Το 2015 κλείνουν 19 χρόνια αγώνα, 19 χρόνια ομηρίας του
τόπου μας, της Κερατέας μας. Είναι πάρα
πολλά τα χρόνια και πολλά πράγματα έχουν συμβεί σε αυτό το μεγάλο χρονικό διάστημα, άλλα
γνωστά και άλλα άγνωστα στους πολλούς. Η ιστορική καθυστέρηση της οριστικής
δικαίωσης οφείλεται σε διάφορους παράγοντες στη διάρκεια των ετών που πέρασαν,
κυρίως όμως στους «λάθος χειρισμούς», ιδιαίτερα μετά την αποχώρηση των ματ.
Η πόρτα όμως αυτής της οριστικής δικαίωσης δεν έχει κλείσει,
παρά την προσπάθεια μερικών να την κλείσουν.
Ποιος είναι ο δρόμος και ποια τα βήματα που θα μας οδηγήσουν
στο τέλος;
1ο ΒΗΜΑ: Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ
Η ουσιαστική λύση του προβλήματος βρίσκεται στα χέρια της
Περιφέρειας. Η νέα Περιφερειάρχης κ. Δούρου δείχνοντας από την αρχή δείγματα
συνέπειας λόγων και έργων, πήρε στο τέλος του 2014 την απόφαση για ακύρωση των διαγωνισμών κατασκευής των 4
εργοστασίων απορριμμάτων, που είχε δρομολογήσει ο πρώην Περιφερειάρχης. Αυτό
ήταν το πρώτο βήμα από αυτά που
οφείλει να κάνει, όχι μόνο για τη
δικαίωση του αγώνα της Κερατέας και όλων όσων εκείνος ανέδειξε, αλλά για
φτάσει στον στόχο μιας ορθολογικής λύσης
για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική. Η εφαρμογή του ν. 4042/2014
στην ουσία ακυρώνει την χρησιμότητα τέτοιων μονάδων και ορίζει ένα διαφορετικό
μοντέλο διαχείρισης. Η απόφαση της ακύρωσης των διαγωνισμών κατασκευής των
εργοστασίων δεν ήταν μόνο ορθή, αλλά αποτελούσε μονόδρομο.
Το επόμενο μεγάλο βήμα που οφείλει να κάνει η νέα περιφερειακή
αρχή είναι η αλλαγή του Περιφερειακού Σχεδιασμού,
σύμφωνα με το ν. 4042/2012. Η ενέργεια αυτή θα προωθήσει μία πιο οικονομική
και περιβαλλοντικά φιλική διαχείριση των απορριμμάτων, αλλά και πιο ΙΣΟΤΙΜΗ κοινωνικά, με τους 65 δήμους της Αττικής να αναλαμβάνουν τις
ευθύνες που τους αναλογούν και όχι κάποιοι να κουβαλούν τα βάρη των άλλων.
2ο ΒΗΜΑ: ΤΙ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ
Σε επίπεδο Δημοτικής Αρχής δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά.
Η παρούσα Δημοτική Αρχή και το θέμα αγνοεί και δεν δείχνει διάθεση να κάνει
κάτι. Όπως και η προηγούμενη, ακολουθεί με απάθεια τις εξελίξεις και αναλόγως
τοποθετείται. Μία Αρχή οφείλει να
προκαλεί τις εξελίξεις, να έχει σταθερή θέση και στόχο και όχι να περιμένει πως
θα εξελιχθούν τα πράγματα για να πάρει θέση. Αυτή η πρακτική οδήγησε σε
λανθασμένες αποφάσεις του παρελθόντος και ειδικότερα στην απόφαση 94/2011 του Δημοτικού μας Συμβουλίου. Αυτό που οφείλει να κάνει
-έπρεπε ήδη να έχει γίνει πριν τις εκλογές του περασμένου Μαΐου, αφού όλοι
συμφώνησαν- είναι να προχωρήσει στην
άμεση κατάργηση-ακύρωση αυτής της απόφασης. Δε μπορεί η Περιφέρεια να έχει
ακυρώσει τα εργοστάσια και να προχωρά σε αλλαγή του Περιφερειακού Σχεδιασμού και
το επίσημο όργανο του Δήμου μας να έχει ακόμα ως πρόταση την εγκατάσταση στις
Φοβόλες!!! Πρέπει άμεσα να καταργηθεί-ακυρωθεί αυτή η απόφαση και να καταγγελθεί ο Σγουρός και η απερχόμενη
κυβέρνηση για τον εμπαιγμό και την κοροϊδία, με ονοματεπώνυμα. Ποιοι ήταν
εκείνοι (πολιτικοί και μη) που μεθόδευσαν τα πράγματα έτσι ώστε να οδηγήσουν το
Δημοτικό Συμβούλιο σε αυτή την απόφαση κόντρα στο νικηφόρο αποτέλεσμα του
αγώνα;
Η νέα απόφαση οφείλει να είναι μία, που να απηχεί το
αποτέλεσμα του αγώνα, οφείλει να είναι ξεκάθαρη, ηχηρή και ομόφωνη: ΟΥΤΕ ΧΥΤΑ, ΟΥΤΕ ΧΥΤΥ, ΟΥΤΕ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ
ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΑΤΕΑ ΚΑΙ ΤΗ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗ!!!
