση από την περιφέρεια του προγράμματος οικιακής
κομποστοποίησης. Άμεση εφαρμογή προγράμματος ανταποδοτικής ανακύκλωσης. Αν
γίνει σωστά, δεν θα έχουμε ούτε κάδους στους δρόμους, ούτε απορριμματοφόρα να
κυκλοφορούν συνεχώς. Μειώνουμε τα έξοδα από πετρέλαια, διόδια, φθορές και τέλη
στον ΕΣΔΝΑ (υποτίθεται πως εφαρμόζεται το ΠΟΠ στους δήμους) και ο δήμος έχει
έσοδα από την πώληση των ανακυκλώσιμων. Τις λεπτομέρειες μπορούμε να τις
αναπτύξουμε σε δημόσια συζήτηση. Δεν είναι δύσκολη η εφαρμογή, ειδικά σε αυτές
τις δύσκολες συνθήκες. Τα ανακυκλώσιμα τα μεταφέρουμε και στο ΚΔΑΥ του μπόμπολα
στο Κορωπί, να μην παραπονιέται. Κρίση έχουμε...
Όσον αφορά τους ΧΥΤΑ, πρόσφατα είναι τα δημοσιεύματα για την κακή
λειτουργία τους σε όλη την Ελλάδα. Οι καταγγελίες για πλημμελή κατασκευή των
έργων με πολλές κακοτεχνίες, για κακή διαχείριση και μόλυνση του περιβάλλοντος
πληθαίνουν μέρα με τη μέρα. Ο ΧΥΤΑ Ζακύνθου και ο ΧΥΤΑ Σάμου είναι τρανταχτά
παραδείγματα. Επίσης υπενθυμίζουμε πως αν ανοίξει η πρώτη γούβα (όρος αιρετού
της δυτικής Αττικής) έρχεται και η επόμενη. Και η επόμενη. Και η επόμενη... Το
είδαμε πρόσφατα στον ΧΥΤΑ Μαυροράχης, στο δήμο Λαχανά στη Θεσσαλονίκη, όπου
πάρθηκε απόφαση για επέκταση του ΧΥΤΑ με δύο ακόμα κύτταρα, αυξάνοντας τη
διάρκεια λειτουργίας για ακόμα 12 χρόνια, από τα 30 όπου είχε προβλεφθεί αρχικά,
στα 42. Για πάντα δηλαδή…
Υπάρχει διέξοδος από το τούνελ αρκεί η δημοτική αρχή να αλλάξει ρότα και να
πορευθεί στο δρόμο που χάραξε η αγωνιζόμενη κοινωνία. Έχει όμως και μία άλλη
υποχρέωση. Ήταν μία μεγάλη ευκαιρία ο αγώνας αυτός να φέρει κοντά τις κοινωνίες
της Κερατέας και του Λαυρίου. Ακόμα περισσότερο του παραμελημένους οικισμούς με
τα αστικά κέντρα του δήμου. Αυτή η ευκαιρία δείχνει να απομακρύνεται. Έχουμε
πει πως ο αγώνας αυτός ήταν πολλά παραπάνω από μια δίκαιη αντίδραση απέναντι σε
μια παρανομία της εξουσίας. Έχουν φυτευτεί μέσα μας πολλά όμορφα πράγματα. Ας
μην τα αφήσουμε να χαθούν. Είναι κρίμα να μη γίνουν πράγματα που η δυναμική του
αγώνα έδειξε πως μπορούν να πραγματοποιηθούν. Ο δήμος οφείλει να πρωταγωνιστήσει σε αυτή την προσπάθεια. Έχει την δύναμη να το κάνει...
