Καλή Χρονιά...

Φίλες και φίλοι, άλλη μία χρονιά έφτασε στο τέλος της. Το 2009 ήταν κι αυτό γεμάτο γεγονότα που, δυστυχώς, δεν έφεραν ακόμα την πολυπόθητη λύση στο πρόβλημά μας. Ας θυμηθούμε κάποια από τα πιο σημαντικά παρακάτω:

Τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, στις επιτροπές Προστασίας Περιβάλλοντος και Δημοσίας Διοίκησης, Δημοσίας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής, όπου ακούστηκαν και καταγράφηκαν επίσημα για πρώτη φορά "οι αλήθειες" που φωνάζουμε εδώ και 13 χρόνια.

Τον Απρίλιο με την "προσωρινή αναστολή των πληρωμών" από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα έργα του περιφερειακού Σχεδιασμού.

Το έντονο καλοκαίρι με την αναμενόμενη επέμβαση των ΜΑΤ, μετά την εισβολή στο Μαύρο Βουνό Γραμματικού. Τις χιλιάδες κόσμου που έδωσαν το παρόν στο 5ήμερο "1ο Φεστιβάλ Οβριοκάστρου Κερατέας" και μετέφεραν το μήνυμα παντού.

Τις συνεχείς ερωτήσεις βουλευτών και ευρωβουλευτών και τη στροφή, επιτέλους, μίας μερίδας του τύπου, που τόλμησε να παρουσιάσει το θέμα στην πραγματική του διάσταση.

Η καινούρια κυβέρνηση, δυστυχώς, δεν δείχνει διάθεση να αλλάξει τα πράγματα και παίζει με τις λέξεις. Κρίμα για εκείνους που πίστεψαν ότι κάτι θα άλλαζε. Η εμμονή των κυβερνώντων της πολύ-διαφημιζόμενης "Πράσινης Ανάπτυξης" στον υφιστάμενο Περιφερειακό Σχεδιασμό απλά μας απογοητεύει.

Το φρόνημα όλων γίνεται πολύ πιο δυνατό μέρα με τη μέρα και στο Οβριόκαστρο η σημαία παραμένει και θα παραμένει ψηλά. Είμαστε σίγουροι ότι το δίκαιο είναι με το μέρος μας κι ότι κάθε ημέρα που περνάει φτάνουμε στη δικαίωση του αγώνα μας.


Ευχόμαστε σε όλες και όλους καλές γιορτές, Καλή Χρονιά και σας προσκαλούμε το Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010, μετά τις 12 το μεσημέρι, στο δεύτερο μας σπίτι, το φυλάκιο περιφρούρησης στο Οβριόκαστρο, για την κοπή της πίτας. Όπως και πέρυσι, έτσι κι εφέτος οι "γνωστοί ύποπτοι με τα έγχορδα" καθώς και τα "Γυάλινα της Κερατέας" θα είναι εκεί. Θα υπάρχουν τα απαραίτητα εδέσματα αν και καλό είναι να εφαρμόσουμε την εντολή του φύλακα Δημήτρη: "ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΣΑΙ ΘΑ ΦΕΡΝΕΙΣ, ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΕΙΣ ΘΑ ΑΦΗΝΕΙΣ ΚΙ ΟΤΑΝ ΦΤΑΝΕΙΣ ΘΑ ΣΤΕΛΝΕΙΣ"

Καλή Χρονιά...


Υ.Γ. - Τροφή για μελέτη αυτές τις ημέρες:

Αργούν τα εργοστάσια σκουπιδιών

Δημοτικά τέλη ανάλογα του όγκου απορριμμάτων

Πληρώνω όσο πετάω

Η Αθήνα θα μάθει να ζει με τα σκουπίδια

και για άλλη μια φορά, θαυμάστε τη λειτουργία του "Υπερσύγχρονου ΧΥΤΑ". Συλλυπητήρια...

Τραγικός θάνατος αγοριού στον ΧΥΤΑ Άνω Λιοσίων

...από την Κερατέα ...για την Κερατέα

Με χαρά είδαμε την καινούρια προσπάθεια φίλων συμπολιτών μας στη μπλογκόσφαιρα. Το ιστολόγιο ..από την Κερατέα ...για την Κερατέα ανέβηκε πρόσφατα στο διαδίκτυο προσφέροντας ενημέρωση και για θέματα που αφορούν τον τόπο μας. Τους ευχόμαστε καλή δύναμη στην προσπάθεια αυτή και θα είμαστε κοντά τους σε ότι χρειαστούν.

"Όσο κι αν σε πικραίνει αυτή η πόλη,

μην την αναθεματίζεις,

μην την εγκαταλείπεις.

Αν πραγματικά την αγαπάς,

μείνε εδώ,

προσπάθησε να την αλλάξεις".

Καλή διαδρομή παιδιά...

Aνοιχτή Επιστολή στον Πρωθυπουργό

Ανοιχτή Επιστολή στον Πρωθυπουργό

Ανοιχτή Επιστολή στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Γεώργιο Α. Παπανδρέου για το ζήτημα του Περιφερειακού Σχεδιασμού για τα απορρίμματα στην Αττική και την παράνομη χωροθέτηση χωματερής (ΧΥΤΑ) στον Αρχαιολογικό χώρο του Οβριοκάστρου Λαυρεωτικής στο Δήμο Κερατέας


Βαγγέλης Μυτιληναίος
ecclesiademo.blogspot.com
Τ.Θ. 46, 190 13 Ανάβυσσος Αττικής
e-mail: evmytilinaios@yahoo.gr


Προς: κύριο Γεώργιο Α. Παπανδρέου, Πρωθυπουργό της Ελλάδας, Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και Βουλευτή Περιφέρειας Αττικής

Κοιν:

1. κ. Κάρολο Παπούλια, Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
2. κ. Φίλιππο Πετσάλνικο, Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων
3. κ. Γιάννη Ραγκούση, Υπουργό Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης
4. κ. Τίνα Μπιρμπίλη, Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής
5. κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, Υπουργό Προστασίας του Πολίτη
6. κ. Παύλο Γερουλάνο, Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού
7. κ. Σωκράτη Ξυνίδη, Γραμματέα Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
8. κ. Χρήστο Παπουτσή, Γενικό Γραμματέα Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
9. συμπολιτευόμενους Βουλευτές της Περιφέρειας Αττικής, κ. Υφυπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και δια βίου Μάθησης Χριστοφιλοπούλου Εύη, κ. Οικονόμου Βασίλειο, κ. Παντελή Ασπραδάκη και κ. Ντίνο Βρεττό
10. Γενική Γραμματεία Περιφέρειας Αττικής
11. Έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο
12. Blogόσφαιρα και Ενεργούς Πολίτες του διαδικτύου
13. κάθε Έλληνα Πολίτη με μπέσα και φιλότιμο……





Ανάβυσσος 8/ΧΙI/2009



Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ,



Το αποτέλεσμα των Εθνικών Εκλογών της 4ης Οκτωβρίου έδωσαν στην Παράταξή σας και σε σάς προσωπικά ευρύτατη πλειοψηφία για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, καθώς και την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων που ταλανίζουν σήμερα την χώρα μας. Κεντρικός πυλώνας μιας πολιτικής που θα βγάλει την Πατρίδα μας από το αδιέξοδο δεν μπορεί παρά να είναι η Πράσινη Ανάπτυξη με ό, τι συνεπάγεται στην εφαρμογή της, όπως άλλωστε συχνά επισημαίνετε και ο ίδιος. Ειδικότερα μάλιστα στην Περιφέρεια Αττικής, της οποίας είστε πλέον Βουλευτής, η Πράσινη Ανάπτυξη είναι διπλά επιτακτική, όπου το φυσικό περιβάλλον και η ποιότητα ζωής ολοένα επιβαρύνεται με τις δραστηριότητες και τις ανάγκες (Εθνικός αερολιμένας, Αυτοκινητόδρομοι, Βιομηχανικές Ζώνες, Πυλώνες Υψηλής Τάσης ΔΕΗ, Αγωγοί Φυσικού Αερίου, Μονάδα ΔΕΗ Κερατέας – Λαυρίου…) της όλο και αυξανόμενης ρυμοτομικά και πληθυσμιακά ελληνικής πρωτεύουσας.

Ένα από τα πλέον φλέγοντα ζητήματα αποτελεί και το ζήτημα των απορριμμάτων και ο ισχύων αμαρτωλός περιφερειακός σχεδιασμός για την Αττική, ο οποίος ψηφίστηκε κατά τη διάρκεια της προηγούμενης κυβερνητικής θητείας του κόμματός σας, με αρμόδια Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. την Βάσω Παπανδρέου. Είναι πλέον γνωστό σε όλους, ότι ο περιφερειακός σχεδιασμός και η χωροθέτηση του ΧΥΤΑ Κερατέας έγινε χωρίς καθόλου διάλογο, διαλύοντας την προηγούμενη συμφωνία με την ηγεσία του Υπουργείου, ώστε να χειριζόμαστε οι Δήμοι της Λαυρεωτικής μόνοι τα ελάχιστα απορρίμματά μας με σύγχρονη μέθοδο επεξεργασίας, κλείνοντας τις παράνομες χωματερές μας, χωρίς να δεχτούμε γι ‘αυτό το λόγο απορρίμματα από την Αθήνα αλλά και χωρίς να ζητούμε να δεχτούν τα απορρίμματά μας άλλοι χώροι ή κέντρα διαχείρισης έξω από τις περιοχές μας, λύση για την οποία η τότε Υπουργός – προτού υποκύψει στις ορέξεις του κ. Μπόμπολα κα της παρέας του – μας συνεχάρη για την πρωτοβουλία και τη βοήθεια που της παρείχαμε… Για τούτο και πέφτουν στο κενό οι διάφοροι συκοφαντικοί και τουλάχιστον γελοίοι ισχυρισμοί ότι τάχα προτιμούμε να έχουμε τις παράνομες χωματερές μας παρά τον αθηναϊκό ΧΥΤΑ, όταν μάλιστα κάποιοι ηθελημένα λησμονούν, ότι με την ανακύκλωση στην περιοχή μας – που φυσικά δεν μπορούσαν και αυτή να μας στερήσουν και με την οποία «δεν μιλιούνται» οι μεγάλοι παραγωγοί σκουπιδιών, η Αθήνα και ο Πειραιάς – έχουμε φτάσει να μειώνουμε τα απορρίμματά μας κοντά κατά το 1/3 του συνολικού τους όγκου… Ακόμη είναι τουλάχιστον ανήκουστο να εγκαλείται σήμερα η Κερατέα και το Γραμματικό, όταν η Ελλάδα κατηγορείται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όχι μόνο για της ανεξέλεγκτες χωματερές αλλά και για το ΧΥΤΑ της Φυλής, τον οποίο χρησιμοποιούν κάποιοι με τις συμμορίες της Νύχτας που τους στηρίζουν, ως κοινή χωματερή, ενώ ακόμη δεν έχει κορεστεί. Αρκεί να αναφερθεί επίσης ότι επιστήμονες – και όχι διάφοροι παρατρεχάμενοι κινδυνολόγοι – μιλούν για ικανότητα του νόμιμου ΧΥΤΑ της Φυλής να δέχεται απορρίμματα με τους υπάρχοντες ρυθμούς από 7 έως και 15 χρόνια ακόμα.

Το μεγάλο φιάσκο ωστόσο της τότε ηγεσίας του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., των αετονύχηδων μελετητών, των κρατικοδίαιτων μεγαλοεργολάβων και των φασιστικής νοοτροπίας επικεφαλής του Ενιαίου Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων Αττικής, δεν μπορεί παρά να είναι η απόκρυψη της Μελέτης του Καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης κ. Αλέξανδρου Π. Οικονομόπουλου, που έγινε μάλιστα για λογαριασμό του εν λόγω Συνδέσμου και προτείνει ορθολογική οικονομικά και περιβαλλοντικά λύση με 10 Οργανωμένες εγκαταστάσεις διαχείρισης απορριμμάτων σε όλη τη χώρα για την εθνική κάλυψη και μακροπρόθεσμη επίλυση του προβλήματος. Προφανώς τότε τα συμφέροντα του συνόλου των Ελλήνων Πολιτών δεν υπερίσχυαν, έναντι όσων θα κατασκεύαζαν και θα διαχειρίζονταν τις 112!!!! νόμιμες χωματερές (ΧΥΤΑ), που σχεδιαζόταν να έχει μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα.