Εμείς ως κίνημα οφείλουμε να συστήσουμε ξανά μία νέα
διευρυμένη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα, ανεξάρτητη
αλλά σε συνεργασία με τη Δημοτική Αρχή, με διαφορετική λειτουργία από την
προηγούμενη, με συμμετοχή στη διαβούλευση για τα τοπικά σχέδια διαχείρισης
απορριμμάτων και με μία Γραμματεία η οποία θα εκφράζει τον αγώνα και μόνο. Καμία φιλοδοξία, κανένα απωθημένο και
κανένα «προσωπικό συμφέρον» δεν έχουν χώρο και δεν θα γίνουν ποτέ ξανά ανεκτά.
Αυτή η προσπάθεια οφείλει να έχει ως προτεραιότητα και
αδιαπραγμάτευτα τους εξής στόχους:
1)ΟΧΙ ΣΤΗ ΧΩΜΑΤΕΡΗ
ΣΤΟ ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΕΡΑΤΕΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ
ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗ
2)ΕΝΕΡΓΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΗΣ
ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ. ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ (ΗΘΙΚΗ, ΥΛΙΚΗ) ΣΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ
ΜΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ.
Λίγοι από εμάς βρίσκονται κοντά σε αυτούς που κατηγορούνται.
Αυτό πρέπει να αλλάξει. Δεν είναι δυνατόν άνθρωποι «κύρους» για την κοινωνία
και τα δικαστήρια, αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων να αποφεύγουν να παρίστανται
ως μάρτυρες υπεράσπισης. Χρειάζονται όλοι μέχρι τέλους.
3ο ΒΗΜΑ: Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ
Μένει ακόμα ένα βήμα που θα οδηγήσει στην οριστική δικαίωση
του αγώνα μας. Αυτή την ευθύνη την έχει η Βουλή και η εμπειρία από το παρελθόν
είναι πικρή. Τα κόμματα εξουσίας δυστυχώς αποφασίζουν με μόνο γνώμονα το
πολιτικό κόστος και τίποτε άλλο. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον ένα κόμμα εξουσίας. Το
ερώτημα που γεννάται είναι το εξής: Η νέα κυβέρνηση, κατά τα φαινόμενα με κορμό
τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει την πρόθεση και τη διάθεση να δικαιώσει έναν αγώνα που έγινε σημαία
του αντιμνημονιακού μετώπου με την νικηφόρα του εξέλιξη; - Έναν αγώνα που ανέδειξε το οικονομικό και περιβαλλοντικό σκάνδαλο της διαχείρισης
απορριμμάτων και δικαιώθηκε στους
δρόμους και στις συνειδήσεις των περισσότερων Ελλήνων; - Έναν αγώνα που δικαιώθηκε και συνεχίζει να δικαιώνεται στα δικαστήρια; - Έναν αγώνα που δόθηκε ενάντια στην παρανομία; Αυτόν τον αγώνα θα τον δικαιώσει οριστικά; Θα χρησιμοποιήσει τα εργαλεία που επιβάλλει ο
ν. 4042/2012; Θα αναλάβει το πολιτικό
κόστος και θα δικαιώσει μία περιοχή η οποία επί 19 χρόνια βρίσκεται σε ομηρία; Θα διορθώσει αυτή την αδικία; Θα
δικαιώσει του κατοίκους για όσα υπέστησαν; Ο μόνος τρόπος να το κάνει είναι
να καταργήσει τη χωροθέτηση για την
Κερατέα (και για τις άλλες περιοχές) καταργώντας το άρθρο 33 του ν. 3164/2003.Τότε
και μόνο τότε θα έρθει η οριστική δικαίωση.
Ο χρόνος θα δείξει…
Βρισκόμαστε στο τελευταίο στάδιο του αγώνα μας και
χρειάζεται Ενότητα. Ενότητα ειλικρινή,
με μόνη σκέψη την οριστική δικαίωση του
αγώνα μας, του αγώνα της Κερατέας. Τίποτε άλλο.
Συνεχίζουμε…
Υ.Γ. – Αύριο καλούμαστε να ψηφίσουμε. Το τι είναι καλό για
τον τόπο και πως αυτό εκπορεύεται από τις περιορισμένες επιλογές που έχουμε να
κάνουμε, το γνωρίζει ο κάθε ψηφοφόρος. Εμείς σας καλούμε να μην ψηφίσετε εκείνους
που σκέφτονται πώς θα γεμίσουν τις τσέπες και τα στομάχια τους, εκείνους που
θέλουν να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες και το εγώ τους, εκείνους που
συμβιβάζονται. Στηρίξτε ανθρώπους οι οποίοι διακρίνονται για το ήθος τους, την εντιμότητα, τη δράση
τους και την προσφορά τους στην κοινωνία
και στον συνάνθρωπο και έχουν τη διάθεση
και τα κότσια να συγκρουστούν. Οι αξίες
δεν χωροθετούνται και δεν δέχονται ταμπέλες και περιορισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου