Από τη φίλη μας Μάχη Δημοπούλου
Καθηγήτρια Καλλιτεχνικών
Καθηγήτρια Καλλιτεχνικών
Αυτός ο αγώνας, που 4 χρόνια πριν τα ΜΑΤ ζούσε στο καραούλι και στις συνελεύσεις της Συντονιστικής Επιτροπής και της Γραμματείας της και με τα ΜΑΤ, 4 μήνες γινόταν στα χαρακώματα, πού βρίσκεται τώρα;
Κατά την αποχώρηση του "στρατού κατοχής" από το Οβριόκαστρο, άκουσα τον Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Κο Νικόλαο να επαναλαμβάνει ότι είπε στον Κο Παπουτσή: "Δεν μπορέσατε να τους φοβίσετε, δεν μπορέσατε να τους γελάσετε, δεν μπορέσατε να τους αγοράσετε.
Δεν σας μένει άλλο παρά να φύγετε."
Ο «αγώνας της Κερατέας», ο αγώνας της Λαυρεωτικής και των αλληλέγγυων από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, μας χάρισε ανεπανάληπτες στιγμές ενότητας και Δημοκρατικής ανάσας. Μεγάλοι και μικροί διαπιστώσαμε τι μπορεί να κάνει λαός ενωμένος, κατά τις πολυάνθρωπες ποιοτικές πολιτιστικές εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν εκεί, όσο και γύρω από τις φωτιές των βαρελιών κατά τις χρονιάρες μέρες που περάσαμε όλοι μαζί στο ύπαιθρο, απέναντι από το άπαρτο κάστρο.
Η Κερατέα έγινε το σύμβολο σε μια Ελλάδα -και όχι μόνο- γονατισμένη από τον καταιγισμό συμφορών που δεν έχουν τέλος, της αντίστασης στα άθλια συμφέροντα, τα αθλιότερα σχέδια χειραγώγησης όλης της χώρας από απάνθρωπους μηχανισμούς, έγινε το πανελλήνιο σύμβολο της δύναμης των συνειδητοποιημένων, ενεργών πολιτών.
Αυτό το ξύπνημα είδαν και σφόδρα ταράχτηκαν οι κυβερνώντες και οι περί αυτούς. Και έβαλαν σε εφαρμογή το εργόχειρο που γνωρίζουν καλύτερα.
Άλλωστε είναι το μόνο που γνωρίζουν να φέρουν εις πέρας. Τις μηχανορραφίες και τις νομικίστικες διολισθήσεις σε μονοπάτια του γκρεμού. Βέβαια «για να σε αλυσοδέσει κάποιος, πρέπει να τον αφήσεις να σου πάρει τα μέτρα» λέει ο ποιητής. Είμαστε στο σημείο που, αυτός ο ενωμένος λαός ενεργών πολιτών, με τα πληγωμένα κεφάλια, τα χέρια, τα πόδια, με την παρατημένη δουλειά και τη ζωή του όλη κατά τη διάρκεια αυτού του αγώνα, με τις δίκες που εκκρεμούν και το ροκάνισμα της εμπιστοσύνης του, σέρνεται από φήμες και προτάσεις, που του παίρνουν τα μέτρα για μελλοντικές αλυσίδες.
Αγωνιστήκαμε και διώξαμε τα ΜΑΤ και κλάψαμε από χαρά για τη νίκη μας, Μ. Δευτέρα, για να μη γίνει ΧΥΤΑ στο Οβριόκαστρο, ΟΧΙ για να γίνει εδώ παραδίπλα και ΧΥΤΑ και Εργοστάσιο. Πρώτα ακυρώνεται ο περιφερειακός σχεδιασμός και μετά συζητάμε, λέγαμε στην αρχή.
Και ποιος αποφασίζει για την ΟΜΑΔΙΚΗ νίκη αυτού του αγώνα;
Το κυριότερο όπλο μας, η αυτοοργάνωση, η ενημέρωση, η ενεργή συμμετοχή όλων μας, του καθένα με ότι διαθέτει από ψυχή και πράξη, όλα αυτά, πού είναι πεταμένα; Ποιοι προσπαθούν "να ξεπουλήσουν ή να αγοράσουν" εν τέλει αυτόν τον αγώνα; Όσο για την εμπιστοσύνη, αυτή είναι ευαίσθητο φρούτο και έχει ημερομηνία λήξης ή σήψης…
15 χρόνια αυτό το κράτος δεν κατάφερε να κατασκευάσει ένα σωστό εργοστάσιο στη Φυλή, να ανασάνουν κι εκεί από το Γολγοθά που περνούν. Και πετά σε μας το μπαλάκι να βρούμε τη λύση, εδώ και τώρα; Για όλη τη χώρα επείγει ο περιβαλλοντικά σωστός εθνικός σχεδιασμός και η άμεση, δια νόμου εφαρμογή της ανακύκλωσης και της κομποστοποίησης σε όλη τη χώρα, με πρόστιμα για τους παραβάτες και με δημοσιοποίηση της πορείας της.
Όσοι πολίτες αντιτείνουν το επιχείρημα: Δεν έχω χρόνο για να κάνω διαλογή των σκουπιδιών στο σπίτι μου, ας σκεφτούν αυτό:
α) Ξοδεύω τώρα μισή ώρα την ημέρα, αλλά γίνεται επανάκτηση υλικών με την ανακύκλωση, ενώ έχω φτηνά Δημοτικά τέλη και καθαρό περιβάλλον
β) Ο τετραπλασιασμός των τελών για τη διαχείριση των σκουπιδιών θα με αναγκάσει να πιάσω δεύτερη δουλειά (πού θα τη βρεις;) ενώ το περιβάλλον θα μου ανταποδίδει (σε μένα και στα παιδιά μου) τους ρύπους που του εξακοντίζω.
Για τον αγώνα μας:
Είναι απαραίτητη η συχνή σύγκλιση της ολομέλειας της συντονιστικής επιτροπής, αυτών που επί τόσα χρόνια στηρίζαμε τον αγώνα και όσων προστέθηκαν στην 4μηνη πορεία του. Όχι μόνο για ενημέρωση αλλά και για ανταλλαγή απόψεων, όπως γινόταν πάντα. Ο αγώνας αυτός δεν ήταν ατομικός, ήταν ομαδικός, γεμάτος ιδέες που τον έθρεψαν και τον γιγάντωσαν και η πίεση που άσκησε προς όλες τις διευθύνσεις ήταν σημαντική.
Ο αγώνας έγινε και στο πεδίο και στο γραφείο και με την καθημερινή παρουσία στο μπλόκο και με τις κάμερες και με τους υπολογιστές. Όλοι έχουμε λόγο και όλοι απαιτούμε συμμετοχή ΚΑΙ σε αυτή τη φάση του. Κανείς δεν δικαιούται να τον μηδενίσει ή να τον καρπωθεί.
Υ.Γ.1 - Tο Άπαρτο Κάστρο είναι ανοιχτό κάθε μέρα, από τις 6μμ ως το βράδυ και τα Σαββατοκύριακα από το πρωί ως το βράδυ.
Υ.Γ.2 - Tα Κεραμικά των παιδιών, που έγιναν στα εργαστήρια, κατά την εκδήλωση του KERATEA ART RESISTANCE FESTIVAL, είναι ψημένα και σας περιμένουν στο Άπαρτο Κάστρο