Τα κριτήρια αποκλεισμού για τη επιλεγμένη θέση του Οβριοκάστρου Λαυρεωτικής στο Δήμο Κερατέας είναι λίγο ως πολύ γνωστά σε όσους ενδιαφέρονται ειλικρινά να ακούσουν γιατί όλα αυτά τα χρόνια αντιδρούμε. Τα έχετε πληροφορηθεί – θέλω να πιστεύω – δια του κ. Τηλέμαχου Χυτήρη σε συνάντηση με εκπροσώπους του Δήμου, που εσείς ο ίδιος ζητήσατε, αλλά πιθανόν και από την δική μου ανοιχτή επιστολή την 10η Ιουλίου 2009 μέσω των συνεργατών σας στον τότε υπεύθυνο για θέματα περιβάλλοντος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και νυν υφυπουργό Εξωτερικών κ. Σπύρο Κουβέλη, η οποία αναρτήθηκε σε πολλά sites στο διαδίκτυο. Ο Αρχαιολογικός χώρος του Οβριοκάστρου προστατεύεται αφενός ως ιστορικός Τόπος και τόπος ιδιαίτερου Φυσικού Κάλους διότι βρίσκεται στην ευρύτερη κηρυγμένη ζώνη της Λαυρεωτικής (ΦΕΚ 852/Β/3-9-1980) αλλά και ο ίδιος ο εν λόγω χώρος είναι κηρυγμένος Αρχαιολογικός Χώρος ως Α’ Ζώνη Προστασίας (ΦΕΚ/1070/29-12-1995). Μέσα στο χώρο υπάρχουν τρεχούμενα νερά καθώς και το υδατόρευμα “Μουζάκι”, όταν το πλαίσιο για την νόμιμη χωροθέτηση ΟΕΔΑ – ΧΥΤΑ ορίζει σαν ελάχιστη απόσταση τα 300μ. από νερό ή υπόγεια ύδατα, τα δε 4 χμ, που απαιτούνται από κατοικημένη περιοχή έγιναν 2,5 χμ. σε ευθεία γραμμή και με οπτική επαφή από την πόλη της Κερατέας, ενώ 1200 μ. από τον κοντινό οικισμό της Πλάκας Κερατέας. Εξαιρετικά σημαντική παράμετρος αποτελεί και το σεισμικό ρήγμα, καταγεγραμμένο από το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών ερευνών (ΙΓΜΕ) στο γεωλογικό-τεκτονικό χάρτη Ελλάδος, που τέμνει κάθετα το χώρο, ο οποίος μάλιστα είναι πλήρης μεταλλευτικών στοών και αεραγωγών αποτέλεσμα της εξορυκτικής μεταλλευτικής δραστηριότητας τόσο κατά την αρχαιότητα όσο και κατά τη νεώτερη εποχή.

Δε χρειάζεται επομένως ιδιαίτερες ικανότητες να καταλάβει κανείς ότι το Οβριόκαστρο δεν πρέπει να γίνει χωματερή, όχι μόνο γιατί κάτι τέτοιο θα αποτελούσε για άλλη μια φορά ασέλγεια του Κράτους σε βάρος της Πολιτιστικής μας κληρονομιάς αλλά κυρίως γιατί μπορεί να κάνει ανεπανόρθωτη ζημιά στην περιοχή και σε όσους ζούμε σε αυτή. Η δε ομόφωνη απορριπτική απόφαση απέναντι στο σχετικό αίτημά μας από το ΣτΕ φέρει και την εξής πρωτοτυπία, αφενός να εισηγούνται πριν την εκδίκαση δημοσίως – όπως συνηθίζεται – μέλη του εν λόγω Σώματος να δικαιωθεί η δική μας πλευρά και την ίδια στιγμή αφετέρου ο Υπουργός Σουφλιάς να ισχυρίζεται επίσης δημοσίως και τελείως αντιθεσμικά πριν παρθεί οιαδήποτε απόφαση, ότι γνωρίζει την επιτυχή για τις θέσεις του έκβαση της υπόθεσης… Το χειρότερο όμως είναι οι πιθανοί κίνδυνοι που θα διέτρεχαν οι εργαζόμενοι στο έργο. Τι θα συνέβαινε κύριε Πρόεδρε στο εν λόγω έργο αν σε μια πολύ πιθανή – στην Ελλάδα ζούμε – σεισμική δόνηση οι στοές, τις οποίες τα «τζιμάνια» μελετητές και ο επίορκος Αρχαιολόγος Σταϊνχάουερ (σε αντίθεση με δικά του έγγραφα το 1996 και το 1997) απέκρυψαν το 2003, υφίσταντο ζημιές, άνοιγαν ή κατέρρεαν; Ποιος θα πλήρωνε τότε τα σπασμένα; Τι θα λέγατε αν είσαστε Πρωθυπουργός σε όσους θα τραυματίζονταν ή στους συγγενής πιθανών θυμάτων; Φαντάζομαι τα κοινότυπα πλέον, «Θα χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση και το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο»!!!

Για όλους αυτούς τους λόγους όλοι οι Πολίτες της Νοτιοανατολικής Αττικής είμαστε ενωμένοι σαν μια γροθιά για να βρούμε το δίκιο μας και να αποτρέψουμε την άδικη και ανούσια καταστροφή του τόπου μας. Για όλους αυτούς τους λόγους δεν φοβόμαστε κανένα εγκάθετο εργολάβων Περιφερειάρχη τύπου Κυριακίδη ή Μανιάτη που έχει σκοπό να τραμπουκίζει και να συμπεριφέρεται, ως άλλος Υπουργός Ζουρνατζής για να καταπνίξει εξεγέρσεις «Εχθρών του Κράτους και του Έθνους»… Για αυτούς τους λόγους μάλλον διασκεδάζουμε πολύ με περιπτώσεις τύπου Πάγκαλου – που το 2003 καταψήφιζε τον σχεδιασμό και μέχρι το 2006 ήταν στο πλευρό μας – για κουβέντες άλλοτε περί μη ρεαλισμού «γιατί τα σκουπίδια κάπου πρέπει να πάνε» και άλλοτε για «εφαρμογή του Νόμου ακόμη και με τα Τανκς» αλλά και «διαφωνώ με το Σουφλιά γιατί ο συντελεστής δόμησης στον Υμηττό πρέπει να διπλασιαστεί» ή «την παραλία στο Λαγονήσι δεν μπορεί να την απολαμβάνει ο κάθε βρωμιάρης και πρέπει να κλείσει», για το τελευταίο εικάζω ότι τοποθετήσατε ως νομική σας σύμβουλο τη δικηγόρο του ομίλου Μαντονανάκη, κ. Σιούτη στην επιχειρούμενη αρπαγή των παραλιών του Λαγονησίου, με αντίδικο το Δήμο Καλυβίων Θορικού, προκειμένου να έχει παρέα ο κ. Αντιπρόεδρος και να ανταλλάσσουν γνώμες και προσεγγίσεις στο κοινό αντιληψιακό τους πεδίο… Το πόσο ορισμένοι γηραιοί πλην όμως ξεμωραμένοι πολιτικοί άνδρες κάθε τόσο επιδίδονται σε ύβρεις, συκοφαντίες και πάσης φύσεως αυνανισμούς στη δημόσια ζωή του τόπου το ξέρετε πολύ καλά εσείς ο ίδιος, όταν δίνατε μάχες μέχρι το 2004 για την Πατρίδα μας ως Υπουργός Εξωτερικών. Ενώ λοιπόν καταξιωμένος από όλους σε Ελλάδα και Εξωτερικό για το ότι το διεθνές σας κύρος έφερε όσο λίγες φορές την Ελλάδα στο κέντρο των Διεθνών εξελίξεων, ο γείτονάς μας Πάγκαλος ισχυριζόταν άλλοτε ότι υπερασπίζεστε τα συμφέροντα των ΗΠΑ, άλλοτε ότι είστε μειωμένης δικαιοπρακτικής ικανότητας, ότι θα φύγετε από το ΠΑΣΟΚ και πολλά πολλά πολλά άλλα ιδιαιτέρως πιπεράτα…

Οι συμμορίες που λυμαίνονται σήμερα κύριε Πρόεδρε ανεξέλεγκτες και νόμιμες χωματερές, το δίκτυο μεγαλοκατασκευαστών που μοιράζει τα πακέτα χρηματοδοτήσεων για τη δημιουργία ΧΥΤΑ, ο Ε.Σ.Δ.Κ.Ν.Α. που λειτουργεί σαν εργολάβος, μεταφέροντας παράνομα στη Φυλή απορρίμματα από όλη τη Νότια Ελλάδα αυξάνοντας πλασματικά τα απορρίμματα της Αττικής, σαμποτάροντας ταυτόχρονα τη διαλογή στην πηγή και την Ανακύκλωση, πλέον δεν μπορούν να πείσουν κανένα σοβαρά σκεπτόμενο Έλληνα Πολίτη διότι απλούστατα τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής μιλούν από μόνα τους σε όλη τη χώρα, αλλά και γιατί επικρατεί μια ακόμη οικονομική αιμορραγία για χάρη των λίγων σε βάρος των πολλών χωρίς να είναι αυτό ούτε στο ελάχιστο αναγκαίο… Η off the record ρελάνς Παυλόπουλου το ταραγμένο καλοκαίρι που μας πέρασε δια μέσω άτυπων «αγγελιαφόρων» για συμφωνία να γίνει το έργο (δηλαδή να πάρουν τα χρήματα οι επιχειρηματίες) αλλά να είναι ΧΥΤΑ για τα δικά μας απορρίμματα και μόνο, αναδεικνύει την όλη αθλιότητα αναφορικά τόσο με την υποτιθέμενη ανάγκη για νέους χώρους για τα Αθηναϊκά απορρίμματα όσο και την πρωτοποριακή αντιμετώπιση του ζητήματος από τους ΟΤΑ μας χρόνια πριν προκειμένου να τελειώσουμε έγκαιρα είτε με την νόμιμη, είτε με την παράνομη γενικευμένη ταφή των απορριμμάτων. (δείτε 2η παράγραφο)

Με την έκδοση του Βιβλίου «Ο Αρχαιολογικός Χώρος του Οβριοκάστρου Κερατέας» με συγκεντρωμένες τις αρχαιολογικές δημοσιεύσεις και όλες τις σχετικές πληροφορίες για το Μνημείο που εξέδωσαν ο Δήμος Κερατέας και η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής, αλλά και την κατάφορα παράνομη πρακτική όλων των Υπουργών Πολιτισμού από το 2003 και εξής (Βενιζέλος, Ζαχόπουλος – ο συγκεκριμένος πάνω από τον εκάστοτε Υπουργό του – και τέλος ο «Μακεδονομάχος», τάχα υπέρμαχος της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου και νέος αρχηγός της Αξιοματικής Αντιπολίτευσης Σαμαράς) να μην παραπέμπουν την υπόθεση στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις για το ίδιο Μνημείο, που δεν αφορούν όμως τη χωματερή, οδήγησε σε αυτεπάγγελτη εισαγγελική έρευνα, η οποία βρίσκεται και σε εξέλιξη, «για παράνομη χωροθέτηση Χ.Υ.Τ.Α. σε αρχαιολογικό χώρο»…

Τα δεδομένα και τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους κ. Πρόεδρε…

H συσπείρωση όλων μας - και κυρίως της Νέας Γενιάς - γύρω από τον αγώνα για τον κοινό σκοπό όλο αυτό το διάστημα, μας έχει κάνει να αγαπήσουμε ξανά τον τόπο μας, να αναδείξουμε το φυσικό πλούτο και τα μοναδικά μνημεία μας, να αναζητήσουμε τρόπους να γίνουμε χρήσιμοι στο κοινωνικό σύνολο και κυρίως να αλλάξουμε κακές συνήθειες και νοοτροπίες που ως Πολίτες όλοι λίγο ως πολύ έχουμε. Το κυριότερο όμως, να αναλογιστούμε ποιες ευθύνες βαρύνουν και την τοπική κοινωνία τις τελευταίες δεκαετίες και τι μας οδήγησε εδώ, ώστε να γίνεται αυτός ο Τιτάνιος Αγώνας τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια προκειμένου να μην φτάσουμε στην καταστροφή…

Η προσωπική σας διαδρομή κ. Παπανδρέου φανερώνει ότι σίγουρα είστε με όλους όσους θέλουμε να πολεμήσουμε αυτό το σπάταλο και διεφθαρμένο Κράτος. Και αυτό θα γίνει πρώτα και κύρια με την αλλαγή των νοοτροπιών των ίδιων τον Πολιτών. Μια καλή αρχή θα ήταν η αλλαγή λειτουργικών δομών της Κρατικής Μηχανής που σταδιακά θα μπορούσε να εμπνεύσει τους Πολίτες ώστε η στάση κάθε ευσυνείδητου Πολίτη να είναι σίγουρο ότι πιάνει τόπο και ότι δεν οδηγείται στον κάλαθο των αχρήστων από την πολιτική ηγεσία. Πολιτική την οποία πρέπει να ομολογήσει κανείς ότι έχετε ήδη δρομολογήσει σε σημαντικό βαθμό.