Ευχόμαστε να αλλάξουν κάποια μυαλά γρήγορα για το καλό όλων μας. Δεν
είμαστε πολύ αισιόδοξοι ότι θα συμβεί αυτό, αλλά το ευχόμαστε. Ευχόμαστε οι αιρετοί
για όσο βρίσκονται σε αυτή την θέση να ακούν και λίγο την μεγάλη πλειοψηφία του
κόσμου που δε ζητάει ούτε ρουσφέτι, ούτε προμήθεια, ούτε τίποτα άλλο. Να αναζητήσουν
ξανά την επαφή με τον κόσμο και θα ανακαλύψουν έξυπνες και εφαρμόσιμες ιδέες για
τον τόπο. Στο θέμα του Οβριοκάστρου και της εξέλιξης του αγώνα επιθυμούμε και
απαιτούμε να έχουμε δίπλα μας τον δήμο Λαυρεωτικής και όχι «τον δήμο του ΒΙΟΠΑ…»
Κλείνοντας,
Φίλοι που τους είπαμε πως θα πάρουμε άδεια αορίστου χρόνου, μας ρώτησαν από
που θα ενημερώνονται. Είναι απλό: Από τον δήμο. Μπορείτε να τηλεφωνείτε κάθε
ημέρα από τις 8:30 το πρωί μέχρι τη 1 και μισή το μεσημέρι στα τηλέφωνα του
δήμου Λαυρεωτικής, ιδιαίτερα στα νούμερα των γραφείων δημάρχου και αντιδημάρχων
και να ζητάτε ενημέρωση από τους ίδιους και αν δε μπορούν από τα κορίτσια που σηκώνουν τα τηλέφωνα. Είναι πολύ ευγενικά και θα σας εξυπηρετήσουν.
Τα τηλέφωνα είναι τα εξής:
Λαύριο:
Γραφείο
Δημάρχου: 22920 25060 -
28021
Γραφείο
Προέδρου Δ.Σ.: 22923 20113
Τηλεφωνικό
Κέντρο για σύνδεση με τα γραφεία δημάρχου, αντιδημάρχων, προέδρου Δ.Σ.:
22923 20102
Κερατέα:
Γραφείο δημάρχου: 22993 20213, 22990 66840
Τηλεφωνικό Κέντρο: 22923 20103, 22990 69240
Γραφείο
Τύπου: lavreotikipress@yahoo.gr
Θέλαμε να πούμε
πολλά αλλά ούτε η ώρα είναι, ούτε η διάθεση υπάρχει. Όπως και να έχει θα
είμαστε εδώ τριγύρω όπως πάντα. Τσεκάρετε που και που τη σελίδα. Από κάποια
στιγμή και μετά θα ανέβει πολύ ενδιαφέρον υλικό. Απλά θα αργήσει λίγο…
Να ευχαριστήσουμε όλες τις φίλες και όλους τους φίλους που στάθηκαν δίπλα στον αγώνα μας εκφράζοντας την ειλικρινή και χωρίς ανταποδοτικά οφέλη αλληλεγγύη τους, είτε με μηνύματα συμπαράστασης, είτε μεταφέροντας την φωνή και τον λόγο μας παντού, είτε με τη φυσική τους παρουσία στα μπλόκα της Λαυρίου...
Φίλοι και φίλες,
Να θυμάστε τι
καταφέραμε όλοι μαζί και να μη χαρίζετε σε κανέναν τον αγώνα σας. Είναι δικός
σας, των παιδιών σας, της πόλης σας. Να είστε υπερήφανοι για όσα καταφέρατε και
χαιρόμαστε που ετοιμάζεστε για τη συνέχεια. Στις εκλογές που έρχονται να
ψηφίσετε με καθαρό μυαλό και να θυμάστε πως κανένα κόμμα δεν έχει ξεκάθαρη θέση
για τη διαχείριση απορριμμάτων και ειδικά για την Κερατέα. Το ότι δεν θα γίνει
ΧΥΤΑ το γνωρίζουμε, το κερδίσαμε ούτως ή άλλως. Για τα υπόλοιπα σιωπή και
υπεκφυγές από παντού. Τα ίδια με το παρελθόν. Με παλιά και (διε)φθαρμένα υλικά δε χτίζονται νέες και γερές κατασκευές...
Θα βρισκόμαστε
με τους περισσότερους από κοντά και θα τα λέμε, αυτό είναι που μας έχει λείψει
περισσότερο. Έχουμε να κάνουμε πολλά και θα τα κάνουμε παρέα. Στο κάτω κάτω το
καλύτερο που καταφέραμε μέσα απ’ τον αγώνα μας είναι το εξής:
«Να πιστεύουμε
σε εμάς και σε αυτά που καταφέραμε όλοι μαζί και σε κανέναν άλλο...»
εις το
επανιδείν
