«… με στρατηγική και ευστροφία να οδηγήσουμε τους βαρβάρους σε ακόμα μία ήττα, σε ακόμα μία φυγή…»
Τα λόγια αυτά του καλού φίλου π. Μιχαήλ στις αρχές του 2010, από το κλείσιμο της ομιλίας του στο Συμπόσιο για τον Θεμιστοκλή, έδειχναν τον δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσουμε για να αντιμετωπίσουμε τον αντίπαλο που βρισκόταν προ των πυλών. Τη Μεγάλη Δευτέρα 18 Απριλίου 2011 οι σύγχρονοι βάρβαροι, που για 128 ημέρες είχαν κάνει κατάληψη στον τόπο μας, αποδέχτηκαν την ήττα τους και τράπηκαν σε φυγή.
Επτά χρόνια έχουν περάσει από την αποχώρηση των αστυνομικών δυνάμεων, στη διάρκεια των οποίων μεσολάβησαν πολλά. Ο Αγώνας πήρε άλλη κατεύθυνση.
Αρχικά, κύριο μέλημα ήταν να διατηρηθεί η ενότητα των κατοίκων της Κερατέας, η οποία κινδύνευε. Η ύστατη προσπάθεια κυβερνώντων και εργολάβων να διχάσουν την κοινωνία, αν και στην αρχή φάνηκε πως μπορούσε να πετύχει, απέτυχε παταγωδώς. Είναι πολύ εύκολο να διακρίνει ο οποιοσδήποτε τον εμπαιγμό, αφού Κυβέρνηση και Περιφέρεια δεν κράτησαν ούτε τα προσχήματα. Οι όποιες προσπάθειες για «άλλες λύσεις» ενάντια στη νικηφόρα εξέλιξη του Αγώνα έπεσαν στο κενό. Αυτό που επιθυμούσαν ήταν ο διχασμός της κοινωνίας και να κερδίσουν χρόνο. Δεν κατάφεραν τίποτα από τα δύο. Η ιστορία έχει καταγραφεί και σύντομα θα αποδοθεί στην κοινωνία της Κερατέας.
Στη συνέχεια, χρειάστηκε να επιστρατεφθούν τα συστατικά-αποστάγματα εμπειρίας που είχαν χρησιμοποιηθεί κατά τους προηγούμενους μήνες στα μπλόκα: επιμονή, υπομονή, στρατηγική, αλληλεγγύη, προκειμένου να φτάσουμε στο τέλος του "ανηφορικού δρόμου" των δικαστικών αγώνων. Επετεύχθη και αυτό σε ικανοποιητικό βαθμό, όχι όμως στο μέγεθος που οφείλαμε τόσο απέναντι στον Αγώνα που είχε προηγηθεί, όσο και στους κατηγορούμενους και τις οικογένειές τους. Υπάρχουν σοβαρές δικαιολογίες γιατί συνέβη αυτό, υπάρχουν, ωστόσο, και σοβαρές ευθύνες σε όλους μας, τόσο ατομικά, όσο και συνολικά. Μπορούσαμε καλύτερα και πιο μαζικά.
Τέλος, υπάρχουν και άλλα γεγονότα και μεμονωμένες προσπάθειες συμπολιτών μας και μη, που βοήθησαν σε διάφορους τομείς και όρισαν με την στάση τους τις εξελίξεις. Η ιστορία τους έχει καταγράψει και θα τους αναδείξει στο μέλλον.
Μερικές σημαντικές στιγμές από τις 18 Απριλίου 2011 και μετά είναι οι εξής:
- Η αποχώρηση των αστυνομικών δυνάμεων αυτή καθεαυτή σήμανε την αρχή του τέλους της ομηρίας και στοχοποίησης του τόπου μας. Καταγράφηκε στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας ότι όταν ένας Αγώνας είναι δίκαιος, μαζικός και αντέχει στον χρόνο, θα δικαιωθεί.
- Η απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών τον Ιούνιο του 2011, η οποία αποτέλεσε τη μεγαλύτερη νομική δικαίωση του Αγώνα, μετά και από τις αποφάσεις του Ειρηνοδικείου Λαυρίου. Ήταν το κύριο υπερασπιστικό εργαλείο τόσο στις δίκες όσο και τις διοικητικές πράξεις που ακολούθησαν.
- Η διάλυση της Kοινοπραξίας ΧΥΤΑ Κερατέας την άνοιξη του 2015.
- Από τους 40 και πλέον κατηγορούμενους με εκατοντάδες κατηγορίες (οι περισσότερες κακουργηματικές) αθωώθηκαν όλοι, εκτός από 4 που θα δικαστούν εκ νέου στο Εφετείο.
- Η "σπορά" που έγινε τότε. Η σπορά που έχει αρχίσει να καρποφορεί και είναι έτοιμη να ορίσει το μέλλον της πάνω στις διδαχές του Αγώνα.
Υπάρχει συνέχεια…