Έχουμε χρέος να πολεμήσουμε τις νοοτροπίες που θέλουν το Κράτος μας κομματικό φέουδο του εκάστοτε «καθαρόαιμου χρωματιστού παιδιού», που θέλουν το Κράτος παραμάγαζο για να πλουτίζουν ορισμένοι «έξυπνοι» σε βάρος των άλλων και να βολεύουν ημέτερους και κολλητούς, που αντιμετωπίζουν το φυσικό μας πλούτο και την πολιτιστική μας κληρονομιά ως τροχοπέδη για την Ανάπτυξη, που θέλουν τα Πανεπιστήμιά μας κλειστά και διοικούμενα από μειοψηφίες κρατικοδίαιτων Καθηγητών και Φοιτητοπατέρων, που θέλουν να συντηρούν το φόβο και τη μισαλλοδοξία απέναντι στις μειονότητες και τους μετανάστες, άλλοτε παρακωλύοντας θεμελιώδη δικαιώματα συμπολιτών μας που δεν έχουν ελληνική συνείδηση, άλλοτε ανθρώπων που τυγχάνει να μην είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι και άλλοτε συνανθρώπων μας που έχουν διαφορετικό γενετήσιο προσανατολισμό. Το Κράτος αυτό είναι που αντιμετώπιζε για μήνες την επίθεση στην Κωνσταντίνα Κούνεβα όχι ως δολοφονική επίθεση αλλά ως ξεκαθάρισμα λογαριασμού μεταξύ εραστών… Με αυτό λοιπόν το κατάπτυστο Κράτος για κάθε Έλληνα Πολίτη που σέβεται την προσωπικότητά του και την ανθρώπινη υπόστασή του, κάποια στιγμή πρέπει να ξεμπερδεύουμε…

Για να επιστρέψω στο θέμα που μας καίει, είναι πλέον προφανές σε όλους ότι μια ενδεχόμενη επέμβαση στον Αρχαιολογικό χώρο του Οβριοκάστρου δεν θα μπορέσει να είναι επιτυχής με αστυνομικές δυνάμεις και μόνο… Η διαρκής ενασχόληση μας με το θέμα, το χώρο και κυρίως η φύλαξη επί εικοσιτετραώρου βάσεως μας έχει καταστήσει όλους πλέον γνώστες του, ώστε να μπορούμε να μην αφήσουμε ήσυχο οποιονδήποτε εργολάβο και τη σχετική αστυνομική του συνοδεία που θα σκοπεύσει να εγκατασταθεί στο Μνημείο. Μόνο με την κήρυξη Στρατιωτικού Νόμου θα καταφέρει κανείς να οδηγήσει με ασφάλεια τον εργολάβο και τα μηχανήματά του προκειμένου να εγκατασταθούν στο χώρο. Παράλληλα είναι νομίζω σαφές το τι θα ακολουθήσει εάν ξεκινήσουν οι εργασίες…

Καθίσταται σαφές ότι, κάθε όχημα του εργολάβου και κάθε ασφαλίτικη ή στρατιωτική φρουρά που θα καταφέρει - με τον οποιοδήποτε τρόπο - να φτάσει στο Μνημείο, θα αντιμετωπιστεί από όλους μας σαν ΞΕΝΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΤΟΧΗΣ με οτιδήποτε συνεπάγεται σε αυτό…

Γιατί εμείς κύριε Πρωθυπουργέ δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε και δε χρωστούμε ΤΙΠΟΤΑ και σε ΚΑΝΕΝΑ…

Αν άραγε κύριε Πρόεδρε κάποιοι - ακόμη και σε ελάχιστο βαθμό - συμμερίζονταν, όταν η επεξεργασία του ζητήματος βρισκόταν σε εξέλιξη και ψηφιζόταν ο Νόμος, αντιλήψεις με τις οποίες εσείς σε μεγάλο βαθμό μπολιάσατε τον πολιτικό βίο της χώρας από το 2004 και εξής και φάνταζαν σε πολλούς ανεδαφικές και «σοφίσματα του νέου Αρχηγού», η κατάσταση θα ήταν εντελώς διαφορετική… Αρχές και Αξίες όπως Συμμετοχή, Διαβούλευση, Διάλογος, Διαφάνεια, Συλλογική και Δίκαιη Επίλυση των κοινών προβλημάτων δε θα είχαν οδηγήσει στην ψήφιση αυτού του Νόμου – έκτρωμα 3164/2003, δε θα ανάγκαζαν εμάς να φαινόμαστε ακραίοι, οπαδοί της Βίας και έρμαιο της κάθε συκοφαντικής προπαγάνδας των εργολάβων, δε θα οδηγούσαν εσάς ως κεντρική διοίκηση να καλείστε να εφαρμόσετε ένα σχεδιασμό που δεν χρησιμεύει σε τίποτα, την ώρα που Δικαστικές Αρχές εξετάζουν τις παρανομίες των μελετητών αλλά και των προκατόχων σας, ενώ και στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο η χώρα κατηγορείται για την άθλια μέχρι τώρα εφαρμογή του εξ αρχής προβληματικού Περιφερειακού Σχεδιασμού…

Οι μέχρι τώρα συμπεριφορές, αναφορές και κινήσεις τόσο του Αντιπροέδρου, όσο και του κ. Υπουργού Εσωτερικών αλλά και της κ. Υπουργού Περιβάλλοντος της Κυβέρνησής σας φανερώνουν ότι είστε διατεθειμένοι να προχωρήσετε στην ΠΑΡΑΝΟΜΗ εφαρμογή του Περιφερειακού Σχεδιασμού χωρίς κανένα διάλογο και καμιά τροποποίηση, κωφεύοντας για μια ακόμη φορά – όπως κώφευαν και οι Κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή – για όλα τα παραπάνω και για το καθένα ξεχωριστά…

Ως εκ τούτου,

Εξαρτάται από εσάς προσωπικά και μόνο κύριε Πρωθυπουργέ το εάν η Ελλάδα για μια ακόμη φορά γίνει διεθνώς ρεζίλι στην Ευρώπη και τον Κόσμο διότι αυτή τη φορά θα υφίσταται μια πρωτοφανή και εκτός ελέγχου ανταρσία λίγα χιλιόμετρα έξω από την πρωτεύουσά της, διότι θα επιχειρεί να εγκαταστήσει μια ακόμη τεράστια χωματερή για απορρίμματα από όλη τη χώρα, όταν:

• Στον 21ο αι. χρησιμοποιεί τόσους ΧΥΤΑ όσους υπερκαλύπτουν τις ανάγκες της, ανοίγοντας και άλλους, κάνοντας σχεδόν καθόλου ανακύκλωση, για να τους λυμαίνονται διάφορες ομάδες ανθρώπων του περιθωρίου και οι προστάτες που χρηματοδοτούν τη Νύχτα και τους Πατέρες του Έθνους και των Δήμων της
• Έχει ήδη έναν ΧΥΤΑ στην Αττική που μπορεί με ορίζοντα δεκαετιών να καλύψει τις ανάγκες της Πρωτεύουσας, αξιοποιώντας βέβαια ταυτόχρονα την ανακύκλωση και τις νέες μορφές διαχείρισης, όπως ορίζεται ξεκάθαρα από τις Ευρωπαϊκές οδηγίες, που διαρκώς καταστρατηγεί η Ελλάδα, αρνούμενη να τις προωθήσει για να μη χαλάσει χατίρια (νέες χωροθετήσεις ΧΥΤΑ κ.ο.κ.)
• Επιχειρεί να δημιουργήσει ΧΥΤΑ σε ήδη αναγνωρισμένο και Κηρυγμένο με δύο Φ.Ε.Κ. Ιστορικό Τόπο και Αρχαιολογικό Μνημείο, την ώρα που πουλά Τουριστική Αρχαιοπληξία με την ωραιότατη και χυμώδη κατά τα άλλα κ. Άντζελα Γκερέκου, ζητώντας πίσω τα Μάρμαρα που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο και διάφορα άλλα κλεμμένα σπαράγματα του Πολιτισμού μας για τον οποίο τάχα η ηγεσία της Χώρας κόπτεται
• Σκηνοθετούν οι κυρίαρχες Πολιτικές, Οικονομικές και Δικαστικές Συμμορίες, που λυμαίνονται τον τόπο, ξεδιάντροπα θέατρα του παραλόγου μόνο και μόνο για να τσεπώσουν κάποιοι επιτήδειοι μερικά εκατομμύρια Ευρώ από τα Ευρωπαϊκά ή και ελληνικά - εξ όσων μαθαίνουμε τελευταία - Ταμεία, για να μη λυθεί το ίδιο το πρόβλημα και μάλιστα διαιωνίζοντάς το με την υποβάθμιση όλο και περισσότερων περιοχών της Πατρίδας μας
• Για μια ακόμη φορά οι «έξυπνοι» και οι «μάγκες» θα έχουν τον πρώτο λόγο έναντι του Κοινωνικού Συνόλου, νοοτροπία και πεποίθηση των Ελλήνων Πολιτών, που από τις πρώτες κινήσεις σας φαίνεται τουλάχιστον ότι θέλετε να τους απαλλάξετε

Το μπαλάκι κύριε Πρόεδρε βρίσκεται πλέον στο δικό σας γήπεδο. Μένει να δούμε αν από τα σοφά λόγια και τις σύγχρονες αντιλήψεις, που μας μεταλαμπαδεύσατε ως σύγχρονος πολιτικός Άνδρας και Κοσμοπολίτης, έχετε και τη δυνατότητα να τα κάνετε και πράξη…

Και επειδή, όπως είπε και η Υπουργός κ. Μπιρμπίλη, το Περιβάλλον και η Ποιότητα Ζωής είναι υπόθεση ημών των Πολιτών και μια και στην Ελλάδα ο καθένας μας έχει την Ιστορία του, το ζήτημα της χωματερής και οι ασάφειες ΧΥΤΑ – ΧΥΤΥ δεν ενδείκνυνται για αντίστοιχη αναδίπλωση τύπου «Λαοκρατίας» τη δεκαετία του ’40 ή «Βάσεων του Θανάτου» τη δεκαετία του ’80…

Δεν είναι ό, τι το συνετότερο κύριε Πρόεδρε να παίζει κανείς ξεδιάντροπα με το φιλότιμο και την αξιοπρέπεια αδικημένων Πολιτών μιας περιοχής, που τυγχάνουν πάντοτε πρόθυμοι στο να βοηθούν την Πρωτεύουσα και τους Κατοίκους της.

Σας παρακαλούμε θερμά, μη μας οδηγήσετε στα άκρα… Θα είναι προς όφελος όλων…





Προσμένοντας σε απάντησή σας
Και ειλικρινά πιστεύοντας διαρκώς στην διαρκή προσπάθεια σας,
για να αλλάξει επιτέλους πορεία η Πατρίδα μας




Με εκτίμηση


Βαγγέλης Μυτιληναίος
Φοιτητής Φιλοσοφικής,
Ενεργός Πολίτης Νοτιοανατολικής Αττικής

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΣΤΟ "ΜΑΥΡΟ ΒΟΥΝΟ" ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ

Η περιοχή του ΧΥΤΑ στο Μαύρο Βουνό γειτνιάζει με τον αρχαιολογικό χώρο της Ραμνούντας, αλλά και του Μαραθώνα.

Στη θέση του ΧΥΤΑ, κατά καιρούς, το άροτρο του γεωργού αποκάλυπτε όστρακα, απομεινάρια από αρχιτεκτονικά μέλη, κ.λπ.. Οι κάτοικοι μιλούν, ακόμα, και για ανεύρεση "περίεργων" τάφων, με πλάκες διαμόρφωσης των πλευρών της ταφής, (παράβαλε τάφους στην Κρήτη), και κτερίσματα. Αυτά ήταν γνωστά στους αρχαιολόγους! Σύμφωνα με πηγές από την αρχαιολογική, ακόμα και στο πρόσφατο παρελθόν, το ΥΠ.ΠΟ με αλληλογραφία είχε επισημάνει ότι στη θέση του ΧΥΤΑ "υπάρχουν αρχαία". Κανείς δεν πτοήθηκε!

Οι εργασίες εκσκαφών του ΧΥΤΑ από τον εργολάβο ξεκίνησαν, παρά τη ρητή προϋπόθεση του "εργολαβικού", χωρίς την παρουσία αρχαιολόγου. Μετά την παρέμβαση της Κοινότητας Γραμματικού, τέθηκε κατ' ανάγκη σε εφαρμογή ο σχετικός όρος, να παρίσταται αρχαιολόγος κατά τις εργασίες. Μέχρι τότε, στην περιοχή που ξεκίνησαν οι εκσκαφές, οι μπουλντόζες είχαν εξαφανίσει τα υπολείμματα αρχαίας τοιχοποιΐας, που, όπως αναφέρουν οι κάτοικοι, σε πολλά σημεία χρησίμευε σαν "βάση" για "πεζούλες" συγκράτησης του εδάφους, αλλά πιθανόν και άλλα αφανή αρχαιολογικά κτίσματα.

Μετά την παρουσία των αρχαιολόγων και αφού τα μηχανήματα "έπιασαν δουλειά" σε συνεχόμενη περιοχή, δίπλα στην αρχική, ακριβώς "στο κέντρο του ΧΥΤΑ" εντοπίστηκαν (20-10-09) "αρχαία". Με παρέμβαση της Αρχαιολογίας οι εργασίες διακόπηκαν τοπικά. Στην αρχή αποκαλύφτηκαν ερείπια, όστρακα, κ.λπ. του 200-300 μ.Χ., αλλά, όπως πληροφορούμαστε, ήδη η σκαπάνη έφτασε σε στρώματα των ελληνιστικών χρόνων. Από ειδικούς εκφράζεται η άποψη, ότι η περιοχή "πρέπει να έχει" υπολείμματα από κατοίκηση, αναγόμενη σε ακόμα πιο πρώϊμες περιόδους. Η γύρω περιοχή οδηγεί σε παρόμοια συμπεράσματα (ύπαρξη πηγής νερού - τώρα πηγάδι - στο χώρο του ΧΥΤΑ, προστατευμένη θέση από τους ανέμους, γειτνίαση με αρχαία φρυκτωρία στο Σέσι, αλλά και με την αρχαιολογική περιοχή - στα 800μ. - της ΑΓ. ΤΡΙΑΔΟΣ, κ.λπ.).





Τα παραπάνω αποτελούν λόγο "αποκλεισμού" της εξεταζόμενης θέσης από την κατασκευή ΧΥΤΑ. Αλλά η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, (ΜΠΕ), του έργου αναφέρει αβασάνιστα, ότι η περιοχή δεν εμπίπτει στον παραπάνω λόγο αποκλεισμού, και αυτό ήταν αρκετό για το ΥΠΕΧΩΔΕ.

Η ευρύτερη περιοχή, κατά καιρούς, φέρνει στην επιφάνεια ευρήματα, που "συμπληρώνουν τον αρχαιολογικό χάρτη της Αττικής", ("ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 18-11-09, σελ. 17). Είναι λογικό, ότι μία περιοχή, όπως το Γραμματικό, στον άξονα Μαραθώνα - οδός πρόσβασης προς Αθήνα από Χαλκίδα / Θήβα, θα έχει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία να αποκαλύψει.

Τέλος, ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός, πως η είδηση, ότι στο χώρο του ΧΥΤΑ "βρέθηκαν αρχαία που αύριο θα ταφούν από ένα βουνό σκουπίδια", κυκλοφόρησε ευρέως και στο εξωτερικό, όπως μας πληροφορούν, και μάλιστα στο διαδίκτυο σκωπτικά κυκλοφόρησε το σχόλιο: "Οι Έλληνες ζητούν πίσω τα Ελγίνεια, αλλά οι ίδιοι θάβουν τα αρχαία τους στα σκουπίδια!"!

Πιο πρόσφατα προέκυψε ένα ακόμα, παραπλήσιο, στοιχείο. Μέσα στην περιοχή του ΧΥΤΑ ξεκινάει μία σπηλαιώδης, υπόγεια διαδρομή, που καταλήγει μέχρι τη θάλασσα στο Σέσι. Αναμένεται να διερευνηθεί από τους αρχαιολόγους και στη συνέχεια από σπηλαιολόγους.

Τί να κρύβει ακόμα αυτή η περιοχή;





ΠΗΓΗ: oxistoxyta.gr

Άλλη όψη, ίδιο νόμισμα...

Ραγκούσης, Μπιρμπίλη και Παμπούκης δίνουν το κυβερνητικό στίγμα για τους ΧΥΤΑ

Τι κι αν οι μπουλντόζες έχουν σταματήσει εδώ και μέρες τα έργα στο Μαύρο Βουνό, αφού «σκόνταψαν» πάνω στα αρχαία; Οι επίμονες «διαβεβαιώσεις» της νέας υπουργού Περιβάλλοντος για αντικατάσταση του ΧΥΤΑ με ΧΥΤΥ αλλά και οι αντίστοιχες δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών Γ. Ραγκούση για την εφαρμογή, σε κάθε περίπτωση, του περιφερειακού σχεδιασμού, «ανάβουν» νέες φωτιές σε Γραμματικό και Κερατέα.

Και το είπαν και οι δύο όσο καθαρότερα γινόταν: Η μεν κυρία Μπιρμπίλη υπογράμμισε ότι «αποτελεί κοινωνική αδικία τα σκουπίδια να μεταφέρονται μόνο στην περιοχή της Δυτικής Αττικής», ο δε κ. Ραγκούσης ξεκαθάρισε, σε συνάντηση που είχε μέσα στην εβδομάδα με τους εκπροσώπους του ΕΣΔΚΝΑ ότι ο περιφερειακός σχεδιασμός που αφορά τη διαχείρηση των στερεών αποβλήτων του λεκανοπεδίου, σε Φυλή, Κερατέα και Γραμματικό θα συνεχιστεί κανονικά. Συμπλήρωσε δε, ότι ο στόχος του υπουργείου είναι να δοθεί προτεραιότητα στην κατασκευή των εργοστασίων επεξεργασίας απορριμμάτων και ακολούθως στη δημιουργία Χώρων Υγειονομικής Ταφής Υπολλειμάτων (ΧΥΤΥ). Ενημέρωσε μάλιστα τους δημάρχους ότι πρόκειται να συσταθεί νέα διυπουργική επιτροπή, αντικείμενο της οποίας θα είναι αυτή ακριβώς, η εφαρμογή του περιφερειακού σχεδιασμού, ενώ θα συσταθεί και ομάδα εργασίας με τη συμμετοχή του ΕΣΔΚΝΑ, επιστημόνων και της Περιφέρειας Αττικής.

«Δεν νομιμοποιούνται μόνο αυτοί»

Αξίζει να σημειώσουμε ότι σε ανύποπτο χρόνο, τοποθετήθηκε στο θέμα και ο υπουργός Επικρατείας και «δεξί χέρι» του πρωθυπουργού, Χάρης Παμπούκης. Είναι χαρακτηριστική η άποψή του για τις αντιδράσεις των κατοίκων του Γραμματικού: «Το πρόβλημα αφορά πάρα πολλούς και δεν νομιμοποιούνται μόνο αυτοί να αντιδρούν. Να αντιμετωπιστεί η κατάστασή τους με σεβασμό, αλλά κάτι πρέπει να γίνει... Κι αυτό που δεν μπορεί να γίνει ανεκτό, είναι το αίτημα να μην εφαρμοστεί ο νόμος». Και ο νοών νοείτο...

Και η χρηματοδότηση;

Ωστόσο, κι αν ακόμη όλα προχωρήσουν σύμφωνα με το σχεδιασμό της κυβέρνησης, παραμένει μεγάλο «αγκάθι» το ζήτημα της χρηματοδότησης των έργων για το οποίο ο υπουργός Εσωτερικών επιφυλάχθηκε να απαντήσει την επόμενη εβδομάδα, αφού προηγουμένως υπάρξουν συννενοήσεις με το υπουργείο Οικονομικών. Στη συνέχεια, θα δοθεί το συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την έναρξη των διαδικασιών. Οι δήμαρχοι-μέλη του Συνδέσμου από την πλευρά τους έκρουσαν τον «κώδωνα του κινδύνου» για το αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται η Αττική, καθώς ο χώρος του υφιστάμενου ΧΥΤΑ στη Φυλή επαρκεί για δύο χρόνια ακόμα, ενώ για την υλοποίηση του περιφερειακού σχεδιασμού απαιτούνται τουλάχιστον τέσσερα ακόμη χρόνια. Στην κατεύθυνση αυτή, το υπουργείο αναζητά προσωρινές λύσεις, ενώ ένα από τα σενάρια που εξετάζει, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι η επέκταση του σημερινού ΧΥΤΑ στη Φυλή.

Ίδια γραμμή Χιωτάκη

Ταυτόχρονα, οι δήμαρχοι ζήτησαν οποιαδήποτε έγκριση που αφορά τον περιφερειακό σχεδιασμό να ψηφιστεί στη Βουλή, προκειμένου, όπως εκτίμησε ο πρόεδρος του ΕΣΔΚΝΑ κ. Ν. Χιωτάκης, «να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση». Ο ίδιος πάντως επέμεινε στις γνωστές του θέσεις, δηλώνοντας ότι «τα έργα για τη διαχείρηση των απορριμμάτων στην Αττική έχουν καθυστερήσει, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται μονομερώς η Δυτική Αττική και να μην υπάρχει προοπτική μετά το κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής.

Πηγές:

Εφημερίδα «ΕΠΙΚΑΙΡΑ», αρ. Φύλλου 551, Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

ΣΚΑΪ, Ελευθεροτυπία

Η απάντηση του υφυπουργού Εσωτερικών σε ερώτηση του Μάκη Βορίδη

«Η εφαρμογή του Περιφερειακού Σχεδιασμού είναι έργο επείγουσας σημασίας για την κυβέρνηση…». Αυτή ήταν η απάντηση του Υφυπουργού Εσωτερικών κ. Ρόβλια στην επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής Αττικής του ΛΑ.Ο.Σ, Μάκης Βορίδης.

Ο κ. Βορίδης ρώτησε εάν η νέα κυβέρνηση επιμένει στην αλλαγή του Περιφερειακού Σχεδιασμού ή εξετάζει το ενδεχόμενο αναθεώρησής του, προκρίνοντας άλλες, πιο σύγχρονες, πιο επαρκείς, πιο φιλικές στο περιβάλλον λύσεις για την διαχείριση των απορριμμάτων. Στην απάντηση του, ο υφυπουργός τόνισε ότι η δημιουργία και ο σχεδιασμός του Περιφερειακού Σχεδιασμού (που προβλέπει την κατασκευή ΧΥΤΑ σε Κερατεά και Γραμματικό) είναι έργο του ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένα «ο …νόμος 3164/2003 που δεν προχώρησε τα πεντέμισι χρόνια λόγω της διακυβέρνησης της ΝΔ». Στο ταμείο συνοχής έχουν ενταχθεί τρεις νέοι ΧΥΤΑ, από τους οποίους λειτουργεί μόνο ο ένας, ενώ εξαιτίας των καθυστερήσεων υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να χαθούν κονδύλια από την Ε.Ε., είπε χαρακτηριστικά ο κ. Ρόβλιας. Από την πλευρά του, ο κ. Βορίδης εξέφρασε τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να γίνουν ΧΥΤΑ σε Κερατέα και Γραμματικό και ότι θα πρέπει να υπάρξει ένας νέος σχεδιασμός που θα είναι πιο κοντά στις σύγχρονες απαιτήσεις.
«Αυτός είναι ο σχεδιασμός και σε αυτόν θα προχωρήσουμε» τόνισε ο Υφυπουργός, στην δευτερολογία του και επισήμανε ότι είναι στις προτεραιότητες της κυβέρνησης η λύση του όλου θέματος.

Τελειώνοντας ο κ. Ρόβλιας τόνισε ότι η Υπουργός Περιβάλλοντος έχει δεσμευτεί ότι στο Γραμματικό θα λειτουργήσει ΧΥΤΥ και όχι ΧΥΤΑ όπως αρχικά είχε προβλεφθεί, ενώ ανέφερε και την δημιουργία μιας διυπουργικής επιτροπής που θα συντονίσει το όλο ζήτημα.


Πηγή: www.voridis.gr

"Αναθεώρηση Περιφερειακού Σχεδιασμού" επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Αττικής κ. Μ. Βορίδη

Ο βουλευτής Αττικής του ΛΑ.Ο.Σ., κ. Μάκης Βορίδης κατέθεσε επίκαιρη ερώτηση σχετικά με τις προθέσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για την κατασκευή ΧΥΤΑ στην Ανατολική Αττική και την αναθεώρηση του Περιφερειακού Σχεδιασμού. Συγκεκριμένα ο κ. Βορίδης κατέθεσε στον Υπουργό Εσωτερικών την παρακάτω ερώτηση:
Σύμφωνα με τον περιφερειακό σχεδιασμό προβλέπεται για την διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική η δημιουργία 2 ακόμη ΧΥΤΑ στην θέση Γραμματικό και Κερατέα. Από τότε μέχρι σήμερα, μετά την παρέλευση επτά (7) ετών, συνέβησαν τα ακόλουθα:



1. Έχει ανασταλεί η χρηματοδότηση των έργων από την Ευρωπαϊκή Ένωση.


2. Οι ΧΥΤΑ θεωρούνται ξεπερασμένοι ως μέθοδοι διαχείρισης απορριμμάτων.


3. Μέχρι σήμερα μελέτες υφίστανται μόνο για την κατασκευή ΧΥΤΑ, όχι ΟΕΔΑ.


4. Δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη οι απαλλοτριώσεις, αφού δεν έχουν καν καθοριστεί τιμές μονάδος.


5. Δεν έχουν εκτελεστεί άλλα έργα του Περιφ. Σχεδιασμού (π.χ. σταθμοί μεταφόρτωσης).


6. Στον χώρο του Γραμματικού, που, παρά τις διαρκείς αντιδράσεις των κατοίκων και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τον συνεχή ξυλοδαρμό τους κατ’ εντολήν των πολιτικών προϊσταμένων της ΕΛ.Α.Σ., έχει αρχίσει η κατασκευή του έργου, στο κέντρο του ΧΥΤΑ ανακαλύφθηκαν αρχαία.


Ερωτάται ο κ. Υπουργός:


Επιμένει στην εφαρμογή του Περιφ. Σχεδιασμού ή εξετάζει το ενδεχόμενο αναθεώρησής του προκρίνοντας άλλες, πιο σύγχρονες, πιο επαρκείς, πιο φιλικά περιβαλλοντικές λύσεις για την διαχείριση των απορριμμάτων;

Η συγκεκριμένη ερώτηση θα συζητηθεί στην Βουλή την Παρασκευή 6 Νοεμβρίου. Η απάντηση του Υπουργού, της νέας κυβέρνησης, αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον, ιδιαίτερα από τους κατοίκους των θιγόμενων περιοχών.



www.voridis.gr

Ομιλία του Βουλευτή Βασίλη Οικονόμου για τη Διαχείριση των Στέρεων Αποβλήτων στο 3ο Διεθνές Συνέδριο της ΕΕΔΣ

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΕΡΕΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ: ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ




Εισαγωγή



Ο άνθρωπος έχει αναπτύξει μια διαφορετική και μοναδική σχέση με την φύση και το περιβάλλον, σχεδόν διαλεκτική. Εδώ και χιλιετίες προσπαθεί να κυριαρχήσει πάνω στην φύση, να την ελέγξει, να την εκμεταλλευτεί, να την χρησιμοποιήσει. Για αιώνες θεωρούσε ότι έχει πλήρη ελευθερία πάνω στην φύση, ότι μπορεί να καρπώνεται τα αγαθά χωρίς περιορισμούς και χωρίς να δημιουργούνται προβλήματα. Αυτή την δυνατότητά του την ενέταξε στα οικονομικά και κοινωνικά συστήματα που εφάρμοσε, ειδικά στον ανεπτυγμένο κόσμο. Το οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο του δυτικού κόσμου στηρίχθηκε ακριβώς πάνω σε αυτή την ανάπτυξη χωρίς όρια. Τα αποτελέσματα είναι πλέον δεδομένα και φοβάμαι ότι δεν επιδέχονται πλέον ανατροπές. Ο δυτικός κόσμος βρίσκεται με απεριόριστες δυνατότητες για υψηλό βιοτικό επίπεδο και ο τρίτος κόσμος σε κατάσταση απίστευτης υστέρησης. Αυτό το χάσμα δεν είναι μόνο οικολογικό. Θα ήταν αφελές να αποδώσουμε τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες στην ανισόρροπη περιβαλλοντική διαχείριση. Αυτό το οποίο πρέπει να αναζητήσουμε είναι το πως θα συμβάλλουμε στην οικονομική – κοινωνική και περιβαλλοντική ισορροπία του κόσμου, χρησιμοποιώντας αποτελεσματικά εργαλεία διαχείρισης των προβλημάτων της ανθρωπότητας. Η τεχνολογία που αναπτύχθηκε τους τελευταίους αιώνες, έχει τις ρίζες της στην επιστημονική επανάσταση του 17ου και 18ου αιώνα, με κύριους εκπροσώπους, τον Γαλιλαίο, τον Κοπέρνικο και τον Καρτέσιο. Η επιστημονική σκέψη ακολουθώντας την μεθοδολογία της αναλυτικής σκέψης, βασιζόταν στην σχέση αιτίας - αποτελέσματος, αλλά και στον διαμελισμό πολύπλοκων συστημάτων σε στοιχειώδη μέρη, με σκοπό την κατανόηση της συμπεριφοράς του όλου από τη μελέτη των μερών του. Η φύση υπό ένα τέτοιο πρίσμα, αποκαλύφθηκε ως μία μηχανή που διέπεται από μαθηματικούς νόμους, κατά συνέπεια τα πάντα στον κόσμο θα μπορούσαν να ερμηνευτούν σύμφωνα με τη διάταξη και την κίνηση των τμημάτων τους. Η πραγματικότητα αυτή όμως άλλαξε με την βιομηχανική επανάσταση και βέβαια με τις μηχανές εσωτερικής καύσης που άλλαξαν δραστικά τις δυνατότητες παρέμβασης στην φύση και εν συνεχεία στον πολιτισμό μας. Η κριτική στο κυρίαρχο παγκόσμια οικονομικό και κοινωνικό σύστημα ανάπτυξης εδράζεται στο γεγονός ότι το μοντέλο αυτό επικράτησε και κορυφώθηκε με στόχο την άνευ μέτρου εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, για την βελτίωση της ποιότητας ζωής του ανθρώπου. Η εκπληκτική ανάπτυξη που ακολουθήθηκε άλλαξε την διαδικασία παραγωγής, άλλαξε τα δεδομένα της οικονομικής δραστηριότητας και ανάπτυξης, άλλαξε την καθημερινότητα και τις καταναλωτικές συνήθειες σε όλο τον κόσμο.
Η «ασύδωτη» όμως οικονομική εκμετάλλευση της φύσης προκάλεσε το φαινόμενο που πολλοί αποκαλούν «εκδίκηση της φύσης». Φτάσαμε μάλιστα στο άλλο άκρο, δηλαδή να απειλείται πλέον η ποιότητα της ζωής του ανθρώπου από την ανάπτυξη και την εκμετάλλευση της φύσης.
Η κύρια απειλή που βιώνει ο σύγχρονος κόσμος είναι οι μεγάλες και ραγδαίες κλιματικές αλλαγές. Η επιστημονική κοινότητα εδώ και καιρό έχει καταδείξει το πρόβλημα και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε. Οι αλλαγές αυτές έχουν συμβάλλει στην αφύπνιση μεγάλης μερίδας του πληθυσμού και έχουν εν πολλοίς επηρεάσει και την οικονομική ζωή της παγκόσμιας κοινότητας. Τα ζητήματα του περιβάλλοντος απασχολούν όλο και περισσότερο την κοινωνία μας σε όλο το φάσμα της. Όλο και περισσότεροι επιστήμονες ασχολούνται συστηματικά με την διαχείριση και προστασία του περιβάλλοντος, όλο και περισσότεροι πολίτες ευαισθητοποιούνται και συμμετέχουν σε οικολογικά κινήματα, όλο και περισσότερα πολιτικά πρόσωπα και πολιτικοί φορείς εντάσσουν στην ατζέντα τους τα θέματα που άπτονται του περιβάλλοντος. Με λίγα λόγια θα μπορούσαμε να πούμε ότι η παγκόσμια κοινότητα ιεραρχεί πλέον πολύ ψηλά τα θέματα που άμεσα ή έμμεσα επηρεάζουν το περιβάλλον.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η διαχείριση των στέρεων αποβλήτων. Πρόκειται για περιβαλλοντικό ζήτημα που συνδέεται και με το φαινόμενο του θερμοκηπίου και έχει πολλές οικονομικές, κοινωνικές αλλά και πολιτισμικές προεκτάσεις. Θεωρείται ένα από τα πλέον σύνθετα και δισεπίλυτα προβλήματα καθώς οι παράγοντες που εμπλέκονται σε αυτή την διαδικασία είναι πολλοί. Προκειμένου να λυθεί λοιπόν το ζήτημα πρέπει να συνυπολογιστούν οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά δεδομένα.







1. Η Κατάσταση σήμερα στην Ελλάδα



Η χώρα μας μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να υιοθετήσει εγκαίρως όλα τα σύγχρονα συστήματα συλλογής και εκμετάλλευσης των απορριμμάτων της, γεγονός που πέραν των προστίμων που της επιφέρει, την κατατάσσει και στην λίστα των πλέον υπανάπτυκτων χωρών στο συγκεκριμένο τομέα. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα φαίνεται να καθυστερεί αδικαιολόγητα και να εμμένει σε λογικές του παρελθόντος επιτρέποντας την λειτουργία παράνομων εγκαταστάσεων συλλογής απορριμμάτων, οι οποίες ελλοχεύουν σημαντικούς κινδύνους για την δημόσια υγεία. Με τον όρο στέρεα απόβλητα περιγράφονται ουσιαστικά όλα τα στέρεα ή ημιστέρεα υλικά τα οποία θεωρούνται άχρηστα από τους ανθρώπους, δεν έχουν δηλαδή άμεση αξία για αυτούς και επιθυμούν να τα απορρίψουν. Όπως σε όλο τον κόσμο έτσι και στην χώρα μας, ο σύγχρονος τρόπος ζωής και κυρίως η σύνδεση της ποιότητας ζωής με την υπερκατανάλωση δημιουργούν αύξηση αυτών των αποβλήτων. Όσο περισσότερο καταναλώνουμε τόσο περισσότερα απορρίμματα δημιουργούμε. Η αύξηση επίσης του πληθυσμού που παρατηρείται τις τελευταίες δεκαετίες επηρεάζει άμεσα τον όγκο των απορριμμάτων που καλούμαστε να διαχειριστούμε. Πέρα όμως από τον όγκο των απορριμμάτων έχουμε και «ποιοτικές» αλλαγές των υλικών που πρέπει να επεξεργαστούμε και να διαχειριστούμε καθώς τα παραγόμενα προϊόντα, κυρίως όσα προέρχονται από την βιομηχανία, έχουν όλο και πιο πολύπλοκη σύνθεση και σύσταση. Λόγω αυτών των δύο παραγόντων, δηλαδή της αύξησης του όγκου και της αλλαγής της σύστασης των υλικών, έχουν αναπτυχθεί και αναπτύσσονται συνεχώς νέες μέθοδοι διακομιδής, διάθεσης, διαχείρισης και επεξεργασίας των αποβλήτων σε όλο τον κόσμο.
Στην Ελλάδα επικράτησε δυστυχώς η χειρότερη επιλογή, η απαρχαιωμένη και τεχνολογικά ξεπερασμένη λύση των ΧΥΤΑ, η οποία προβλέπει την κατασκευή 120 ΧΥΤΑ σε όλη την χώρα. Από αυτές, οι 117 μονάδες είναι ελάχιστης δυναμικότητας (40 τόνοι ημερησίως) και θα καταλήξουν μαθηματικώς σε επίσημες χωματερές αφού η λειτουργία τους θα είναι αντιοικονομική. Δεν είναι λοιπόν τυχαία η κάθετη αντίδραση των τοπικών κοινωνιών αφού ούτε σωστός σχεδιασμός υπήρχε, ούτε καθαρή επιχειρηματολογία, αλλά ούτε και επαρκείς επιστημονικές βεβαιώσεις ότι πρόκειται για την πλέον σωστή και ενδεδειγμένη λύση.
Η χρηματοδότηση των ΧΥΤΑ στην Ελλάδα, από την Ευρωπαϊκή Ένωση στηρίζεται σε ψεύτικα κατασκευάσματα της ελληνικής πολιτείας. Με ψέματα όμως δεν μπορούν να εκταμιευθούν χρήματα από την Ευρώπη γιατί απαιτείται να πληρούνται οι εξής όροι:
1) το σύστημα προεπεξεργασίας και το σύστημα συλλογής ειδικών αποβλήτων να είναι σε λειτουργία
2) να κλείσουν οι ΧΑΔΑ
3) η όλη διαχείριση αποβλήτων να γίνει σύμφωνα με την Οδηγία ΕΕ 99-31 που απαγορεύει την διάθεση σε ΧΥΤΑ αποβλήτων που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία (σύμμεικτα Σ.Α.).
Η «επένδυση» 700 εκ € για την ολοκλήρωση των 120 ΧΥΤΑ πανελλαδικά (429 εκ € + 25% εθνικοί πόροι) απαιτούν να έχουν τεθεί σε λειτουργία οι εγκαταστάσεις προεπεξεργασίας ΑΣΑ (διαλογής – ανακύκλωσης). Δυστυχώς τίποτα δεν έχει γίνει όπως και τίποτα δεν έχει σχεδιαστεί από την ελληνική πολιτεία.
Είναι φανερό ότι η λειτουργία των ΧΥΤΑ όπως έχει σχεδιαστεί θα είναι παράνομη αν δεν έχουν λειτουργήσει οι απαραίτητες εγκαταστάσεις προεπεξεργασίας γεγονός που θα μας υποχρεώσει στην επιστροφή των κονδυλίων που θα έχουμε σπαταλήσει στις θνησιγενείς λύσεις των ΧΥΤΑ. Συγχρόνως σαν χώρα – μέλος της Ε.Ε. έχουμε υποχρέωση μέχρι 31-12-08 (Μέρος Β, παρ. 1, ειδικός όρος 3) να έχουμε ελαττώσει τις ποσότητες των βιοαποδομήσιμων που θα απορρίπτονται σε ΧΥΤΑ κατά 25% σε σχέση με την παραγωγή απορριμμάτων που είχαμε το 1995. Συγχρόνως υποχρεούμαστε στην ανακύκλωση των υλικών από χαρτί, πλαστικό, μέταλλο σε ποσοστό 45% με 60% και μάλιστα στην επαναχρησιμοποίηση του 15% τουλάχιστον από το καθένα. Αυτό που σήμερα καταγράφεται (ΤΕΔΚΝΑ) είναι ότι μόλις το 8% ανακυκλώνεται και το 32% καταλήγει σε ΧΥΤΑ, αφού οι βασικοί παραγωγοί απορριμμάτων (Αθήνα – Πειραιάς) είναι απελπιστικά πίσω στην επίτευξη των στόχων τους, προτιμώντας να πετούν τα σκουπίδια τους στην Δυτική Αττική σήμερα και στην Ανατολική Αττική αύριο. Οι προηγούμενες διαβεβαιώσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ για την ανακύκλωση του 24% των απορριμμάτων μόνο θυμωδία προκαλούν.
Αυτές οι τεράστιες αδυναμίες της ελληνικής περίπτωσης δείχνουν και το σημερινό αδιέξοδο, το οποίο φυσικά δεν προέρχεται από τις αντιδράσεις των λίγων κατοίκων της Αττικής αλλά από τις τεράστιες αδυναμίες της διαχείρισης των στέρεων αποβλήτων μέχρι σήμερα. Επί της ουσίας παρακολουθούσαμε μια προσπάθεια μετάθεσης του προβλήματος από τους μεγάλους κεντρικούς δήμους στους μικρούς περιφερειακούς τους γείτονες, με την υπόσχεση κάποιων ανταλλαγμάτων, συνήθως οικονομικών, που όμως δεν μπορούν να αμβλύνουν τον φόβο των κατοίκων για την υγεία τους και την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής τους. Η μέθοδος των ΧΥΤΑ απαιτεί τεράστιες εκτάσεις γης, προκαλεί άμεσα την υποβάθμιση των περιοχών όπου φιλοξενούνται, προκαλεί ατμοσφαιρική ρύπανση λόγω των αερίων που εκπέμπονται και ελλοχεύει πολλούς κινδύνους για την δημόσια υγεία. Στις παράνομες χωματερές πολλές φορές επιδιώκεται η μείωση του όγκου των απορριμμάτων με την μέθοδο της καύσης η οποία γίνεται σε ανοικτό και μερικώς μόνο ελεγχόμενο χώρο με αποτέλεσμα να εκπέμπονται διοξίνες και πολλές φορές να προκαλούνται καταστροφικές πυρκαγιές. Χαρακτηριστική είναι η αδυναμία της κεντρικής πολιτικής εξουσίας να καταθέσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο και να το εφαρμόσει. Η φοβική και αναβλητική όμως στάση μεταθέτει το πρόβλημα στο μέλλον κάνοντας ακόμα πιο δύσκολη την αντιμετώπισή του.





2. Οι μέθοδοι για την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων στην ελληνική πραγματικότητα. (Το παράδειγμα της Αττικής)




Στην Ευρώπη η υιοθέτηση των νέων τεχνολογιών και των εναλλακτικών μεθόδων διαχείρισης των απορριμμάτων οδήγησε σε εντυπωσιακά αποτελέσματα τόσο όσον αφορά την μείωση του όγκου των απορριμμάτων όσο και στην κερδοφόρα ενεργειακά και οικονομικά εκμετάλλευσή τους. Μέθοδοι όπως η ανακύκλωση, η κομποστοποίηση, η θερμική επεξεργασία και οι Χώροι Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ) θεωρούνται ενδεδειγμένες και βιώσιμες και ως τέτοιες έχουν ευρέως διαδοθεί. Στην χώρα μας αντίθετα επικρατεί φόβος ακόμα και για να συζητήσουμε κάποιες από αυτές τις μεθόδους, ενώ η ανακύκλωση που χαίρει της κοινωνικής συναίνεσης βρίσκεται ακόμα σε εμβρυακό στάδιο, εν πολλοίς «παρατημένη» στον φόβο των δημοτικών ισορροπιών της πρωτεύουσας και στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Η καθυστέρηση αυτή δεν δικαιολογείται αφού θέτει σε κίνδυνο την δημόσια υγεία και είναι και οικονομικά ασύμφορη καθώς η εμμονή στις ξεπερασμένες μεθόδους δεν επιτρέπει την ανάκτηση υλικών, ούτε την παραγωγή ενέργειας, είναι δαπανηρή και εκτός των άλλων προκαλεί και την επιβολή προστίμων για αθέτηση των συμφωνιών για μη τήρηση των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πέραν τούτων, μας κατατάσσει στις τριτοκοσμικές χώρες σε αυτό τον τομέα, γεγονός που επιφέρει επιπρόσθετες ζημίες λόγω δυσφήμησης.
Η ολοκληρωμένη διαχείριση των στέρεων αποβλήτων απαιτεί την δημιουργία και την αποτελεσματική εφαρμογή ενός συστήματος που θα είναι σε θέση να εκτιμήσει και να προβλέψει την ποσότητα και την ποιότητα των παραγόμενων απορριμμάτων σήμερα και στο μέλλον. Οφείλει επίσης να προβλέπει χώρους μεταφόρτωσης, να εφαρμόσει ένα διαφορετικό σύστημα διαλογής με έμφαση στην κατά το δυνατόν διαλογή στην πηγή παραγωγής τους, να αναπτύξει ένα δίκτυο μεταφοράς στους χώρους επεξεργασίας και τελικής διάθεσης των απορριμμάτων και εν τέλει να δημιουργήσει χώρους επεξεργασίας, εκμετάλλευσης και τελικής διάθεσης των υπολειμμάτων. Όλες αυτές οι συνισταμένες καθιστούν το όλο ζήτημα εκτός από επιστημονικό θέμα και καθαρά πολιτικό, ενώ η αντιμετώπιση του δεν μπορεί να «αφεθεί» στην ιδιωτική και μόνο πρωτοβουλία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όλο και πιο έντονα, εντάσσει το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων στα πλαίσια της βιώσιμης ανάπτυξης, πλαίσιο το οποίο έχει υιοθετήσει θεωρητικά και η χώρα μας. Αναπτύσσεται μάλιστα και ένα σύστημα αξιολόγησης των μεθόδων με κριτήριο την αποτελεσματικότητά τους στον τομέα της μείωσης της παραγωγής των απορριμμάτων και της αξιοποίησής τους για την παραγωγή ενέργειας και της ανάκτησης των υλικών. Στα πλαίσια της ολοκληρωμένης διαχείρισης η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει διαχωρίσει τα απορρίμματα σε τρεις κύριες κατηγορίες:
Α) Στα Αστικά Στέρεα Απόβλητα που θεωρούνται τα οικιακά απορρίμματα καθώς και όσα απορρίμματα μοιάζουν με αυτά όσον αφορά την φύση και την σύνθεσή τους. Β) Στα βιομηχανικά απόβλητα, τα οποία είναι και τα πιο επικίνδυνα και
Γ) Στα στερεά απόβλητα από εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού και λυμάτων.






2.1 Η μείωση του όγκου των απορριμμάτων




Ο κύριος όγκος των απορριμμάτων στην χώρα μας παράγεται από την οικιακή κατανάλωση. Στην Αττική παράγονται κατά μέσο όρο 5-6000 τόνοι ημερησίως. Η ποσότητα αυτή είναι τεράστια και είναι δυσανάλογη με το ρυθμό ανάπτυξης της χώρας και με την αύξηση του συγκεκριμένου πληθυσμού. Δυστυχώς οι στατιστικές μας δείχνουν την «παραγωγή μέχρι και 10000 τόνων κάποιες μέρες», τινάζοντας στον αέρα τους προγραμματισμούς και τις προβλέψεις των σχεδιασμών (ανύπαρκτων ή περιφερειακών). Είναι φανερό ότι ο πληθυσμός της Αττικής δεν έχει αυξηθεί ξαφνικά κατά 1 και 2 εκατ. κατοίκους, όπως είναι φανερό και το άθλιο και τεράστιο «παιχνίδι» που παίζεται στην πλάτη των κατοίκων ιδιαίτερα της Αττικής, φορτώνοντας τα απορρίμματα από πολλούς άλλους νομούς, ακολουθώντας δυστυχώς σκοτεινούς δρόμους γεμάτους άφθονο μαύρο χρήμα. Κατά συνέπεια το πρωτεύον ενός νέου σχεδιασμού πρέπει να είναι η μείωση του όγκου των απορριμμάτων. Πρόκειται για ένα σύνθετο πρόβλημα καθώς καταρχήν προϋποθέτει την αλλαγή της καταναλωτικής συμπεριφοράς που επικρατεί σήμερα στην χώρα μας. Δεύτερον απαιτεί να κλείσουν όλα τα γκρίζα μονοπάτια των σκουπιδιών και να κλείσουν ασφυκτικά οι στρόφιγγες του μαύρου σκουπιδιού. Είναι γεγονός ότι μεγάλο μέρος του όγκου των απορριμμάτων προέρχεται από υλικά συσκευασίας προϊόντων, που σημαίνει ότι θα πρέπει να αλλάξει ριζικά ένα μεγάλο κομμάτι της βιομηχανικής παραγωγής που διαθέτει προϊόντα συσκευασίας. Αναμενόμενη λοιπόν είναι η αντίδραση των κοινωνικών ομάδων που συνδέονται με αυτή την οικονομική διαδικασία. Η αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών μπορεί να προκύψει μόνο μέσα από την παιδεία και την συστηματική ενημέρωση των πολιτών. Πρόκειται όμως για διαδικασία που απαιτεί υπομονή καθώς δεν μπορεί να επιφέρει αποτελέσματα από την μία μέρα στην άλλη. Μέσω της εκπαίδευσης και της περιβαλλοντικής παιδείας οι επερχόμενες γενιές θα αποκτήσουν περιβαλλοντική συνείδηση και θα μπορέσουν να υιοθετήσουν μια διαφορετική στάση ζωής την οποία θα μεταλαμπαδεύσουν και στις οικογένειές τους. Εν τω μεταξύ θα πρέπει να αλλάξουμε την σύσταση των υλικών που χρησιμοποιούνται για την συσκευασία και ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τον τεράστιο όγκο των απορριμμάτων. Μπορούμε δηλαδή να κατευθύνουμε την βιομηχανία στην χρήση λιγότερο τοξικών υλικών και στην εφαρμογή των κοινοτικών οδηγιών για το ποσοστό συγκέντρωσης βαρέων μετάλλων στα υλικά συσκευασίας.





2.2 Η ανακύκλωση




Ζήτημα περιβαλλοντικής παιδείας μπορεί να θεωρηθεί ως ένα σημείο και η ανακύκλωση. Μέχρι σήμερα οι σποραδικές και λαθεμένα δομημένες εκστρατείες ενημέρωσης που πραγματοποιήθηκαν στα σχολεία, έχουν φέρει περιορισμένα αποτελέσματα. Η συνήθεια βέβαια είναι να ζητείται από τους μαθητές να προσκομίσουν ανακυκλώσιμα υλικά στο σχολείο. Η πλειοψηφία τους ανταποκρίνεται πρόθυμα και φαίνονται διατεθειμένοι να συμμετέχουν συστηματικά στις προσπάθειες ανακύκλωσης. Η εμπειρία μάλιστα δείχνει ότι στην πλειοψηφία τους οι μαθητές προτρέπουν και παρακινούν τις οικογένειές τους να συμμετέχουν και αυτές στην προσπάθεια ανακύκλωσης υλικών. Εδώ ακριβώς είναι και το πρόβλημα της ελληνικής πολιτείας που δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί την όλο και αυξανόμενη επιθυμία των πολιτών να συμμετέχουν ενεργά σε αυτή την προσπάθεια. Η ανακύκλωση στην χώρα μας περιορίζεται σε λίγα υλικά, κυρίως χαρτί, αλουμίνιο και γυαλί. Οι κάδοι ανακύκλωσης είναι περιορισμένοι σε κεντρικά σημεία των δήμων (και όχι σε όλους) κάνοντας δύσκολη την πρόσβαση, ενώ και η συλλογή των ανακυκλώσιμων υλικών από τους συγκεκριμένους κάδους δεν γίνεται συχνά ή όταν υφίσταται γίνεται με εσφαλμένο τρόπο, και όχι με το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Επίσης δεν έχει διαδοθεί ο διαχωρισμός των απορριμμάτων στην πηγή τους, πρακτική που έχει εφαρμοστεί με μεγάλη επιτυχία σε χώρες του εξωτερικού. Η μέχρι σήμερα ανάπτυξη της μεθόδου της ανακύκλωσης στηρίζεται σε ιδιωτικές πρωτοβουλίες και μεμονωμένες προσπάθειες τοπικών κοινωνιών. Η αποτελεσματικότητά τους είναι εκ των πραγμάτων περιορισμένη καθώς απευθύνονται σε μέρος μόνο του κοινωνικού συνόλου. Η διάδοση της μεθόδου της ανακύκλωσης στο σύνολο της Ελληνικής Επικράτειας δεν μπορεί να γίνει ερήμην αλλά κατά βάση με την συμμετοχή του κράτους. Η πρώτη κίνηση είναι η δημιουργία μεγάλων και σύγχρονων εγκαταστάσεων ανακύκλωσης, στις οποίες θα μπορεί να γίνεται και ο διαχωρισμός των αντικειμένων που επιδέχονται ανακύκλωση. Επίσης θα πρέπει να γίνουν επενδύσεις και για την ανακύκλωση υλικών που θεωρούνται ασύμφορα για την ιδιωτική αγορά. Τέλος θα πρέπει να αναπτυχθεί ένα σύστημα διάθεσης των ανακτηθέντων υλικών στην αγορά. Για να έχει επιτυχία αυτό το μέτρο θα πρέπει η τιμή τους να είναι πιο προσιτή και να δοθούν κίνητρα για την χρησιμοποίησή τους. Επίσης μπορούν να αναζητηθούν και αγορές του εξωτερικού όπου θα μπορούν να διατίθενται τυχόν πλεονάσματα σε πρώτες ύλες. Εξαιρετικό επίσης πλεονέκτημα είναι ότι η μέθοδος της ανακύκλωσης μπορεί να δημιουργήσει πολλές νέες θέσεις εργασίας καθώς αποτελεί από μόνη της μια τεράστια αναπτυξιακή επένδυση.






2.3 Η κομποστοποίηση




Η κομποστοποίηση ως μέθοδος δεν μπορεί παρά να έπεται της ανακύκλωσης. Αφού δηλαδή έχουν συλλεχθεί τα ανακυκλώσιμα υλικά μπορεί να ακολουθεί μια δεύτερη διαδικασία διαχωρισμού, προκειμένου να ανακτήσουμε οργανικά απόβλητα τα οποία θα μπορούν να κομποστοποιούνται και να χρησιμοποιούνται ως λίπασμα σε γεωργικές εργασίες. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιείται και σε πάρκα και στην βελτίωση υποβαθμισμένων εδαφών. Ας γίνει λοιπόν ένας επόμενος μετρήσιμος στόχος, η υποστήριξη του νέου πάρκου στο Ελληνικό να γίνεται από τα προϊόντα της κομποστοποίησης των απορριμμάτων μας. Πρόκειται όμως για μια μεγάλη επένδυση καθώς οι εγκαταστάσεις που απαιτούνται είναι μεγάλες. Η διεθνής εμπειρία επίσης δείχνει απροθυμία των γεωργών να χρησιμοποιήσουν το παραγόμενο υλικό. Σε κάθε περίπτωση πάντως η μέθοδος της κομποστοποίησης μειώνει σε σημαντικό βαθμό τον όγκο των απορριμμάτων που είναι και ένα από τα ζητούμενα. Το γεγονός ότι ως μέθοδος δεν επιφέρει σημαντικά οικονομικά αποτελέσματα, με την έννοια του οικονομικού κέρδους, καθιστά σχεδόν υποχρεωτική την δημόσια επένδυση προκειμένου να τεθεί σε λειτουργία.






2.4 Η Θερμική Επεξεργασία για την παραγωγή ενέργειας




Η θερμική επεξεργασία, η καύση δηλαδή των απορριμμάτων, είναι μια μέθοδος ευρέως διαδεδομένη στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ και έχει επιφέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα τόσο όσον αφορά την μείωση του όγκου των απορριμμάτων όσο και όσον αφορά στα παραγόμενα οφέλη. Αντιμετωπίζεται μάλιστα σε όλες τις χώρες όπου εφαρμόζεται ως μέθοδος εναλλακτικής μορφής ενέργειας παρά ως μέθοδος διαχείρισης απορριμμάτων. Με την καύση μπορούμε να παράγουμε θερμική κυρίως ενέργεια ικανή να καλύψει ένα μεγάλο ποσοστό των κοινωνικών αναγκών. Επιπρόσθετα με την θερμική επεξεργασία μπορούν να προκύψουν και πάλι πρώτες ύλες, κυρίως μέταλλα τα οποία δεν είναι δυνατόν να ανακτηθούν με την μέθοδο της ανακύκλωσης. Είναι όμως μια μέθοδος που αν δεν εφαρμοστεί σωστά μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα. Οι εγκαταστάσεις που απαιτεί έχουν μεγάλο κόστος κυρίως λόγω των μέτρων που απαιτούνται να ληφθούν προκειμένου να ελέγχεται το ποσοστό διοξινών που θα εκπέμπεται στην ατμόσφαιρα. Η τεχνολογία της καύσης των απορριμμάτων έχει προχωρήσει με ταχύτατα βήματα και μπορεί πλέον να επιβεβαιωθεί ότι πρόκειται για μια ασφαλή μέθοδο. Μειώνει τον όγκο των απορριμμάτων και με τις προδιαγραφές τις Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν παράγονται βλαβερές διοξίνες. Πολύ σημαντικό πλεονέκτημα είναι το γεγονός ότι κατά την καύση δεν παράγεται μεθάνιο, αντιμετωπίζουμε δηλαδή ως ένα βαθμό και το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η συντριπτική πλειοψηφία των υπολοίπων της καύσης μπορούν να ανακυκλωθούν. Η θερμότητα που παράγεται κατά την διάρκεια της καύσης ή τα αέρια, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή ενέργειας. Ακόμα και η τέφρα που προκύπτει μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διάφορες κατασκευαστικές δραστηριότητες. Το κύριο πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου για την χώρα μας είναι ότι μπορεί να βοηθήσει στην μερική έστω απεξάρτησή μας από την καύση του πετρελαίου και του λιγνίτη που εκπέμπουν κατά κοινή ομολογία σημαντικές ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα ενώ επιβαρύνουν σε μεγάλο βαθμό τον κρατικό προϋπολογισμό. Τέλος με την θερμική επεξεργασία μας δίνεται μια εναλλακτική μέθοδος διαχείρισης απορριμμάτων απελευθερώνοντας μεγάλες εκτάσεις γης που θα εγκλωβίζονταν με τα ΧΥΤΑ, παραμερίζοντας τις κοινωνικές εντάσεις που προκύπτουν από την συγκεκριμένη μέθοδο.






2.5 Διάθεση υπολειμμάτων




Από όλες αυτές τις μεθόδους εξακολουθούν να προκύπτουν κάποια υπολείμματα τα οποία και θα πρέπει με κάποιο τρόπο να τα διαχειριστούμε. Βέβαια μιλάμε για σαφώς μικρότερους όγκους και με τελείως διαφορετική σύσταση. Τα υπολείμματα που θα προκύπτουν θα είναι σε στερεή και υγρή μορφή. Για τα στέρεα υπολείμματα οφείλουμε να δημιουργήσουμε Χώρους Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ). Δεν μιλάμε βέβαια για μια απλή μετονομασία των ΧΥΤΑ. Οι όγκοι θα είναι σαφώς μικρότεροι γεγονός που θα επιτρέπει τον άμεσο ενταφιασμό τους. Τα ΧΥΤΥ πρέπει να είναι πλήρως ελεγχόμενες επιστημονικά εγκαταστάσεις που θα επεξεργάζονται τα κατάλοιπα, θα τα διασπούν, θα αντλούν ότι ενδεχομένως θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και θα εξασφαλίζουν ότι δεν θα υπάρχει ούτε η παραμικρή έστω και προσωρινή επιβάρυνση του περιβάλλοντος, ούτε θα διακυβεύεται η υγεία έστω και μικρού αριθμού κατοίκων. Οι χώροι αυτοί θα πρέπει να είναι έτσι διαμορφωμένοι ώστε να αναβαθμίζουν και όχι να υποβαθμίζουν τις περιοχές στις οποίες θα φιλοξενούνται. Επίσης η έκτασή τους θα είναι σαφώς μικρότερη χωρίς να εμποδίζουμε την οικιστική και ευρύτερη ανάπτυξη μιας περιοχής. Τα ΧΥΤΥ θα πρέπει να κυριαρχούνται από πράσινο, να είναι δηλαδή χώροι παραγωγής οξυγόνου. Μπορούν να δημιουργηθούν μεγάλα πάρκα όπου θα αναπτύσσονται διάφορες δραστηριότητες πολιτισμού και αναψυχής. Ο στόχος είναι να αποτελούν πηγή ζωής και όχι να ακυρώνουν τις περιοχές όπως κάνουν σήμερα τα ΧΥΤΑ. Η διαχείριση των υγρών αποβλήτων θα πρέπει να γίνει και πάλι με ένα ολοκληρωμένο σύστημα επεξεργασίας και τελικής διάθεσης. Εν συντομία μπορούμε να αναφέρουμε την αναγκαιότητα ελέγχου παραγωγής των υγρών αποβλήτων από τις μεθόδους που προαναφέραμε και κυρίως από την καύση. Τα υγρά αυτά παράγωγα δεν μπορούν να διοχετεύονται στις αποχετεύσεις χωρίς να έχει προηγηθεί η επεξεργασία τους. Μπορεί να γίνει καθαρισμός τους είτε στην πηγή είτε σε βιολογικούς καθαρισμούς. Ενδεχομένως θα μπορούσε να προκύψει και ωφέλιμο υδατικό απόθεμα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην γεωργία ή για το πότισμα αστικών πάρκων και κήπων.






3. Συμπεράσματα




Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κόσμος αλλάζει. Ο Σιμόν Μπλάκμπερν υποστηρίζει ότι πολλές από τις σημαντικές αλλαγές που συντελούνται μπορούν να αποτυπωθούν σχηματικά αν καταγράψουμε τις περιόδους ακμής και παρακμής των ιδεών με τις οποίες ζουν οι άνθρωποι. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ιδέα της απόλυτης ελευθερίας στην χρήση των αγαθών της φύσης έχει τελειώσει και περνάμε πλέον σε μια εποχή όπου θα πρέπει να διαχειριστούμε με σύνεση όσα αγαθά η φύση παράγει και παράλληλα να διαχειριστούμε αποτελεσματικά όσα η ανθρώπινη δραστηριότητα παράγει και καταστρέφουν την φύση. Η ολοκληρωμένη διαχείριση των στερεών αποβλήτων είναι ένα τμήμα των ενεργειών που πρέπει να υιοθετήσουμε προκειμένου να προστατέψουμε αποτελεσματικά το περιβάλλον. Η ιδέα της Πράσινης Ανάπτυξης είναι μια πρόταση, ένας στόχος για το περιβάλλον και την προστασία του, είναι όμως και μια πρόταση και ένας στόχος οικονομικής και αειφόρου ανάπτυξης. Ζούμε στην εποχή της τεχνολογικής επανάστασης, έχοντας ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό την βιομηχανική επανάσταση. Μπορούμε να μετατρέψουμε την τεχνολογική επανάσταση σε περιβαλλοντική επανάσταση. Η τεχνολογία και η επιστήμη μας δίνουν τα όπλα που σε συνδυασμό με τις οικονομικές και κοινωνικές δυνάμεις που αναπτύσσονται γύρω από την πράσινη ιδεολογία μπορούν να πραγματοποιήσουν συγκλονιστικές αλλαγές. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι σχέδιο και πολιτική υπευθυνότητα προκειμένου να εφαρμοστεί αυτό το σχέδιο χωρίς εκπτώσεις. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι παιδεία, περιβαλλοντική παιδεία. Η περιβαλλοντική παιδεία και η δημιουργία υπεύθυνων πολιτών είναι το κλειδί της επιτυχίας αυτού του εγχειρήματος. Όσα χρήματα και αν επενδυθούν, όσες τεχνολογίες και αν υιοθετηθούν δεν πρόκειται να έχουμε αποτελεσματικές και ολοκληρωμένες λύσεις εάν δεν υπάρχει η ενεργή συμμετοχή των πολιτών. Η καλύτερη εκστρατεία ενημέρωσης για την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και την ενεργή συμμετοχή είναι η παιδεία που διαμορφώνει υπεύθυνους και ενημερωμένους πολίτες. Ο πολυμαθής Γκαίτε έλεγε πως ότι κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας, πρέπει πρώτα να το κερδίσουμε για τον εαυτό μας εάν θέλουμε να είναι και δικό μας. Στην περίπτωση του περιβάλλοντος θα πρέπει να σκεφτόμαστε ότι την γη δεν την κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας αλλά απλώς την δανειστήκαμε από τους απογόνους μας. Όπως κάθε δάνειο έτσι και αυτό οφείλουμε να το αποπληρώσουμε στο ακέραιο και μάλιστα με τόκους. Οφείλουμε δηλαδή να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές ένα καλύτερο περιβάλλον από αυτό που παραλάβαμε.

Επιστολή του ΤΟ.ΣΥ.Ν. Κερατέας προς τους βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΤΟΠΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ NEΩΝ
ΔΗΜΟΥ ΚΕΡΑΤΕΑΣ

Κερατέα 29.10.2009

Αριθμ. Πρωτ.: 18

Email: tosyn@keratea.gr







Προς:





1. κ. Γεώργιο Παπανδρέου Πρωθυπουργό & Πρόεδρο Της Κυβέρνησης, Βουλευτή ΠΑ.ΣΟ.Κ. Περ. Αττικής



2. κ. Θεόδωρο Πάγκαλο Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, Βουλευτή ΠΑ.ΣΟ.Κ. Περ. Αττικής



3. κ. Έυη Χριστοφιλοπούλου Υφυπουργό Παιδείας Δια Βίου Μάθησης & Θρησκευμάτων, Βουλευτή ΠΑ.ΣΟ.Κ. Περ. Αττικής



4. κ. Κωνσταντίνο Βρεττό, Βουλευτή ΠΑ.ΣΟ.Κ. Περ. Αττικής



5. κ. Βασίλειο Οικονόμου, Βουλευτή ΠΑ.ΣΟ.Κ. Περ. Αττικής



6. κ. Παντελή Ασπραδάκη, Βουλευτή ΠΑ.ΣΟ.Κ. Περ. Αττικής







Θέμα : Εγκατάσταση Χ.Υ.Τ.Α. στον Αρχαιολογικό Χώρο Οβριοκάστρου Κερατέας.







Αρχικά σας συγχαίρουμε για την εκλογή σας και σας ευχόμαστε καλή δύναμη στο κυβερνητικό έργο σας! Προς μεγάλη μας λύπη, όμως, παρατηρούμε 20 μόλις μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων σας ένα μείζον θέμα το οποίο μας αφορά άμεσα και είναι η εγκατάσταση Χ.Υ.Τ.Α. σε Γραμματικό και Κερατέα παίρνει πολύ άσχημη τροπή.
Μετά τις πρόσφατες εκλογές της 4ης Οκτωβρίου και την μεγάλη νίκη της παράταξής σας, ο Ελληνικός λαός ελπίζει για την βελτίωση της καθημερινότητάς του και για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων της χώρας. Αντ’ αυτού στις 20/10/2009 για άλλη μία φορά είδαμε ΜΑΤ και εργολάβους να πηγαίνουν στο Γραμματικό και να συνεχίζουν τα έργα με την χρήση βίας χωρίς να έχει προηγηθεί διάλογος και κοινωνική συναίνεση όπως είχατε υποσχεθεί προεκλογικά. Λυπούμαστε πολύ!
Οι υποσχέσεις που δίνατε για αλλαγή πλεύσης του ΠΑΣΟΚ, στο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων της Αττικής, όπως και επίσημα αποτυπώνεται στο προεκλογικό πρόγραμμα σας, αλλά και δημοσίως οι περισσότεροι από εσάς υποσχεθήκατε, αποδεικνύονται μη υλοποιήσιμες.
Η πεντακάθαρη θέση σας για διαβούλευση και διάλογο παραπέμπονται στις καλένδες. Έχουμε εμπειρία και γνώση 14 χρόνια τώρα, με βάση την οποία είναι γνωστό ότι εξωθεσμικοί παράγοντες πιέζουν και επιβάλλουν την γνώμη τους. Στο παρελθόν από τέτοιους παράγοντες μαθαίναμε τις μετέπειτα αποφάσεις των Κρατικών φορέων (!!!).
Πιστεύαμε το ΠΑΣΟΚ ως ένα ανανεωμένο και προοδευτικό κόμμα, πιστεύαμε στις προσωπικές δεσμεύσεις που μας δίνατε μόλις λίγες μέρες πριν.
Πρέπει να γνωρίζετε ότι η χωροθέτηση Χ.Υ.Τ.Α. στο Οβριόκαστρο Κερατέας, έχει γίνει σε κηρυγμένο (με 2 ΦΕΚ) ιστορικό αρχαιολογικό χώρο και τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους με παράνομες αποφάσεις που δεν εγκρίθηκαν από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.
Μετά από αυτό μην αναρωτιέστε γιατί η νεολαία γυρνάει την πλάτη στην πολιτική και τα κοινά και απέχει από τις εκλογικές διαδικασίες. Η πολιτεία είναι αυτή που με τις πράξεις της την απωθεί. Από μέρα σε μέρα , από ώρα σε ώρα περιμένουμε τα ΜΑΤ και στην Κερατέα, γι’ αυτό βρισκόμαστε μέρα-νύχτα στον Αρχαιολογικό χώρο του Οβριοκάστρου προσπαθώντας να προστατέψουμε τον τόπο μας και την ιστορία μας.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει να επανεξετάσει το θέμα και να δώσει ριζική και οριστική λύση. Τα επικοινωνιακά τεχνάσματα που έχουν χρησιμοποιηθεί ανεπιτυχώς και από την προηγούμενη κυβέρνηση δεν πείθουν αλλά εξοργίζουν. Γίνεται αντιληπτό ότι Χ.Υ.Τ.Υ., εργοστάσια και λοιπές ασαφείς εξαγγελίες προδίδουν προχειρότητα. Όλοι γνωρίζουν ότι το εγκεκριμένο και δημοπρατημένο έργο είναι Χ.Υ.Τ.Α. .
Σας ζητούμε να αναλάβετε τις ευθύνες που σας αναλογούν για αυτά που θα συμβούν στην Κερατέα. Πάρτε ανοιχτή θέση τώρα.
Όλοι οι κάτοικοι και ιδίως η νεολαία, βρίσκονται εν αναμονή «πολέμου» όσο και αν αυτό ακούγεται γραφικό.





ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΟΠΟΣ Η ΚΕΡΑΤΕΑ.






Ο Πρόεδρος α.α.






Κλάδης Διονύσης


Αναπληρωτής Πρόεδρος

«Πράσινες» χωματερές...

Με μεγάλη αγωνία περιμέναμε τη σημερινή συνέντευξη της νέας υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, αλλά, μάταια, δεν ακούσαμε τίποτα καινούριο, τίποτα διαφορετικό. Επανέλαβε ακριβώς τα ίδια με τον υφυπουργό εσωτερικών της προηγούμενης κυβέρνησης κ. Νάκο: "Προχωράμε στη δημιουργία ΧΥΤΥ (Χώρο Υγειονομικής Ταφής Υπολειμάτων) και όχι ΧΥΤΑ..." , αναφερόμενη στα έργα του Γραμματικού.





Την ίδια ώρα, σε κεντρικό ξενοδοχείο των Αθηνών, το Σουηδικό Εμπορικό Συμβούλιο, υπό την αιγίδα της Σουηδικής Πρεσβείας στην Αθήνα, διοργάνωσε ημερίδα για το σουηδικό μοντέλο διαχείρισης απορριμμάτων και τις προοπτικές του στην προστασία του Περιβάλλοντος.






Στο Μάυρο Βουνό Γραμματικού ξεκίνησαν και πάλι οι εργασίες για την κατασκευή του ΧΥΤΑ, παροουσία των "Πράσινων ΜΑΤ", αλλά όπως πληροφορούμαστε από το oxistoxyta.gr




"...ότι με τις πρώτες κιόλας τσαπιές των μηχανημάτων στο χώρο του ΧΥΤΑ βρέθηκαν αρχαιολογικά ευρήματα (αγροικία που τοποθετείται μεταξύ του 200 και 300 μ.Χ.). Δεδομένης της εγγύτητας του χώρου στον αρχαιολογικό χώρο της Ραμνούντας, πιστεύεται ότι είναι πολύ πιθανό να βρεθούν και παλαιότερα ευρήματα στο χώρο - αν φυσικά αυτός δεν μπαζωθεί και μετατραπεί σε χωματερή πρώτα!




Ας σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τη Νομοθεσία, πρέπει να δοθεί άμεσα εντολή διακοπής των εργασιών, ώστε να προστατευθεί ο χώρος - κάτι που δεν έχει ακόμα συμβεί, με αποτέλεσμα να συνεχίζει απρόσκοπτα να δουλεύει επάνω στα ευρήματα η τσάπα του εργολάβου!!!"

Κλείνοντας, παραθέτουμε το πολύ κατατοπιστικό άρθρο του Αντώνη Καρκαγιάννη από το σημερινό φύλλο της Καθημερινής με τίτλο:




«Πράσινες» χωματερές



Δεν αφήνετε, αγαπητοί σύντροφοι, του ΠΑΣΟΚ, παλαιότεροι και νεόκοποι, τα πολλά και παχιά λόγια για την «πράσινη ανάπτυξη» και όλα τα άλλα «πράσινα άλογα» και να μας πείτε τι θα κάνετε με τα απορρίμματα και συγκεκριμένα τι θα κάνετε με τη σχεδιαζόμενη «χαβούζα» του Γραμματικού; Πριν σας πάρει ο κόσμος χαμπάρι και στο κυνηγητό, όπως έκανε με τους προκατόχους σας; Και πάψετε να εκθέτετε την Αστυνομία, αναθέτοντας σ’ αυτήν να εγκαταστήσει τους εργολάβους και τα συμφέροντά τους εκεί ακριβώς (και πουθενά αλλού) όπου βρίσκεται το ψητό των ευρωπαϊκών επιχορηγήσεων. Και να συγκρούεται η Αστυνομία με τον κόσμο; Δεν φοβάστε αυτή την εικόνα;

Εμείς, όταν ακούμε «πράσινη ανάπτυξη», σκεφτόμαστε τα άμεσα και τα καίρια: τα σκουπίδια, την ενέργεια, την προστασία των δασών και του νερού, τις δημόσιες συγκοινωνίες, αυτά. Και παντού στον κόσμο αυτά εννοούν ως «πράσινη ανάπτυξη», τουλάχιστον σε μια αναγκαία κλίμακα προτεραιοτήτων. Αν εσείς σκέφτεστε και άλλα, καλά κάνετε, αλλά πείτε μας τουλάχιστον, καθαρά και χωρίς μισόλογα, τι θα κάνετε με τα απορρίμματα και τη διαχείρισή τους. Και συγκεκριμένα τι θα κάνετε με τη «χωματερή» του Γραμματικού, στα αποκαΐδια της μεγάλης πυρκαγιάς, όπου χθες εμφανίσθηκαν ισχυρές μονάδες των ΜΑΤ για να προστατεύσουν τα συμφέροντα των εργολάβων.

Θα μας πείτε ίσως να εφαρμοσθεί ο «νόμος» που επί των προηγουμένων ημερών σας ψηφίσθηκε. Και εμείς νομίζαμε ότι κάτι άλλαξε. Γνωρίζετε φυσικά, ότι εκείνος ο «νόμος» επί μια δεκαετία ταλαιπωρείται στο περιθώριο της συνταγματικότητας και μας ταλαιπωρεί. Ο χώρος που προβλέπει για τη «χωματερή» μέχρι πριν από μερικούς μήνες, ήταν πυκνή δασική έκταση. Τώρα είναι αποκαΐδια. Χρειάσθηκαν περίπου δέκα χρόνια και σατανικές μεθοδεύσεις (γι’ αυτό δεν θέλετε ανεξάρτητη Δικαιοσύνη) για να περάσει ο «νόμος» και ακόμα δεν εξαντλήθηκαν οι εκκρεμότητές του.

Αλλά ας αφήσουμε τον «νόμο». Εσείς, εκτός από τη χωματερή (επί το ευγενέστερον ΧΥΤΑ), δεν σκέφτεστε άλλον τρόπο και άλλη μέθοδο διαχείρισης των απορριμμάτων που να είναι φιλική στο περιβάλλον και προαπαντός να μην αφήνει πίσω της την εκρηκτική αδικία ότι μερικοί «μη προνομιούχοι» είναι εσαεί καταδικασμένοι να δέχονται τα σκουπίδια των «προνομιούχων»; Αν δεν σκέφτεστε τίποτα άλλο εκτός από τη «χωματερή», δεν υπάρχει λόγος να φλυαρείτε για την «πράσινη ανάπτυξη». Φτάνουν και περισσεύουν τα «πράσινα» ΜΑΤ.

Πέρασαν σχεδόν δέκα χρόνια και ο κόσμος, ιδιαίτερα η Ευρώπη, έκανε άλματα και στη διαχείριση των απορριμμάτων. Δεν θα ανακαλύψουμε την πυρίτιδα. Μεθόδους θα υιοθετήσουμε. Ο κόσμος δείχνει εμπιστοσύνη στον Γιώργο Παπανδρέου, εδώ που τα λέμε για την ώρα δεν υπάρχει και άλλος. Θα ήταν ένα νεύμα ότι αποδέχεται το βάρος της εμπιστοσύνης και ταυτόχρονα ένα δείγμα, ελάχιστο έστω, ότι κάτι αλλάζει σε σχέση με ένα βεβαρημένο παρελθόν, αν με εντολή του σταματούσαν όλες οι διαδικασίες για το άνοιγμα χωματερής στο Γραμματικό. Εστω από σεβασμό στο καμένο δάσος...